Η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας (1204-1461) προστάτεψε τον γεωγραφικό χώρο του Πόντου από τους εξισλαμισμούς που εξελίσσονταν σε όλη την χερσόνησο της Ανατολίας. Μετά από την πτώση της Τραπεζούντας και το οριστικό τέλος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το δυσπρόσιτο της περιοχής, σύμφωνα με τους καθηγητές Άγγελο Συρίγο και Ευάνθη Χατζηβασιλείου, επέτρεψε τη διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας αφού όπως αναφέρουν «Ο ελληνισμός του Πόντου έχει τις ρίζες του κατ’ ευθείαν στην αρχαία περίοδο, όπως αποδεικνύεται και από την αρχαϊκή ελληνική διάλεκτο που ομιλούν οι Πόντιοι». Ήταν όμως μόνο το γεωγραφικό ανάγλυφο η αιτία της διατήρησης της ελληνικής ταυτότητας των Ποντίων; Ασφαλώς όχι.
Η διατήρηση των χαρακτηριστικών ενός λαού έχει να κάνει πρωτίστως με τη θέλησή του να διατηρήσει αυτά τα χαρακτηριστικά και την ψυχική του αντοχή κάτω από αντίξοες συνθήκες.
Ο ελληνισμός του Πόντου κράτησε σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό αναλογικά με τις υπόλοιπες κοινότητες, σύμφωνα πάντα με τους καθηγητές Συρίγο και Χατζηβασιλείου, την ομοιογένειά του και την εθνική του ταυτότητα. Εξαιτίας της γεωγραφικής του θέσης –δεν συνδεόταν γεωγραφικά με άλλες περιοχές στις οποίες διαβιούσε το ελληνικό στοιχείο– ήταν απομονωμένος. Από το 1914 και συστηματικότερα μετά το 1916 βρέθηκε στο επίκεντρο της γενοκτονικής πολιτικής των νεότουρκων. Λίγο πριν από τον Α’ Π.Π. ο πληθυσμός των Ποντίων ανερχόταν, σύμφωνα με την απογραφή του Πατριαρχείου, σε 454.000 ανθρώπους σε σύνολο πληθυσμού στην περιοχή 1.100.000.
Διαβάστε περισσότερα στο pontosnews.gr
