Η Κλειώ Νικολήνταγια ζούσε στο Σεβδίκιοϊ, 13 χλμ. Ν-ΝΔ της Σμύρνης, το οποίο, πριν από το 1922 αριθμούσε περίπου 8.000 κατοίκους, σχεδόν όλοι Έλληνες έποικοι από τη Σάμο, την Άνδρο και την ηπειρωτική Ελλάδα.
Η ετυμολογία του ονόματος της μικρής αυτής πόλης απασχόλησε τους Μικρασιάτες λόγιους· είτε προερχόταν από τα τουρκικά συνθετικά σεβντί (αγάπη, έρωτας) + κιοϊ (χωριό), οπότε ολόκληρη η λέξη μεταφράζεται ως «χωριό του έρωτα», είτε από το σεγίντ (ο τιμώμενος από το λαό, ο ηγεμόνας) + κιοϊ, οπότε σήμαινε «το χωριό του άρχοντα».
Λόγιοι της Σμύρνης υιοθέτησαν την πρώτη ετυμολογία, απ’ όπου και το όνομα «Ιμέριον» ή «Ερασίνον» που της είχαν δώσει.
Διαβάστε την ιστορική μαρτυρία της Κλειώς Νικολήνταγια στο pontosnews
