Τι μπορεί να γίνει με τις Πανελλαδικές;

Ο έφηβος θέλει να ανακαλύψει και να γευτεί τη ζωή και τον έρωτα, γι΄ αυτό θέλει να είναι πάντα έξω. Πρόκειται, δηλαδή, για ακριβώς το αντίθετο του μένουμε σπίτι. Αυτός ο εγκλεισμός του στοιχίζει πάρα πολύ, μάλλον περισσότερο από όλες τις άλλες ηλικιακές ομάδες. Αν ο έφηβος είναι και υποψήφιος για τις Πανελλαδικές του 2020, τότε τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Η, έτσι κι αλλιώς, ευμετάβλητη ψυχολογία του εφήβου γίνεται σμπαράλια. Ηττοπάθεια τον καταλαμβάνει. Τώρα που έφτασα εγώ στις Πανελλαδικές έπρεπε να γίνει αυτό; Είναι σημάδι ότι δεν θα τα καταφέρω. Τέτοιες σκέψεις περνάνε από το μυαλό του.

Η προσπάθεια που πρέπει να καταβάλει για να παρακολουθήσει την εξ αποστάσεως διδασκαλία στο σχολείο ή το φροντιστήριο είναι περισσότερη από την προσπάθεια στη φυσική τάξη. Μία ακόμη δυσκολία, πολλές αβεβαιότητες. Μόλις πρόσφατα ξεκαθάρισε το τοπίο με την ύλη, αλλά τα ερωτήματα παραμένουν. Θα ανοίξουν τα σχολεία, αναρωτιέται. Πότε θα γίνουν οι Πανελλαδικές; Στις 22 Ιουνίου, στις 29 ή το Σεπτέμβρη; Κανείς δεν μπορεί να του απαντήσει, γιατί οι γιατροί θ’ αποφασίσουν ανάλογα με την πορεία των πραγμάτων. Οι πολλοί άγνωστοι που μαζεύονται τον τρελαίνουν.

Και ενώ ζει το δράμα του, αγωνιώντας για πράγματα που τα προηγούμενα χρόνια ήταν λυμένα, διάφορες φωνές ακούγονται να προτείνουν την ακύρωση των Πανελλαδικών. Κάντο όπως η Γαλλία, λένε, που ακύρωσε τις εξετάσεις για το Εθνικό Απολυτήριο, το περίφημο “μπακαλορεά”.

Αυτό είναι όμως αδύνατο για τεχνικούς και ηθικούς λόγους. Στη Γαλλία οι βαθμοί που μέχρι τώρα είχαν οι μαθητές (προφορικοί και γραπτοί) θα δώσουν τον τελικό βαθμό του κάθε μαθήματος και οι τελειόφοιτοι θα πάρουν το Εθνικό Απολυτήριο. Μ’ αυτό μπορούν να εγγραφούν σχεδόν σε οποιοδήποτε Πανεπιστήμιο. Αν εγγραφούν στην Ιατρική 1000 φοιτητές στο Α έτος, γνωρίζουν ότι στο Β έτος θα πάνε περίπου οι 100. Το ξεκαθάρισμα γίνεται στο Α έτος, δηλαδή. Έτσι γινόταν, έτσι γίνεται έτσι θα γίνει και το 2020. Γι’ αυτό η ακύρωση των εξετάσεων δεν δημιουργεί πρόβλημα.

Στην Ελλάδα το ξεκαθάρισμα γίνεται με τις Πανελλαδικές. Δεν μπορεί να γίνει στο Α έτος για δύο λόγους: δεν χωράνε στο Α έτος όσοι υποψήφιοι θέλουν να εισαχθούν στις περιζήτητες σχολές. Η Ιατρική Αθήνας δηλώθηκε το 2019 από 2475 υποψηφίους που διεκδικούσαν μία από τις 140 προσφερόμενες θέσεις. Δεν γίνεται, λοιπόν, να βάλεις 2475 φοιτητές στο Α έτος, ώστε να μείνουν 140 στο Β έτος. Δεν χωράνε οι 2475 όσο και να τους στριμώξεις. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η ελληνική κοινωνία είναι μονίμως καχύποπτη και πάρα πολλοί αναζητούν πάντα το παράθυρο που θα τους επιτρέψει την εύκολη είσοδο. Κανείς, λοιπόν, δεν θα εμπιστευτεί τους Πανεπιστημιακούς να κάνουν την επιλογή. Κακά τα ψέματα οι Πανελλαδικές, με όσες αδικίες δημιουργούν, έχουν κερδίσει το σεβασμό όλων των Ελλήνων.

Η σύγκριση με τη Γαλλία είναι ατυχής και για έναν άλλο λόγο. Οι εξετάσεις για το “μπακαλορεά” είναι εξετάσεις για την απόκτηση του Εθνικού Απολυτηρίου. Οι Πανελλαδικές εξετάσεις είναι διαγωνισμός συμπλήρωσης θέσεων στον οποίο δεν συμμετέχουν μόνο οι μαθητές της Γ Λυκείου, αλλά και οι απόφοιτοι. Πόσοι είναι; Κανείς δεν γνωρίζει. Μπορεί να είναι γύρω στις 15.0000. Κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό τους, γιατί το Υπουργείο Παιδείας δεν δίνει τον ακριβή τους αριθμό. Γνωρίζουμε ότι το 2018 αποφοίτησαν από το Γενικό Λύκειο 79.887 μαθητές. Από αυτούς δεν εξετάζονται όλοι στις Πανελλαδικές. Αν αυτοί που εξετάστηκαν είναι 71.000 και γνωρίζοντας ότι στη Νεοελληνική Γλώσσα προσήλθαν για εξέταση 83.658 υποψήφιοι, συμπεραίνουμε ότι οι απόφοιτοι του Γενικού Λυκείου είναι περίπου 12.000. Υπάρχουν και οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ, που δεν γνωρίζουμε πόσοι είναι.

Αυτά τα παιδιά θυσίασαν μία χρονιά της ζωής τους, διαβάζοντας για να ξαναδώσουν και να κυνηγήσουν το όνειρό τους. Η ακύρωση των εξετάσεων θα ακυρώσει την προσπάθεια ενός χρόνου. Αυτό είναι το ηθικό μέρος του προβλήματος. Τι θα πούμε σ’ αυτά τα παιδιά; Τσάμπα το διάβασμα που κάνατε; Πήγε στράφι ένας χρόνος της ζωής σας;

Δεν υπάρχει, λοιπόν, δίκαιος τρόπος ακύρωσης των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Θα συνεχίσουν τα παιδιά να ζουν αυτή την αβεβαιότητα, γιατί δεν υπάρχει τρόπος να τα βοηθήσουμε, δεν έχουμε δίκαιη λύση να τους προτείνουμε. Καλή Ανάσταση, λοιπόν.