Μάιος του 1924. Αφήνοντας πίσω τα Λοιμοκαθαρτήρια της Καλαμαριάς, 70 οικογένειες από την ευρύτερη περιοχή της Κωνσταντινούπολης (τον Άγιο Στέφανο, το Φανάρι, τις Νύμφες, το Αβάσσο, το Τσιφούτ Μπουζάς, κ.α.), και 36 οικογένειες από τη Μικρά Ασία (το Ικόνιο, το Πέρα, το Προκόπι, τη Μάκρη κ.α.) καλούνται να βρουν τον νέο τόπο που θα αποκαλέσουν «σπίτι».
Οι ανταλλάξιμοι – όπως αποκαλούνται όσοι κλήθηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, κατ’ εφαρμογή της ελληνοτουρκικής Σύμβασης της Λοζάνης–, είχαν να επιλέξουν ανάμεσα στα Κάτω Πατήσια (τη γνωστή γειτονιά της Αθήνας, τότε εξοχική περιοχή) και το Οίον το Δεκελεικόν κατά τον Όμηρο.
Διαβάστε περισσότερα στο pontosnews
