«Γκιουρούμτζε, χωρίον μικρόν χριστιανικόν. Εν πετρώδει τόπω». Αυτό σημείωνε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος το 1815 για το χωριό που το 1924 αριθμούσε 128 τουρκόφωνες ελληνικές οικογένειες, με απώτερη καταγωγή από την περιοχή της Κιλικίας. Γεωγραφικά τοποθετείται 84 χλμ. νοτιοανατολικά της Καισάρειας και και περίπου 32 χλμ. βορειοανατολικά των Φαράσων, στην Καππαδοκία.
Μέχρι και σήμερα το χωριό διατηρεί το παλιό του όνομα, Gürümze – κατά μια εκδοχή είναι παραφθορά της λέξης Ουρούμκιοϊ, δηλαδή Ρωμιοχώρι, καθώς σχεδόν όλοι οι κάτοικοι ήταν Ρωμιοί σε μια περιοχή γεμάτη με τουρκικά χωριά.
Το Γκιουρούμτζε θα ήταν μια απλή υποσημείωση στην ιστορία των Ελλήνων της Καππαδοκίας, εάν στις 22 Φεβρουαρίου του 1923 δεν εκτυλισσόταν ένα απάνθρωπο και βάρβαρο σχέδιο, πλήρως οργανωμένο.
