«Είναι ανάγκη σήμερα να συσπειρωθούμε στην προοδευτική, στη δημιουργική Αριστερά, να διαμορφώσουμε το ΚΙΝΑΛ στον φορέα της μεταρρύθμισης, στον πρωταγωνιστή μιας νέας πορείας της χώρας» τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης στον χαιρετισμό που απηύθυνε στο έκτακτο Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής.
Ο κ. Σημίτης υπογράμμισε ότι «στις ευρωεκλογές, πέρα από την πρωτιά κρίνονται και άλλα σημαντικά θέματα και η Ελλάδα χρειάζεται μια κριτική δύναμη αναμόρφωσης, απέναντι σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία, που εκπροσωπούν το καθένα με τον δικό του τρόπο τη συντήρηση και την εμμονή σε αδιέξοδες πολιτικές».
Υπενθυμίζοντας ότι στα τέλη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ στις αρχές του 2004, «το κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα είχε φτάσει το 86% του μέσου ευρωπαϊκού εισοδήματος, ενώ δώδεκα χρόνια αργότερα – κι αφού είχαν κυβερνήσει Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ – το 2016, το μέσο ελληνικό εισόδημα ήταν στο 68% του μέσου ευρωπαϊκού, είχε μειωθεί δηλαδή κατά 20% από το 2004», ο κ. Σημίτης επέκρινε έντονα τις πολιτικές των επιδομάτων και των πελατειακών εξυπηρετήσεων που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ δίδαξε τον αριβισμό για χάρη της εξουσίας, συνεργάστηκε με την ακροδεξιά, τους ΑΝΕΛ, για να διαμορφώσει τους στόχους της κυβέρνησής του, αποσιώπησε τις ευθύνες των κυβερνήσεων Καραμανλή για τα υπέρογκα ελλείμματα και κατασυκοφάντησε όσους αντιμετώπισαν κριτικά την πολιτική του» υπογράμμισε ο πρώην πρωθυπουργός.
«Είναι ανάγκη σήμερα να συσπειρωθούμε στην προοδευτική, στη δημιουργική αριστερά», τόνισε ο Κώστας Σημίτης, «να διαμορφώσουμε το ΚΙΝΑΛ στον φορέα της μεταρρύθμισης, στον πρωταγωνιστή μιας νέας πορείας της χώρας. Γι’ αυτό και πρέπει να διευρύνουμε την παράταξή μας, να συμπεριλάβουμε όλους όσοι θέλουν να συμβάλουν στην νέα πορεία του τόπου με αποτελεσματικότητα στην προσπάθεια για ανάπτυξη, για υψηλότερο επίπεδο ζωής και για περιορισμό της φτώχειας, της εξάρτησης, της αβεβαιότητας και των ταξικών διακρίσεων».
Και πρόσθεσε: «Δεν επιτρέπεται επίσης στις μέρες μας, η Ελλάδα να μην έχει στην αιχμή του δημόσιου λόγου της τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται στη σύγχρονη εποχή, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και τη χάραξη ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου, που θα συνδυάζει όλα τα προηγούμενα σε καινοτόμες πολιτικές».
