Την απουσία του κρατικού μηχανισμού την ώρα που καίγονταν στην πυρκαγιά στο Μάτι επισήμαναν συγγενείς θυμάτων και διασωθέντες.
«Η εικόνα ήταν της κολάσεως στην κυριολεξία. Υπήρχε η οσμή του θανάτου, δεν μπορούσες να σταματήσεις με το όχημα γιατί κινδύνευαν να καούν τα λάστιχα λόγω των υψηλών θερμοκρασιών. Τα καμένα οχήματα ήταν παντού και δεν μπορούσες να περάσεις… Είναι αδιανόητο γιατί πήραν πυροσβεστικά από μια δασική περιοχή οικιστική για να τα πάνε στην Κινέτα….» κατέθεσε ο μάρτυρας Κων. Τουρναβίτης, του οποίου ο αδελφός βρέθηκε απανθρακωμένος στο οικόπεδο Φράγκου.
Όπως κατέθεσαν μάρτυρες, ουδείς τους ενημέρωσε για το πού έπρεπε να πάνε, επαναλαμβάνοντας ότι ο κρατικός μηχανισμός ήταν ανύπαρκτος.
«Καθόμασταν σπίτι και δεν καταλάβαμε. Είχε αρχίσει να λιώνει ο υπολογιστής. Εγώ δεν είχα όσφρηση και δεν κατάλαβα τη μυρωδιά… Το παιδί άρχισε να ουρλιάζει και φώναζε “τωρααα καιγομαστεεε” πήρα δυο πράγματα, τα χάπια της μαμάς μια ζακέτα, δεν ξέραμε τι να κάνουμε… Βγήκαμε έξω, τρέξαμε. Ήταν 93χρονων η μαμά μου και μας πρόλαβε η φωτιά στη σκάλα πριν την παραλία, εκεί είδαμε το κοριτσάκι της Φύτρου να πηδάει στα βράχια γιατί δεν έβλεπε από τους καπνούς» είπε κατά την κατάθεσή της μάρτυρας, η μητέρα της οποίας πνίγηκε.
Ούρλιαζε για βοήθεια
«Ούρλιαζε το παιδί βοήθεια, αλλά η γιαγιά έφυγε στα χέρια της… προσπαθούσε να την κρατήσει στην επιφάνεια αλλά δεν μπόρεσε και πήγε στο βυθό. Τότε ξεκίνησε να κολυμπάει, αλλά δεν ήξερε προς τα πού έπρεπε να κολυμπήσει. Μέσα στη νύχτα πήγαινε προς Κέα και συμπτωματικά περνούσαν Αιγύπτιοι ψαράδες, τελείως τυχαία και με το φακό τη βρήκαν από τις φωνές της» περιεγραψε η μάρτυρας.
Έστελναν μέσα στο Μάτι τον κόσμο
Όλοι οι μάρτυρες που ανέφεραν ότι εκείνες τις φρικτές ώρες επικρατούσε αλαλούμ.
«Δεν ήξερε η αστυνομία πού να στείλει τον κόσμο, δεν ήξεραν πώς να τον κατευθύνουν και τους έστελναν μέσα από το Μάτι. Η αστυνομία εμφανίστηκε μετά τη φωτιά. Μάζεψαν τη σπονδυλική στήλη της μητέρας μου κι ένα κομμάτι του θώρακα του πατέρα μου. Αυτό έκαναν μόνο. Δεν υπήρχε κράτος, αστυνομία, πυροσβεστική. Καθόντουσαν στη Μαραθώνος και κάπνιζαν. Υπήρχαν άνθρωποι που έβλεπαν τα σπίτια τους εσωτερικά να καίγονται και τα κοιτούσαν. Κανείς δεν νοιαζόταν για κανέναν…».
