Πόλεις, χωριά και οικισμοί πνιγμένα στο πράσινο και τα τρεχούμενα νερά του Πόντου, φτιαγμένα από Έλληνες ή όχι, ήταν τόποι όπου καθημερινά ακουγόταν η ποντιακή διάλεκτος, αντιλαλούσαν οι καμπάνες ελληνορθόδοξων εκκλησίων και τα ελληνικά σχολεία υποδέχονταν παιδιά που διδάσκονταν όλα όσα έπρεπε για να μην χάσουν την ταυτότητά τους.
Ένας από αυτούς τους οικισμούς ήταν το Φουντουτσάχ, κοντά στη Σαμψούντα, που εκκλησιαστικά υπαγόταν στη μητρόπολη της Αμάσειας.
Όπως αναφέρεται στην έκδοση του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών Η Έξοδος, τόμ. Ε’, Μαρτυρίες από τον Δυτικό Παράλιο Πόντο και την Παφλαγονία, το Φουντουτσάχ ήταν χτισμένο στις παρυφές ενός βουνού στην κοιλάδα του ομώνυμου ποταμού και ήταν πνιγμένο στις φουντουκιές. Οι κάτοικοι βιοπορίζονταν από τη γεωργία και πουλώντας καπνό. Ανάμεσά τους και Έλληνες κυρίως από την Αργυρούπολη.
Διαβάστε το άρθρο στο pontosnews.gr
