«Διατρούς και διατρικά και ανοιχτήδες πουδέν ’κ’ εφέκαν, άμα χαΐρ’ ’κ’ είδεν», γράφει η Βέρα Αντωνιάδου-Κεσίδου στο βιβλίο της Κορίτσ’ παιδίν, μεταφέροντας μια συγκλονιστική μαρτυρία από τη Γενοκτονία των Ποντίων, και ο Αλέξης Παρχαρίδης στο τραγούδι του «Είσ’ η ακριβή μ’» λέει:
Άμον παλαλός, τσ’ εγάπ’ς γυρευός νύχτας πορπατώ
ανοιχτήδες και νερομάισσας ’βρήκω και -ν- ερωτώ
ποίος είδε σε, ποίος έκ’σεν νύχτας να τραγωδείς
και ντο έλεες την καρδία σ’ ν’ απομοθοπωρί͜εις;
Ανατρέχοντας στα… λυσάρια μας,1 βρίσκουμε ότι ο ανοιχτής είναι εκείνος που προλέγει την τύχη, αλλά κι εκείνος που βρίσκει κάτι χαμένο ή που ορίζει μέσα θεραπείας αρρώστων.
