Της Μάρως Βακαλοπούλου
[email protected]
Για τον Ντόναλντ Τραμπ, η υπόθεση έκλεισε. «Δεν υπάρχει συμπαιγνία (με τη Ρωσία). Δεν υπάρχει παρεμπόδιση (της δικαιοσύνης). Για τους κακούς και τους δημοκράτες της ακροαριστεράς: το παιχνίδι τελείωσε». Η αλήθεια είναι εν μέρει αυτή. Πράγματι, από τις 448 σελίδες της έρευνας του ειδικού εισαγγελέα Ρόμπερτ Μάλερ δεν προκύπτει η ενοχή του Αμερικανού προέδρου, λόγω έλλειψης αποδείξεων. Δεν υπάρχουν ωστόσο αρκετές αποδείξεις ούτε για την αθωότητά του. Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι δηλαδή αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου.
Τις αποδείξεις αυτές φαίνονται αποφασισμένοι να αναζητήσουν οι Δημοκρατικοί. Προτού μάλιστα δοθεί στο φως της δημοσιότητας το πλήρες κείμενο μίας έρευνας 22 μηνών, που επισκίασε την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ, το Δημοκρατικό Κόμμα άφησε αιχμές εναντίον του υπουργού Δικαιοσύνης Ουίλιαμ Μπαρ ότι διεξάγει εκστρατεία υπέρ του προέδρου στα μέσα ενημέρωσης, ενώ επιμένει ότι ο Μάλερ πρέπει να καταθέσει ο ίδιος ενώπιον της Γερουσίας το συντομότερο δυνατόν. «Ο αμερικανικός λαός έχει δικαίωμα να ακούσει την αλήθεια», τόνισε χθες η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι.
Παρά τη βιασύνη του Τραμπ να κλείσει το κεφάλαιο «έρευνα Μάλερ», το οποίο ο ίδιος έχει ονομάσει «κυνήγι μαγισσών», στην έρευνα διαπιστώνονται συνολικά έντεκα περιπτώσεις – ορισμένες πιο σοβαρές, άλλες λιγότερο – κατά τις οποίες ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος ή μέλη της προεκλογικής εκστρατείας του εμπλέκονται σε δυνάμει παρεμπόδιση της δικαιοσύνης. Για τις περιπτώσεις αυτές – και όχι για τη συμπαιγνία, που όντως δεν αποδεικνύεται – ο ειδικός εισαγγελέας ανοίγει τον δρόμο στο Κογκρέσο, εφόσον το αποφασίσει, να ασκήσει δίωξη.
«Συμπεραίνουμε ότι το Κογκρέσο έχει την εξουσία να απαγορεύσει την διεφθαρμένη χρήση της εξουσίας από έναν πρόεδρο, προκειμένου να προστατέψει την ακεραιότητα απονομής της δικαιοσύνης», αναφέρει επακριβώς στην έκθεσή του ο Μάλερ.
Σχεδόν στο σύνολο της πολύκροτης έρευνας, αποσπάσματα της οποίας παραμένουν απόρρητα, διότι περιέχουν απόρρητες πληροφορίες, περιγράφονται με πρωτοφανείς λεπτομέρειες οι ρωσικές προσπάθειες ανάμειξης στις προεδρικές εκλογές του 2016, καθώς και η δεκτικότητα της εκστρατευτικής ομάδας του Τραμπ σε ορισμένες «ρωσικές προσφορές βοήθειας». Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο μέρος της έρευνας.
Το δεύτερο, εξίσου σημαντικό μέρος, αφορά τη φερόμενη απόπειρα παρεμπόδισης της Δικαιοσύνης από τον Τραμπ και τα μέλη της εκστρατευτικής του ομάδας. Η απόπειρα αυτή μπορεί να συνοψιστεί σε πέντε γεγονότα, τα οποία κρίνονται πιο σημαντικά σε σχέση με άλλα, σύμφωνα με την «Guardian».
Πρώτον, τις προσπάθειες του Αμερικανού προέδρου να απομακρύνει τον Μάλερ. Περιγράφεται μάλιστα με πολύ γλαφυρό τρόπο στην έρευνα ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε ο Τραμπ, όταν πληροφορήθηκε από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Τζεφ Σέσιονς για τον διορισμό του Μάλερ, τον Μάιο του 2017. «Ω, Θεέ μου. Αυτό είναι φριχτό. Είναι το τέλος της προεδρίας μου. Την πάτησα», φέρεται να είπε γέρνοντας πίσω στην καρέκλα του. Επί μήνες, ο Τραμπ φέρεται να επέκρινε τον Σέσιονς επιμένοντας ότι δεν έπρεπε να είχε επιτρέψει τον διορισμό του Μάλερ. Από τον Νοέμβριο, ο Σέσιονς αποτελεί και αυτός παρελθόν για την αμερικανική κυβέρνηση.
Δεύτερο και πολύ σημαντικό γεγονός όσον αφορά την απόπειρα παρεμπόδισης της δικαιοσύνης είναι η απομάκρυνση του πρώην διευθυντή του FBI Τζέιμς Κόμεϊ.
Τρίτο γεγονός είναι οι προσπάθειες επίβλεψης της έρευνας του Μάλερ και τέταρτο η εντολή προς τον σύμβουλο του Λευκού Οίκου Ντόναλντ ΜακΓκαν να αρνηθεί ότι ο Τραμπ προσπάθησε ν απομακρύνει τον Μάλερ.
Πέμπτο και τελευταίο γεγονός, το οποίο σύμφωνα με την έρευνα αφήνει αναπάντητα ερωτηματικά σχετικά με την παρεμπόδιση της δικαιοσύνης είναι οι σχέσεις αυτές καθαυτές του Αμερικανού προέδρου με συνεργάτες του, οι οποίοι εν τέλει παραδέχτηκαν την ενοχή τους σε συγκεκριμένα αδικήματα. Μεταξύ αυτών, ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Μάικλ Φλιν, ο πρώην επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ, ο Πολ Μάναφορντ, και ο πρώην προσωπικός δικηγόρος του, ο Μάικλ Κοέν.
Τι θα κάνουν όμως οι Δημοκρατικοί τώρα που έχουν στα χέρια τους ολόκληρη την πολύκροτη έρευνα; Θα φθάσουν στα άκρα ακολουθώντας τον δρόμο της μομφής εναντίον του Τραμπ; Μάλλον απίθανο, συμφωνούν πολιτικοί αναλυτές, υποστηρίζοντας ότι οι Δημοκρατικοί γνωρίζουν ότι αυτό το παιχνίδι είναι όντως χαμένο, ενώ το μόνο που θα καταφέρουν είναι να συσπειρώσουν τους Ρεπουμπλικανούς. Μπορούν όμως – και προφανώς θα το κάνουν – να τραβήξουν αυτήν την ιστορία έως το 2020 με την ελπίδα ότι ο Τραμπ θα μπει πλέον αποδυναμωμένος στην κούρσα για τις επόμενες προεδρικές εκλογές.
Υπάρχει βεβαίως και η άλλη όψη του νομίσματος. Εκείνη που θέλει τον Τραμπ να κάνει σημαία το «κυνήγι μαγισσών» τα επόμενα δύο χρόνια και να παραμένει θριαμβευτής στον Λευκό Οίκο. Μέχρι αποδείξεως του εναντίου άλλωστε, ο Μάλερ αποφάνθηκε ότι συμπαιγνία δεν υπάρχει και ο υπουργός Δικαιοσύνης ότι δεν υπάρχει παρεμπόδιση.
