Ο 46χρονος Βασίλης Δημάκης, ο οποίος εξέτιε πολυετή ποινή στις φυλακές Κορυδαλλού για ληστείες και άλλα αδικήματα, εντοπίστηκε σήμερα νεκρός στο κελί του.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής, ο Δημάκης εντοπίστηκε το πρωί, χωρίς τις αισθήσεις του, από συγκρατούμενος του και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο των φυλακών για να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες, αλλά, όπως διαπιστώθηκε, είχε καταλήξει.
Όπως επισημαίνεται από την Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής: «Για το περιστατικό ενημερώθηκε άμεσα ο αρμόδιος Εισαγγελέας, κλήθηκε και μετέβη στο σημείο Ιατροδικαστής, ενώ ταυτόχρονα αποκλείστηκε ο χώρος στον οποίο εντοπίστηκε προκειμένου να εξερευνηθεί από Αστυνομικούς της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών».
Την προανάκριση έχει αναλάβει η Υποδιεύθυνση Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Πειραιά, ενώ για την υπόθεση έχει διαταχθεί πειθαρχική έρευνα.
Ποιος ήταν ο Βασίλης Δημάκης
Γεννήθηκε το 1978 και σε ηλικία μόλις 20 ετών ξεκίνησαν τα μπλεξίματα του με τον νόμο, όταν το 1998, ο Βασίλης Δημάκης καταδικάστηκε για «έγκλημα τιμής» που αφορούσε την αδερφή του.
Αφού αποφυλακίστηκε, κατηγορήθηκε για έξι ληστείες τραπεζών και εξέτιε ποινή κάθειρξης 44 ετών για ληστείες, παράνομη οπλοφορία και πλαστογραφία. Έμεινε γνωστός ως «ο ληστής με το καλάσνικοφ».
Οι απεργίες πείνας για τις σπουδές
Παρά το βαρύ ποινικό του μητρώο και ενώ ήταν κρατούμενος στις φυλακές Γρεβενών, ο Βασίλης Δημάκης αποφάσισε να ολοκληρώσει τη φοίτησή του στο λύκειο, αποφοιτώντας μάλιστα ως αριστούχος με βαθμό 19,9.
Ακολούθως, πέτυχε στις πανελλαδικές εξετάσεις και εισήχθη στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ.
Για να διεκδικήσει το δικαίωμά του στην εκπαίδευση, ο Δημάκης προχώρησε πολλές φορές σε απεργίες πείνας και δίψας.
Το 2018, ξεκίνησε απεργία πείνας στις 14 Μαρτίου, ζητώντας εκπαιδευτική άδεια για να παρακολουθεί τα μαθήματά του στο πανεπιστήμιο. Στις 6 Απριλίου του ίδιου έτους, κλιμάκωσε την κινητοποίησή του σε λευκή απεργία (αποχή από τροφή και νερό), διαμαρτυρόμενος για την καθυστέρηση στην εξέταση του αιτήματός του.
Το 2020, μετά από μεταγωγή του στις φυλακές Γρεβενών, ο Δημάκης ξεκίνησε νέα απεργία πείνας και δίψας, απαιτώντας την επιστροφή του στον Κορυδαλλό για να συνεχίσει τις σπουδές του. Η μεταγωγή του προκάλεσε αντιδράσεις και εκκλήσεις για την ικανοποίηση των αιτημάτων του.
Το 2022, ο Δημάκης προχώρησε σε τρίτη απεργία πείνας και δίψας, διαμαρτυρόμενος για την άρνηση χορήγησης εκπαιδευτικής άδειας που θα του επέτρεπε να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Σε ανάρτησή του, ανέφερε ότι δεν του δόθηκε η δυνατότητα να παρακολουθήσει τα δύο τελευταία μαθήματα που απαιτούνταν για την απόκτηση του πτυχίου του.
Παρά τις προσπάθειές του για μόρφωση και επανένταξη, ο Βασίλης Δημάκης αντιμετώπισε σημαντικά εμπόδια στο σωφρονιστικό σύστημα, με τις απεργίες του να αναδεικνύουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι φοιτητές στην Ελλάδα.
Ο έρωτας με την Ερασμία Μάνου, κόρη της Σοφίας Βόσσου και το σύμφωνο συμβίωσης
Εν μέσω μίας απεργίας πείνας ένα μήνυμα συμπαράστασης στάθηκε αφορμή για να γνωριστεί η Ερασμία Μάνου, κόρη της Σοφίας Βόσσου με τον Βασίλη Δημάκη. Του έστειλε μήνυμα στα social media για να δηλώσει τη στήριξή της στο έργο του. Τότε το προφίλ του το διαχειριζόταν άλλοι, οι οποίοι και τους έφεραν σε επαφή. Ακολούθησαν επισκεπτήρια που πήγαινε να τον δει στον Κορυδαλλό κάθε 15 ημέρες.
Στις 4 Μαΐου του 2023 υπέγραψαν σύμφωνο συμβίωσης.
Ωστόσο, χώρισαν τον Φεβρουάριο του 2024 με τον Βασίλη Δημάκη να δηλώνει: «Είναι μια γυναίκα που αγαπάω, που αγάπησα και θα συνεχίσω να αγαπώ. Όπως κάθε γυναίκα που της είπα ότι την αγαπώ, γιατί όταν λες “σ’ αγαπώ”, σημαίνει ότι την αγαπάς».
Το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της Ερασμίας Μάνου
Η πρώην σύζυγός του, Ερασμία Μάνου, τον αποχαιρέτισε με ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:
«Δεν βγαίνει καμία λέξη… Μόνο σιωπή και ατελείωτες αναμνήσεις…Αυτό το χαμόγελο σου… Αυτό το κολάζ με τις φωτογραφίες μας… Πόνος !… Θα σ’αγαπάω όσο αναπνέω όπως σου υποσχέθηκα.. Αντίο ψυχή μου… Πέτα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ… Θα βρεθούμε και πάλι, για όσα αφήσαμε στη μέση…».
