Skip to main content

Χαμένος μετά το 1922, αλλά ζωντανός στην Ελλάδα το ’60 – Όχι Τούρκος, «Έλληνας και χριστιανός»

Ο Κώστας Μακρίδης στη μοναδική του φωτογραφία που υπάρχει. Από το αρχείο του Φίλιππου Αλεξιάδη (πηγή: Κοσμάς Τσίναλης)

Η ιστορία του Κώστα Μακρίδη που γεννήθηκε το 1899 και από γύρισμα της μοίρας κατάφερε να επανενωθεί με την οικογένειά του

Τη μεγάλη εικόνα του πόνου και της αγωνίας, του θανάτου, του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, συνθέτουν οι μικροϊστορίες που μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά, και αφηγούνται το δράμα της Γενοκτονίας των Ελλήνων της καθ’ ημάς Ανατολής.

Άνθρωποι που ρίζωσαν στη νέα πατρίδα είχαν πολλά να αφηγηθούν· κάποιοι το έκαναν, σαν να λένε παραμύθι, άλλοι προτίμησαν την ανακούφιση της λήθης.

Ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Κοσμάς Τσίναλης από την Άψαλο Αλμωπίας έχει ξεκινήσει να καταγράφει κάποιες από αυτές τις ιστορίες, τις οποίες διασταυρώνει με μέλη των οικογενειών των πρωταγωνιστών.

Διαβάστε περισσότερα στο www.pontos.gr