Συμπεράσματα επιστημονικών ερευνών που δείχνουν ότι «τα παιδιά που μεγαλώνουν και ανατρέφονται από ομόφυλα ζευγάρια δεν διαφέρουν από τα υπόλοιπα παιδιά ως προς τη συναισθηματική τους ανάπτυξη και τη σχέση τους με συνομηλίκους τους και ενήλικες» παρουσιάζει το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦΙΜ), στο πλαίσιο του δημοσίου διαλόγου που έχει ανοίξει για το ζήτημα.
Όπως επισημαίνεται στο policy brief του ΚΕΦΙΜ, η ανάπτυξη των παιδιών με ΛΟΑΤ+ γονείς έχει μελετηθεί εκτενώς από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, καθώς μόνο στις ΗΠΑ πάνω από 10 εκατ. παιδιά ζουν σε οικογένειες στις οποίες τουλάχιστον ένας γονέας είναι ΛΟΑΤ+, ενώ 115.000 από τα περίπου 600.000 ομόφυλα ζευγάρια στις ΗΠΑ μεγαλώνουν παιδιά. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει το ΚΕΦΙΜ, έως το 2007, το 4% του συνόλου των υιοθετημένων παιδιών στις Ηνωμένες Πολιτείες είχε υιοθετηθεί από ομόφυλα ζευγάρια. Περίπου 22.000 παιδιά είχαν υιοθετηθεί από περίπου 16.000 ομόφυλα ζευγάρια. Μέχρι το 2016, περισσότερες από 8 στις 10 υπηρεσίες τεκνοθεσίας στις ΗΠΑ είχαν ολοκληρώσει τουλάχιστον μία διαδικασία υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια. «Με δεδομένο τον μεγάλο αριθμό τεκνοθεσιών από ομόφυλα ζευγάρια στις ΗΠΑ, τα αποτελέσματα των πολυάριθμων εμπειρικών ερευνών θεωρούνται αξιόπιστα» σημειώνει το Κέντρο, παραθέτοντας τα συμπεράσματα μελετών που έχουν εκπονηθεί από επιστημονικούς φορείς.
«Τα παιδιά με γονείς ομοφυλόφιλους δεν διαφέρουν από τα υπόλοιπα παιδιά ως προς τη συναισθηματική τους ανάπτυξη»
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται, «σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ψυχιάτρων Παιδιού και Εφήβου (American Academy of Child and Adolescent Psychiatry), η σύγχρονη έρευνα καταδεικνύει ότι τα παιδιά με γονείς ομοφυλόφιλους άνδρες ή λεσβίες δεν διαφέρουν από τα υπόλοιπα παιδιά ως προς τη συναισθηματική τους ανάπτυξη και τη σχέση τους με συνομηλίκους τους και ενήλικες. Η ανάπτυξη των παιδιών δεν επηρεάζεται από τον σεξουαλικό προσανατολισμό των γονέων τους, αλλά την ποιότητα της σχέσης γονέων/παιδιού».
Επιπλέον, σύμφωνα με το ΚΕΦΙΜ «οι έρευνες έχουν καταδείξει ότι τα παιδιά με γονείς ΛΟΑΤ+ σε σύγκριση με τα παιδιά ετερόφυλων γονέων:
- δεν έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να έχουν ΛΟΑΤ+ προσανατολισμό,
- δεν έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να κακοποιηθούν σεξουαλικά,
- δεν αντιλαμβάνονται την ταυτότητα φύλου με διαφορετικό τρόπο, και
- δεν συμπεριφέρονται με διαφορετικό τρόπο ως άνδρες ή γυναίκες (gender role behavior).
«Ανθεκτικότητα όσον αφορά την κοινωνική, ψυχολογική και σεξουαλική υγεία»
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (American Academy of Pediatrics) συμπεραίνει πως, «βάσει ερευνητικών δεδομένων που ξεπερνούν τα 30 έτη, τα παιδιά που μεγαλώνουν από ομοφυλόφιλους άνδρες και λεσβίες επιδεικνύουν ανθεκτικότητα όσον αφορά την κοινωνική, ψυχολογική και σεξουαλική τους υγεία, παρά τις οικονομικές και νομικές ανισότητες και τον κοινωνικό στιγματισμό που αντιμετωπίζουν».
Σύμφωνα με την ανάλυση 79 μελετών από το Πανεπιστήμιο Cornell, που παραθέτει το ΚΕΦΙΜ, «τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών δεν βλάπτονται από το γεγονός ότι οι γονείς τους είναι άτομα του ίδιου φύλου. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με 75 από τις 79 μελέτες (ποσοστό 95%) τα παιδιά ομόφυλων γονέων δεν διαφέρουν από τα υπόλοιπα παιδιά, ενώ στις υπόλοιπες 4 (ποσοστό 5%) καταγράφονται ορισμένες αρνητικές συνέπειες για τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών».
«Η ανάπτυξη των παιδιών εξαρτάται μάλλον από την ποιότητα των οικογενειακών σχέσεων παρά από τον σεξουαλικό προσανατολισμό των γονέων»
«Η πολύ μεγάλη πλειονότητα της σχετικής βιβλιογραφίας καταλήγει σε παρόμοια συμπεράσματα. Έρευνες περισσότερων από δύο δεκαετιών δεν αποκάλυψαν σημαντικές διαφορές στην προσαρμογή και την ανάπτυξη παιδιών και εφήβων που ανατράφηκαν από ομόφυλα ζευγάρια σε σύγκριση με εκείνα που ανατράφηκαν από ετερόφυλα» υπογραμμίζει το ΚΕΦΙΜ, τονίζοντας πως «οι έρευνες καταδεικνύουν ότι τα αποτελέσματα της ανατροφής και ανάπτυξης των παιδιών εξαρτώνται μάλλον από την ποιότητα των οικογενειακών σχέσεων παρά από τον σεξουαλικό προσανατολισμό των γονέων».
Επομένως, όπως αναφέρεται στο policy brief, «τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες με ομόφυλους γονείς είναι εξίσου χαρούμενα και υγιή με τα παιδιά οικογενειών με ετερόφυλους γονείς» και «μπορούν να αναζητήσουν ως πρότυπα συμπεριφοράς φύλου άλλους ενήλικες του κοινωνικού τους κύκλου, όπως για παράδειγμα οικογενειακούς φίλους ή δασκάλους».
Οι προκλήσεις
Ωστόσο, όπως επισημαίνεται, υπάρχουν περιπτώσεις που τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών αντιμετωπίζουν προκλήσεις. «Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να τους φερθούν άσχημα ή μπορεί να δυσκολεύονται να προσαρμοστούν. Ωστόσο, σύμφωνα με μελέτες, τα προβλήματα αυτά είναι αντίστοιχα με αυτά που αντιμετωπίζουν άλλα παιδιά, όπως τα παιδιά μεταναστών και μονογονεϊκών οικογενειών» αναφέρεται.
Από τα παραπάνω, όπως τονίζει το ΚΕΦΙΜ, «προκύπτει μια ισχυρή συναίνεση της επιστημονικής κοινότητας ως προς το συμπέρασμα πως η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια δεν έχει αρνητικές επιπτώσεις στη συναισθηματική ανάπτυξη και την ανατροφή των παιδιών». «Φυσικά, όπως σε κάθε επιστημονική συζήτηση, υπάρχουν περιορισμοί που αφορούν κυρίως μεθοδολογικά ζητήματα. Η μικρή και μη τυχαία δειγματοληψία αρκετών μελετών, η αυτό-αναφερόμενη (self-reported) μέτρηση των ψυχοκοινωνικών αποτελεσμάτων και η εστίαση στο κοινωνικό περιβάλλον μίας μόνο χώρας (των ΗΠΑ) είναι μερικοί από τους περιορισμούς που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Ωστόσο, ο συνδυασμός των πορισμάτων αυτών των μελετών με άλλες που αξιοποιούν εκτενέστερη δειγματοληψία και σε βάθος χρόνου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών δεν διαφέρουν από τα υπόλοιπα παιδιά στους επιμέρους τομείς της ψυχολογικής και κοινωνικής τους ανάπτυξης» καταλήγει το ΚΕΦΙΜ.
«Είναι κατανοητό όσοι ενδιαφέρονται για την ευημερία των παιδιών και δεν γνωρίζουν τα πορίσματα της σχετικής επιστημονικής έρευνας, να έχουν ανησυχίες ως προς την προοπτική της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια» δήλωσε ο Εκτελεστικός Διευθυντής του ΚΕΦΙΜ Νίκος Ρώμπαπας. «Σ’ αυτές τις ανησυχίες θέλουμε να απαντήσουμε εμπεριστατωμένα με τη μελέτη αυτή που παρουσιάζει την επισκόπηση ενός πολύ μεγάλου όγκου ερευνών οι οποίες σε τεράστιο ποσοστό συμφωνούν ότι αυτό που καθορίζει την ποιότητα της ανατροφής ενός παιδιού δεν είναι ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων του, αλλά η ποιότητα των οικογενειακών σχέσεων. Υπάρχουν πολλά και σοβαρά κριτήρια γονεϊκής καταλληλότητας, όμως ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι ένα από αυτά» πρόσθεσε.
