Η Αγάπη Βασιλειάδου γεννήθηκε στο Λερί (Λερίμ-Κόας), μια ομάδα ελληνικών οικισμών οι οποίοι βρίσκονταν σε απόσταση 1-3 χλμ ο ένας από τον άλλον. Επρόκειτο για τους οικισμούς Κυριακάντων ή Καρακοτύλ, Αντωνάντων, Λιβερτάντων, Θαγαράντων, Μουρουτζάντων, Φαρχανάντων, Σαπρανάντων, Παπαδάντων, Μαστροράντων, Ναλπαντάντων, Αχραντέν και Τσακουστάντων, οι οποίοι εκκλησιαστικά υπάγονταν στη μητρόπολη Χαλδίας και Χερροιάνων.
Οι κάτοικοι της περιοχής –12 μαχαλάδες με 120 σπίτια, περίπου 700 άτομα– ήταν Έλληνες και μιλούσαν ποντιακά. Υπήρχαν συνολικά έξι εκκλησίες και μια επτατάξια αστική σχολή.
Οι τεχνίτες, κυρίως γανωτζήδες, ταξίδευαν κατά τους χειμερινούς μήνες στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας, ώστε να εξασκήσουν την τέχνη τους. Όσοι παρέμεναν στο Λερί, ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
