Βαθιά πιστοί χριστιανοί, αλλά και ταυτόχρονα με μεγάλη πίστη σε κάθε είδους δεισιδαιμονίες, ήταν οι Έλληνες του Πόντου. Ένα πλέγμα συνηθειών και εθίμων ρύθμιζε ακόμη άπειρες λεπτομέρειες του καθημερινού τους βίου, υποδεικνύοντας στο άτομο τι θα έπρεπε να πράξει για να αποτραπεί κάποιο βέβαιο κακό.
Για καθετί νόμιζαν πως υπήρχε κάτι το οποίο θα τους βοηθούσε να… συνδιαλαγούν με τις σκοτεινές δυνάμεις.
Τα παραδείγματα άπειρα, σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού ελληνισμού:
- Αν έπαιρναν νερό νύχτα από μια βρύση, έκαναν το σταυρό τους για να ξορκίσουν το στοιχειό της, επειδή πίστευαν ότι κάθε πεγάδ’ είχε το στοιχειό του.
