Η ζωή στη Ζανούτα, ένα παλαιστινιακό χωριό στην κορυφή μιας ανεμοδαρμένης κορυφογραμμής στους λόφους της νότιας Χεβρώνας, βαθιά στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, δεν ήταν ποτέ εύκολη. Η κοινότητα αποτελείται κυρίως από κτηνοτρόφους που εκτρέφουν κατσίκες και πρόβατα εν μέσω καυτών καλοκαιριών και των σκληρών χειμώνων του άγονου τοπίου, και οι οποίοι αρνούνταν σταθερά να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους παρά τις αυξανόμενες προκλήσεις που δημιουργούν οι στρατιώτες των Ισραηλινών Δυνάμεων Άμυνας (IDF) από τη μία πλευρά, και οι ακραίοι Ισραηλινοί έποικοι από την άλλη.
Αλλά μετά από εβδομάδες έντονης βίας των εποίκων, μετά την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, οι 150 κάτοικοι της Ζανούτα πήραν την απόφαση να φύγουν. Ένοπλοι έποικοι – μερικοί με στολές εφέδρων του στρατού, άλλοι με καλυμμένα τα πρόσωπά τους – έχουν αρχίσει να εισβάλλουν στα σπίτια τους τη νύχτα, να ξυλοκοπούν ενήλικες, να καταστρέφουν και να κλέβουν, και να τρομοκρατούν τα παιδιά.
Μετά από δεκαετίες απεγνωσμένων αγώνων για να παραμείνουν στη γη τους, η κοινότητα αποφάσισε ότι έχασε την μάχη.
Τη Δευτέρα, άνδρες και γυναίκες κλαίγοντας κατεδάφιζαν τα σπίτια τους και φόρτωναν ηλιακούς συλλέκτες, ζωοτροφές και προσωπικά αντικείμενα σε φορτηγά.
“Είναι μια νέα Νάκμπα”, δήλωσε ο Ισά Αχμάντ Μπαγκντάντ, 71 ετών, αναφερόμενος στην εκδίωξη 700.000 Παλαιστινίων το 1948 μετά τη δημιουργία του Ισραήλ. “Η οικογένειά μου πηγαίνει στο Ραφάτ. Αλλά δεν γνωρίζουμε κανέναν εκεί. Δεν ξέρουμε τι να πούμε στα παιδιά”.
Στη Λωρίδα της Γάζας, όπου το Ισραήλ έχει εξαπολύσει εκστρατεία για την καταστροφή της Χαμάς, οι παγιδευμένοι πολίτες δεν μπορούν να φύγουν- στη Δυτική Όχθη, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
https://twitter.com/JohnOBrennan2/status/1719124632471515478
Το Μασαφέρ Γιάτα, μια συστάδα βοσκοτόπων, συμπεριλαμβανομένης της Ζανούτα, βρίσκεται στην περιοχή C, το αραιοκατοικημένο 60% της Δυτικής Όχθης που βρίσκεται υπό πλήρη ισραηλινό έλεγχο και απειλείται με προσάρτηση. Οι παλαιστινιακές δεξαμενές νερού, οι ηλιακοί συλλέκτες, οι δρόμοι και τα κτίρια κατεδαφίζονται συχνά με την αιτιολογία ότι δεν έχουν οικοδομικές άδειες, οι οποίες είναι σχεδόν αδύνατο να αποκτηθούν, ενώ οι γύρω παράνομοι ισραηλινοί οικισμοί ανθίζουν.
Οι ισραηλινοί κτηνοτρόφοι έποικοι πήραν τον έλεγχο του 10% της περιοχής μέσα σε περίπου πέντε χρόνια, σύμφωνα με έρευνα της Kerem Navot, μιας ΜΚΟ που παρακολουθεί τη δραστηριότητα των εποίκων. Ωστόσο, μόνο τον τελευταίο χρόνο, περίπου 110.000 dunams, ή 110 τετραγωνικά χιλιόμετρα της Δυτικής Όχθης έχουν προσαρτηθεί από τους εποίκους στα βοσκοτόπια. Συγκριτικά, το σύνολο των δομημένων ισραηλινών οικιστικών περιοχών που κατασκευάστηκαν από την έναρξη της κατοχής το 1967 καλύπτουν μόλις 80 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
“Περάσαμε δύσκολες στιγμές στο χωριό από τότε που οι έποικοι δημιούργησαν το αγρόκτημα Mitarim πριν από τρία χρόνια. Γίνεται πλέον όλο και πιο δύσκολο να βγάλουμε τα πρόβατα προς βοσκή, την ίδια ώρα που, οι νεαροί έποικοι καταστρέφουν τις καλλιέργειες, κλέβουν ζώα ή καλούν τον στρατό να μας παρενοχλήσει. Αλλά τώρα έρχονται και μέσα στα σπίτια μας. Οι κόρες μου είναι τρομοκρατημένες”, δήλωσε ο Αμίν Χάμεντ αλ-Χουνταράτ, 41 ετών,κλαίγοντας.
“Είχα σκεφτεί εδώ και καιρό ότι μπορεί να χρειαστεί να φύγουμε, αλλά δεν περιμέναμε να συμβεί με αυτόν τον τρόπο. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι από αύριο θα εγκαταλείψω το σπίτι μου. Θα κατασκηνώσουμε στα περίχωρα της Ντέιρα, αλλά δεν ξέρω τι θα συμβεί στη συνέχεια, τι θα κάνω για δουλειά, τι θα κάνουμε με τα πρόβατα. Όλη μου η ζωή είναι στη Ζανούτα”.
“Η κοινότητα διαλύεται. Δεν ξέρω πότε θα ξαναδώ τους γείτονές μου για να κουβεντιάσουμε, να πούμε ιστορίες και να πιούμε καφέ”.
Μετά από χρόνια νομικών μαχών, το ανώτατο δικαστήριο του Ισραήλ αποφάσισε τον περασμένο Μάιο υπέρ της IDF ότι μια περιοχή 3.000 εκταρίων της Masafer Yatta θα παραμείνει ζώνη στρατιωτικής εκπαίδευσης, γνωστή ως Firing Zone 918, μια απόφαση παράνομη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, και μια από τις μεγαλύτερες διαδικασίες απέλασης από τότε που ξεκίνησε η κατοχή. Έκτοτε, ο στρατός και οι Ισραηλινοί έποικοι αύξαναν σταθερά την πίεση να προσπαθήσουν να αναγκάσουν την παλαιστινιακή κοινότητα στη Ζώνη Πυρών, καθώς και όσους ζουν σε δεκάδες κοντινά χωριά, να φύγουν.
Οι κατεδαφίσεις παλαιστινιακών σπιτιών, δρόμων και υποδομών έχουν αυξηθεί μετά την απόφαση του δικαστηρίου, ενώ οι βοσκοί λένε ότι ο στρατός τους διώχνει από τα βοσκοτόπια, τα οποία στη συνέχεια καταλαμβάνουν οι έποικοι. Οι επισκέπτες από φιλανθρωπικά ιδρύματα και ομάδες Ισραηλινών ακτιβιστών που συνήθιζαν να βοηθούν στην αποτροπή της βίας από τους εποίκους, έχουν εκδιωχθεί από τον στρατό. Από τις 7 Οκτωβρίου, οι έποικοι αύξησαν τις βίαιες επιθέσεις ενώ άρχισαν να χρησιμοποιούν πραγματικά πυρά εναντίον Παλαιστινίων και ακτιβιστών
Νέα σημεία ελέγχου έχουν απομονώσει τελείως χωριά όπως το Τζίμπα, εμποδίζοντας τους κατοίκους να φύγουν. Οι Παλαιστίνιοι κρατούνται και ανακρίνονται μερικές φορές για ώρες, ενώ δεκάδες αυτοκίνητα έχουν κατασχεθεί, αναγκάζοντας τους κατοίκους να χρησιμοποιούν γαϊδούρια.
Κάτω από αυτήν την εκστρατεία φθοράς, ορισμένες οικογένειες είχαν ήδη πάρει τη δύσκολη απόφαση να φύγουν, οι περισσότερες για την κοντινή πόλη Γιάτα. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Guardian στην περιοχή πριν από έναν μήνα, δύο οικογένειες στο Χιρμπέτ αρ-Ραθίμ, κοντά στον οικισμό Ασαέλ, επέμειναν ότι δεν θα φύγουν, παρά την πίεση. Σήμερα, δεν ζουν στην περιοχή.
Τώρα που ολόκληρα χωριά όπως η Ζανούτα εκκενώνονται υπάρχει φόβος ότι θα υπάρξει ένα φαινόμενο ντόμινο στην περιοχή, είπε ο Νάσερ Ναουατζά, ερευνητής πεδίου για την ισραηλινή ομάδα ανθρωπίνων δικαιωμάτων B’Tselem.
«Η βία των εποίκων αυτήν τη στιγμή χειρότερη από ποτέ. Μερικές φορές, φορούν στολές εφέδρων και δεν ξέρουμε πλέον ποιος είναι ο στρατός και ποιος είναι άποικος», είπε.
«Στους κατοίκους της Τούμπα δόθηκε 24ωρο τελεσίγραφο να φύγουν, διαφορετικά οι έποικοι είπαν ότι θα επέστρεφαν και θα τους σκότωναν. Ήταν το Σάββατο. Δεν ξέρουμε τι θα γίνει τελικά».
naftemporiki.gr
