Χωρίς απλή γνώμη και χωρίς καρδιά ταπεινή δε θα απογευτεί ο άνθρωπος αληθινά ποτέ, μήτε ειρήνη μήτε χαρά, μήτε φως μήτε αγάπη, μ’ έναν λόγο δε θα απογευτεί στ’ αληθινά μήτε ζωή. Το απλό μάτι κάνει φωτεινό όλο το κορμί.
Η αφέλεια και η απλότητα που έχει το Ευαγγέλιο, ενώ για τον άπιστο είναι αιτία της απιστίας του, για τον πιστό είναι ίσια-ίσια αιτία της πίστης του.
Οι πονηροί και οι πολύπλοκοι, πονηρά και πολύπλοκα θέλουνε, για να χορτάσει η αλαζονική καρδιά τους. Η θρησκεία της ταπείνωσης με ταπεινά λόγια ειπώθηκε.
Πλην αυτά τα τιποτένια λόγια (δώσε προσοχή), αυτά τα τιποτένια κι άτεχνα λόγια, είναι γεμάτα από κάποια δύναμη δραστική, που μας καρφώνει στον τόπο – τη δύναμη που έχει μονάχα η αλήθεια. Όσα κατασκευάζει τεχνικά ο άνθρωπος, με την ψεύτικη τέχνη του, ας είναι καν ο πιο δυνατός ρήτορας είτε ποιητής, είναι κούφια λόγια «της κενής απάτης», για όποιον θέλει να τραφεί με πνεύμα και με αλήθεια, κι όχι με ίσκιους και με ξεγελάσματα, «εμπαίγματα μαγικής τέχνης» κατά τον Σολομώντα.
