Π. Παυλόπουλος: «Λόρδος Βύρων: Η εμβληματική πρωτοπορία του στον αγώνα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην «εστία» τους»

Σε ομιλία του, κατά την εκδήλωση για τα διακόσια έτη από το θάνατο του Λόρδου Βύρωνα που οργάνωσε η Ακαδημία Αθηνών και το «Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη», ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Ακαδημαϊκός και Επίτιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ κ. Προκόπιος Παυλόπουλος ανέπτυξε το θέμα: «Λόρδος Βύρων: Η εμβληματική πρωτοπορία του στον αγώνα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην “εστία” τους».

Όπως τονίζει μεταξύ άλλων ο κ. Παυλόπουλος, «Είναι πλέον ιστορικώς πλήρως τεκμηριωμένο ότι ο Λόρδος Βύρων -George Gordon Byron, ο οποίος γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1788 και πέθανε, υπό τις γνωστές «θρυλικές» συνθήκες, στο Μεσολόγγι στις 19 Απριλίου1824- ιδίως μέσω του ρομαντικού του προσανατολισμού και της βάσει αυτού δράσης του, κυρίως αφότου βίωσε «δια ζώσης» στην Πατρίδα μας την εποποιία της Εθνεγερσίας του 1821, προδήλως επηρέασε, και δη ουσιωδώς, την ευόδωση της όλης εξέλιξης της «γέννησης» του Νεώτερου Ελληνικού Κράτους. Όμως εντός της γενικότερης αυτής, γνησίως και πολυπρισματικώς Φιλελληνικής, επιρροής του πρέπει ν’ αναδειχθεί δεόντως και η ειδικότερη εκείνη «πτυχή» της, η οποία αφορά την «δρομολόγηση» του αγώνα των Ελλήνων για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην αρχέγονη «εστία» τους, ύστερα από την «ιερόσυλη» κλοπή τους και τον εντεύθεν «ακρωτηριασμό» του Παρθενώνα με ιταμό δράστη τον διαβόητο Λόρδο Έλγιν».

Μετά την ανάλυση επί του θέματος, ο κ. Παυλόπουλος επισημαίνει: «Η κατά τα προεκτεθέντα εντυπωσιακή πολιτισμική «παρακαταθήκη» του ρομαντισμού του Λόρδου Βύρωνα υπέρ της επίτευξης του στόχου της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα και της όσο το δυνατόν εξάλειψης των επιπτώσεων από την «ιερόσυλη» κλοπή του Λόρδου Έλγιν είναι, και μάλιστα διαχρονικώς, αναντιρρήτως πολύτιμη και πολλαπλώς διδακτική. Πολύτιμη, διότι αναδεικνύεται μέσα στον χρόνο σχεδόν αναντικατάστατη αναφορικά και με την ευόδωση του αγώνα για την υπεράσπιση αυτού τούτου του Παρθενώνα, ως κορυφαίου Μνημείου της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και ως εξίσου κορυφαίου συμβόλου του Παγκόσμιου Πολιτισμού εν γένει. Και διδακτική -και δη πολλαπλώς- επειδή πέραν των άλλων «φωτίζει», με «ανέφελη» καθαρότητα, τον δρόμο για την κατά τ’ ανωτέρω αποτελεσματική υπεράσπιση η οποία πρέπει να επιδιωχθεί, με συνέπεια και δίχως αλυσιτελείς ή και επικίνδυνες υποχωρήσεις και υπαναχωρήσεις, έως την τελική δικαίωση».

Ολόκληρη η ομιλία του Προκόπη Παυλόπουλου: