Σάλος προκλήθηκε στα διεθνή μέσα ενημέρωσης για την αντιμετώπιση της προέδρου της Κομισιόν, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, κατά την συνάντησή της με τον Ταγίπ Ερντογάν, από κοινού με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκου ΣυμβουλίουΤΣαρλ Μισέλ.Τον γύρο του κόσμου κάνει βίντεο με την κ. Ντερ Λάιεν να στέκεται όρθια και αμήχανη μπροστά στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ και τον Τούρκο πρόεδρο, καθώς δεν είχε προβλεφθεί θέση για εκείνη στην αίθουσα συσκέψεων στο προεδρικό μέγαρο της Τουρκίας.
Ένα «εχμ» ακούγεται στο βίντεο, μέχρις ότου να βρεθεί η λύση και να καθίσει σε έναν απομακρυσμένο καναπέ.
Όπως σχολιάζει η εφημερίδα Washington Post, “η Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν είναι η πρώτη γυναίκα ηγέτις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι κέρδισε και μια θέση στο πλευρό των Ερντογάν και Μισέλ”.
Γερμανός συντάκτης του Associated Press, σχολίασε πως “αυτή η αμηχανία είναι ο νέος όρος για το πως δεν πρέπει να είναι η σχέση Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας”.
Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί η φράση “την έστειλαν στον καναπέ”, ενώ ο ιστότοπος Politico, ονόμασε το περιστατικό “Sofagate” – Η ημέρα με μία λέξη: “Χμ” και έκανε λόγο για δεύτερης κατηγορίας συμπεριφορά προς την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Κομισιόν, που την εκτόπισαν στον καναπέ.
Το περιστατικό προκάλεσε την οργή πολλών ευρωβουλευτών στις Βρυξέλλες.
«Πρώτα αποσύρονται από την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και τώρα αφήνουν την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής χωρίς κάθισμα κατά την διάρκεια επίσημης επίσκεψης. Είναι ντροπή #WomensRights», έγραψε στο Twitter η πρόεδρος της σοσιαλιστικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Ισπανίδα Ιράτχε Γκαρσία Πέρες.
Η έκφραση της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν «Εμμ..!» είναι το νέο μότο για την θέση ότι «η σχέση ΕΕ-Τουρκίας δεν πρέπει να διαμορφωθεί έτσι», σχολίασε ο γερμανός ευρωβουλευτής Σεργκέι Λαγκοντίνσκι.
Αλλά, αν η συμπεριφορά της τουρκικής πλευράς θεωρείται δεδομένη για όποιον έχει την παραμικρή πείρα από το πρωτόκολλο, αλλά και την ουσιαστική μεταχείριση των γυναικών σε ισλαμικό περιβάλλον, η στάση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δεν θα πρέπει να θεωρείται καθόλου δεδομένη. Ο Σαρλ Μισέλ δεν ήταν προετοιμασμένος για την αναμενόμενη, αν όχι προμελετημένη, προσβολή; Και αν όχι, τι ήταν αυτό που τον εμπόδισε στην αυτονόητη αυθόρμητη αντίδραση;
Οπως αναρωτιέται και η ολλανδή φιλελεύθερη ευρωβουλευτής Σοφί ιν τ’ Βελντ, γιατί ο πρόεδρος του Συμβουλίου παρέμεινε «σιωπηλός» την ώρα που η συνάδελφός του βρισκόταν όρθια και σε προφανή αμηχανία;
