«Τα ονόματά τους ήταν ελληνικά, ενώ τα επίθετα συνήθως τουρκικά και τέλειωναν σε -ογλού […] Στην εκκλησία το Ευαγγέλιο, ο Απόστολος και άλλες προσευχές διαβάζονταν στα τουρκικά […] Διακρίνονται για την έντονη θρησκευτική τους συνείδηση. Εκκλησιαστικώς υπάγονταν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο». Πρόκειται για τους Γκαγκαούζους ή και Γκαγκαβούζηδες –τους τουρκόφωνους Ρωμιούς των Βαλκανίων.
Η γλώσσα των Γκαγκαούζων δεν έχει γραπτή μορφή και είναι μια μορφή της τουρκικής.
Οι ίδιοι εξηγούν την τουρκοφωνία τους με την προφορική αφήγηση που θέλει αυτή τη γλώσσα να τους επιβλήθηκε από τους Τούρκους πριν από τη διασπορά τους στις χώρες των Βαλκανίων. Όταν έγραφαν στη γλώσσα τους αποτύπωναν την τουρκική, αρχικά, με το ελληνικό αλφάβητο.
