Τις προηγούμενες δεκαετίες αναδείχθηκε ένα εντελώς νέο είδος ενηλικίωσης, που δεν ξεκίνησε με τον γάμο, αλλά με γυναίκες που έζησαν μέχρι και ολόκληρες ζωές εκτός γάμου. Η εκπαίδευση, η καριέρα, αλλά και η επιλογή να μην δεσμευτούν έχει κερδίσει έδαφος.
Τώρα, οι ανύπαντρες γυναίκες δεν αποτελούν πλέον μέρος μιας νευρικής πολιτιστικής πρωτοπορίας – είναι το επίσημο status quo. Από το 2021, ένα ποσοστό ρεκόρ 52% των Αμερικανίδων ήταν είτε ανύπαντρες είτε σε διάσταση, σύμφωνα με έκθεση της Wells Fargo Economics. Οι ανύπαντρες γυναίκες έχουν επίσης υπερισχύσει αριθμητικά έναντι των ανύπαντρων ανδρών: Μια ανάλυση του Γραφείου Απογραφής του 2019 διαπίστωσε ότι για κάθε 90 άγαμους άνδρες στις ΗΠΑ αντιστοιχούσαν 100 άγαμες γυναίκες.
Ενώ ορισμένες γυναίκες αισθάνονται στριμωγμένες στο να είναι ανύπαντρες, επικαλούμενες μια ανεπαρκή λίστα γνωριμιών ή την αποθαρρυντική εμπειρία της περιπλάνησης σε εφαρμογές, ένα αυξανόμενο ποσοστό, αποκαλούμενες Samantha Nation, είναι ευτυχισμένες που είναι μόνες τους. Σε μια έρευνα του 2019 από το Pew Research Center, μόνο το 38% των ανύπαντρων γυναικών ανέφεραν ότι αναζητούν ραντεβού ή σχέση, σε σύγκριση με το 61% των ανύπαντρων ανδρών.
Η άνοδος των ευτυχισμένων ανύπαντρων γυναικών έχει σταθερά αλλάξει τα πρότυπα για το πώς μοιάζει η ενηλικίωση. Αλλά δεν έχει έρθει χωρίς φασαρία από ανθρώπους που υποστηρίζουν ένα συγκεκριμένο όραμα για την οικογένεια.
Όταν ο JD Vance, τώρα ο εκλεγμένος αντιπρόεδρος, προκάλεσε οργή αυτό το καλοκαίρι για ένα προ ετών σχόλιο σχετικά με τις «άτεκνες γυναίκες με γάτες», επέκτεινε τον υπαινιγμό του ότι οι ανύπαντρες γυναίκες ήταν σύμπτωμα των «αντι-οικογενειακών και αντι-παιδικών» πλατφορμών των Δημοκρατικών- επέλεγαν έναν τρόπο ζωής που τροφοδοτούσε τη διάβρωση της πυρηνικής οικογένειας, καθιστώντας τες παρεκκλίνουσες από τον συσχετισμό. Αλλά η έρευνα δείχνει ότι είναι λανθασμένο να αποδίδεται η τάση αυτή στα μεταβαλλόμενα κοινωνικά ήθη.
Μεταβαλλόμενη οικονομία
Η ελευθερία αν και ποιον θα παντρευτούν οφείλεται λιγότερο σε μια πολιτισμική αλλαγή και περισσότερο σε μια μεταβαλλόμενη οικονομία. Καθώς οι άνδρες αποσύρονται από το εργατικό δυναμικό, οι Αμερικανίδες έχουν φτάσει σε ένα νέο ορόσημο: Τον Αύγουστο, το μερίδιο των γυναικών πρώτης ηλικίας (25 έως 54 ετών) στο εργατικό δυναμικό έφθασε στο υψηλό επίπεδο ρεκόρ του 78,4%. Εν τω μεταξύ, η μέση ηλικία του πρώτου γάμου των Αμερικανίδων έχει συρθεί σταθερά προς τα πάνω, από 20,8 έτη το 1970 σε 28,3 έτη το 2023.
Η στροφή προς την εργένικη ζωή ήταν μια σπουδαία εξέλιξη για τις γυναίκες.
Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αισθάνονται για τα πρότυπα σχέσεων των γυναικών έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με μια λανθασμένη πολιτισμική μνήμη για το τι θεωρείτο φυσιολογικό στο παρελθόν. Η εικόνα μιας οικογένειας του 20ου αιώνα, με τον ευτυχισμένο παντρεμένο σύζυγο και τη σύζυγο που μένει στο σπίτι και μεγαλώνει τα παιδιά στο σπίτι στα προάστια, βυθίστηκε.
«Βλέπουμε τα ποσοστά συμμετοχής των ανδρών στο εργατικό δυναμικό να πέφτουν πραγματικά κατακόρυφα, ειδικά από τη δεκαετία του 1990», δήλωσε η Elizabeth Crofoot, ανώτερη οικονομολόγος και κύρια ερευνήτρια στην εταιρεία ανάλυσης της αγοράς εργασίας Lightcast. «Αυτό δίνει στις γυναίκες μεγαλύτερη ώθηση να δουλέψουν πραγματικά για την καριέρα τους και να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο και προσπάθεια για να γίνουν οικονομικά σταθερές και να μην χρειάζεται να βασίζονται σε κάποιον άλλο».
Οι γυναίκες ξεπερνούν τους άνδρες στο μορφωτικό επίπεδο
Βέβαια, τα σχετικά κέρδη των γυναικών στο εργατικό δυναμικό δεν έχουν μεταφραστεί σε ίση εισοδηματική δύναμη. Ωστόσο, μια έρευνα της Pew του 2021 διαπίστωσε ότι οι γυναίκες ξεπερνούν τους άνδρες στο μορφωτικό επίπεδο. Και μια ανάλυση της Pew σε κυβερνητικά δεδομένα διαπίστωσε ότι το 2019, οι γυναίκες άρχισαν να υπερτερούν αριθμητικά των ανδρών στο εργατικό δυναμικό με πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτές οι αλλαγές τροφοδοτούν την απομάκρυνση από τον γάμο. Σε μια έρευνα του 2023 από το Κέντρο Έρευνας για την Αμερικανική Ζωή του American Enterprise Institute, σχεδόν τα τρία τέταρτα των ανύπαντρων γυναικών με πανεπιστημιακή μόρφωση ανέφεραν ως λόγο για τον οποίο ήταν ερωτικά αδέσμευτες τη «μη δυνατότητα να βρουν κάποιον που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους». Μόνο το 54% των ανύπαντρων γυναικών χωρίς πανεπιστημιακό πτυχίο δήλωσαν το ίδιο.
Για τις γυναίκες, ωστόσο, η κοινωνική αίσθηση ότι θα έπρεπε να είναι παντρεμένες έχει αργά αλλά σταθερά εξασθενήσει. Στην έρευνα της Pew του 2019, μόλις το 35% των ανύπαντρων γυναικών δήλωσε ότι αισθάνεται πίεση από την κοινωνία να είναι σε σχέση – ένα ελαφρώς μεγαλύτερο ποσοστό ανύπαντρων ανδρών δήλωσε ότι αισθάνεται το ίδιο.
Η εργένικη ζωή φαίνεται επίσης πολύ πιο ευεργετική για τις γυναίκες από ό,τι για τους άνδρες κατά μέσο όρο: Πολυάριθμες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι οι ανύπαντρες γυναίκες τείνουν να είναι πιο ευτυχισμένες και υγιείς και ζουν περισσότερο από τις παντρεμένες, ενώ οι ανύπαντροι άνδρες έχει διαπιστωθεί ότι βιώνουν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης, εθισμού και μοναξιάς από εκείνους που έχουν σύζυγο.
Πηγή: Business Insider
