Πολλά ήταν τα καθάρματα, που έχοντας το «πράσινο φως» από τον Τοπάλ Οσμάν και τους συνεργούς του στην υλοποίηση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, τριγύριζαν στα χωριά όπου κυριαρχούσαν οι Έλληνες και οι χριστιανοί άλλων εθνών και τα λεηλατούσαν. Έκλεβαν, σκότωναν, βίαζαν και έφευγαν σαν κύριοι καίγοντας, συχνά, και τα πάντα στο πέρασμά τους. Οι ιστορίες είναι αμέτρητες, αδιάψευστοι μάρτυρες των όσων έγιναν στα ιερά χώματα της αλησμόνητης πατρίδας στις αρχές του 20ού αιώνα.
Μια από αυτές, που ευτυχώς είχε αίσιο τέλος, μοιράστηκε με τους αναγνώστες της Ποντιακής Εστίας, το 1955, ο Ιμεραίος Κώστας Ιωαννίδης.
Διαβάστε περισσότερα στο pontosnews.gr
