Οι κοινότητες στο νότιο Ισραήλ επλήγησαν σκληρά από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, κατά την οποία περισσότεροι από 1.400 άνθρωποι σφαγιάστηκαν και πάνω από 220 απήχθησαν.
Πολλοί σε αυτές τις κοινότητες έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα τις τελευταίες εβδομάδες και αγωνίζονται για την επιστροφή των μελών της οικογένειάς τους που κρατούνται όμηροι στη Λωρίδα της Γάζας. Πώς όμως βλέπουν τις αεροπορικές επιδρομές – αντίποινα του Ισραήλ στη Γάζα κατά τις οποίες έχουν επίσης σκοτωθεί χιλιάδες άμαχοι; Τι πιστεύουν για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, Μπενιαμίν Νετανιάχου; Και τι θα χρειαστεί για να επιστρέψουν σε μέρη που κάποτε αποκαλούσαν σπίτι τους;
Το Foreign Policy μίλησε στον Αμίρ Τίμπον, δημοσιογράφο της Haaretz και κάτοικο της κοινότητας Ναχάλ Οζ, για το πώς βλέπει την κυβέρνηση Νετανιάχου μετά την επίθεση και τι θα θεωρούσε ο ίδιος μία επιτυχημένη έκβαση του πολέμου Ισραήλ – Χαμάς. «Δεν θα συγχωρήσουμε ποτέ τον Νετανιάχου» λέει και εξηγεί το γιατί.
Διέξοδο διαφυγής από την κόλαση της Γάζας αναζητούν χιλιάδες – Βομβαρδισμοί και μάχες δίχως τέλος
Αμίρ, περιγράψτε την κοινότητά σας
Το Nahal Oz είναι μία από τις περίπου 20 μικρές, σφιχτοδεμένες κοινότητες που βρίσκονται κατά μήκος των συνόρων και σηματοδοτούν το μέρος όπου αρχίζει και τελειώνει το κράτος του Ισραήλ. Οι περισσότερες από αυτές τις κοινότητες έχουν μια πιο φιλελεύθερη, αριστερή πολιτική τάση.
Οι κάτοικοι αυτών των κοινοτήτων έχουν πει εδώ και χρόνια ότι αν θέλουμε να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον, η Γάζα πρέπει να έχει ένα καλύτερο μέλλον. Αυτό είναι ένα μεγάλο μέρος της τραγωδίας αυτού που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου. Οι κοινότητες που δέχθηκαν επίθεση είναι οι ίδιες κοινότητες που υποστήριξαν να χτιστούν νέες βιομηχανικές ζώνες στα σύνορα της Γάζας, να φέρουν εργάτες από τη Γάζα στο Ισραήλ, να φέρουν διεθνείς επενδύσεις στη Γάζα. Τώρα έχουμε χάσει τα λόγια μας μετά από αυτό που μας συνέβη.
Οι νότιες κοινότητες όπως ο ένιωσαν ότι η κυβέρνηση τις είχε παραμελήσει πριν από την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου;
Υπάρχει σαφής διαφορά μεταξύ του τρόπου με τον οποίο οι ισραηλινές κυβερνήσεις αντιμετώπισαν όλα αυτά τα χρόνια τις επιθέσεις στις κοινότητές μας και τις επιθέσεις σε μεγαλύτερες, πιο κατοικημένες περιοχές στο Ισραήλ. Για πολλά χρόνια, η Χαμάς ή η Ισλαμική Τζιχάντ εκτόξευε ρουκέτες προς τις κοινότητές μας και η κυβέρνηση απαντούσε με πολύ περιορισμένο τρόπο.
Ενώ εάν εκτόξευαν έναν πύραυλο προς το Τελ Αβίβ, έδινε μια πολύ πιο σκληρή απάντηση. Είναι παράλογο γιατί ένας πύραυλος που εκτοξεύεται στο Τελ Αβίβ είναι λιγότερο επικίνδυνος από έναν πύραυλο που εκτοξεύεται προς την κοινότητά μας, επειδή το Τελ Αβίβ προστατεύεται από το Iron Dome, ο οποίος θα μπορούσε να εμποδίσει τον πύραυλο στις περισσότερες περιπτώσεις. Οι κοινότητες στα σύνορα δεν καλύπτονται από Iron Dome επειδή είμαστε πολύ κοντά στη Γάζα. Μια επίθεση στην κοινότητά μας αντιμετωπίζονταν πάντα ως όχι τόσο στρατηγική.
Η Χαμάς το χρησιμοποίησε με πολύ έξυπνο τρόπο, επειδή τις εβδομάδες πριν από την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, συνέχισαν να δοκιμάζουν τον ισραηλινό στρατό κατά μήκος του συνοριακού φράχτη με νυχτερινές διαδηλώσεις στις οποίες κροταλίζουν τον φράχτη και προσπαθούν να κόψουν μέρη του. Και ο στρατός δεν απάντησε με πολύ δυναμικό τρόπο. Το επέτρεψε να συμβεί.
Θα φανταζόσασταν ποτέ ότι αυτό ήταν δυνατό;
Όταν μετακομίσαμε για πρώτη φορά στο Ναχαλ Οζ η μεγαλύτερη απειλή ήταν οι διασυνοριακές σήραγγες που είχε σκάψει η Χαμάς υπόγεια για να εισέλθει στο ισραηλινό έδαφος και να επιτεθεί σε στρατιωτικές βάσεις. Όταν κινηθήκαμε για πρώτη φορά, υπήρχε πάντα μια ομάδα 20 στρατιωτών που στάθμευαν μέσα στο κιμπούτς. Αυτό μας έδωσε ηρεμία γιατί ξέραμε ότι αν μια ομάδα μαχητών της Χαμάς έβγαινε από το έδαφος, θα γινόταν μάχη και δεν θα μπορούσαν να περάσουν μέσα στην κοινότητα.
Το μεγάλο λάθος του Νετανιάχου
Το μεγαλύτερο λάθος που έκαναν οι διαδοχικές κυβερνήσεις υπό τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου ήταν να ξοδέψουν δισεκατομμύρια για την κατασκευή ενός υπόγειου τείχους για να μπλοκάρει την απειλή της σήραγγας και στη συνέχεια να απομακρύνουν τους στρατιώτες από αυτές τις κοινότητες, λέγοντας ότι δεν ήταν πλέον απαραίτητοι αφού υπήρχε τείχος. Υπήρχε αντίθεση σε αυτό από τις νότιες κοινότητες. Θέλαμε αυτούς τους στρατιώτες να είναι παρόντες σε περίπτωση που το τείχος δεν λειτουργούσε σωστά.
Ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι οι μαχητές της Χαμάς θα έπαιρναν απλώς ένα τρακτέρ και SUV και θα έτρεχαν πάνω από τον φράχτη των συνόρων. Αν υπήρχαν 20 στρατιώτες μέσα σε κάθε κοινότητα, θα ήταν ένα τελείως διαφορετικό σενάριο, γιατί οπουδήποτε η Χαμάς αντιμετώπιζε ένοπλη και προετοιμασμένη ισραηλινή δύναμη, απέτυχε να προκαλέσει τεράστιες ζημιές. Τα μέρη όπου προκάλεσαν τεράστιες ζημιές είναι τα μέρη όπου δεν υπήρχαν δυνάμεις να αντισταθούν. Εκεί κατάφεραν να σκοτώσουν δεκάδες ή εκατοντάδες ανθρώπους σε ορισμένες περιπτώσεις μέσα σε λίγη ώρα. Ήταν τρομερό λάθος να απομακρύνουμε τους στρατιώτες από τις κοινότητες ως αποτέλεσμα της υπερβολικής εξάρτησης σε αυτό το μαγικό υπόγειο τείχος.
Πώς είναι η κοινότητά σας αυτή τη στιγμή;
Από τις 7 Οκτωβρίου, ενώ οι κυβερνητικοί και κρατικοί θεσμοί έχουν καταρρεύσει, υπήρξε μια εκπληκτική αναβίωση της κοινωνίας των πολιτών. Το Ναχαλ Οζ, μια κοινότητα 500 ατόμων, φιλοξενείται από ένα κιμπούτς στο βόρειο-κεντρικό Ισραήλ που ονομάζεται Mishmar HaEmek, κοντά στη Χάιφα. Μας άνοιξαν την πόρτα και την καρδιά τους. Άδειασαν ένα οικοτροφείο στο κτήμα τους, και εκεί κοιμόμασταν. Λειτουργούν τραπεζαρία με τρία γεύματα την ημέρα, ένα νηπιαγωγείο για τα παιδιά μας και τώρα εργάζονται για να βάλουν τα μεγαλύτερα παιδιά μας στο περιφερειακό σχολείο. Δεν φοράω τα δικά μου ρούχα αυτή τη στιγμή. Είναι ρούχα που έλαβα από ανθρώπους που πρόσφεραν ρούχα.
Έχουν γίνει συγκρίσεις με το Ολοκαύτωμα. Πώς είναι το τραύμα στην κοινότητά σας αυτή τη στιγμή;
Δεκαπέντε άτομα από μια κοινότητα 500 σκοτώθηκαν από τρομοκράτες της Χαμάς. Περίπου 10 άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούνται. Μερικοί από αυτούς πιθανότατα θα καταλήξουν να ανακοινωθούν νεκροί και κάποιοι από αυτούς είναι όμηροι στη Γάζα.
Είμαστε σε διαρκές πένθος. Κάθε μέρα, κάποιος άλλος ανακοινώνεται νεκρός. Ζούμε από κηδεία σε κηδεία. Προσπαθούμε να υποστηρίξουμε τα παιδιά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο και να τα κρατήσουμε χαρούμενα και ασφαλή και να τους δημιουργήσουμε μια φυσιολογική ζωή σε αυτή την εντελώς αφύσικη κατάσταση.
Θα θέλατε ποτέ να επιστρέψετε;
Θέλουμε να επιστρέψουμε ήδη, αλλά υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται. Πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να έχουμε μια πραγματική αίσθηση ασφάλειας. Πρέπει να δούμε ξανά τη στρατιωτική παρουσία στην περιοχή μας και να μην αφαιρέσουμε δυνάμεις για άλλες αποστολές. Πρέπει να έχουμε την ικανότητα να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και να μην βασιζόμαστε μόνο στον στρατό. Τα μέλη της ομάδας ασφαλείας μας πρέπει να λάβουν άδειες όπλων και χρειαζόμαστε να είναι εκπαιδευμένοι και οπλισμένοι και έτοιμοι για απάντηση. Χρειαζόμαστε μια επένδυση για την ενίσχυση ορισμένων από τους θεσμούς στην κοινότητα, συμπεριλαμβανομένου του παιδικού σταθμού.
Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, χρειαζόμαστε μια ηγεσία που θα μπορούμε να εμπιστευόμαστε. Στους 10 μήνες που προηγήθηκαν αυτής της καταστροφής, η σημερινή κυβέρνηση πυροδότησε έναν εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο, αντί να προετοιμάσει το Ισραήλ για πόλεμο με τους εχθρούς του.
Αίσθημα προδοσίας από τους Παλαιστινίους που είχαν βοηθήσει
Οι ηγέτες του Ισραήλ ζήτησαν να εξαλειφθεί η Χαμάς από προσώπου γης. Πώς βλέπουν οι άνθρωποι στο κιμπούτς σας αυτή την επιθυμία;
Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις μέσα στην κοινότητα, αλλά σε γενικές γραμμές δεν μας ενδιαφέρει η εκδίκηση. Αυτό που έχει σημασία είναι η δημιουργία ασφάλειας. Η Χαμάς δεν πρόκειται να ενταχθεί σε κανένα πλαίσιο ασφαλείας με το οποίο μπορούμε να ζήσουμε. Η ανάγκη εξάλειψης της Χαμάς δεν οφείλεται στο ότι θέλουμε να εκδικηθούμε τους θανάτους των γειτόνων και των φίλων μας. Είναι επειδή προσπάθησαν να σκοτώσουν τον καθένα από εμάς, και αν τους δοθεί η ευκαιρία, πιθανότατα θα προσπαθήσουν ξανά.
Υπάρχει μεγάλη αίσθηση προδοσίας επειδή η κοινότητά μας και άλλες παραμεθόριες κοινότητες υποστήριξαν πρωτοβουλίες διαδοχικών ισραηλινών κυβερνήσεων να φέρουν εργάτες στο Ισραήλ και να τους επιτρέψουν να εργαστούν στη γεωργία, τις κατασκευές και άλλες βιομηχανίες. Στις κοινότητές μας, είχαμε εργάτες από τη Γάζα που έρχονταν καθημερινά για να δουλέψουν στο κιμπούτς για να παρέχουν χρήματα για τις οικογένειές τους.
Μερικοί από αυτούς τους εργάτες δεν είχαν καμία σχέση με την επίθεση στις 7 Οκτωβρίου, αλλά άλλοι συνεισέφεραν πληροφορίες. Έβγαλαν φωτογραφίες από τα σπίτια μας. Έγραψαν λεπτομέρειες σχετικά με το ποιος μένει πού, την πιθανότητα ύπαρξης όπλου στο σπίτι, πόσα παιδιά, κλπ. Κανείς στο Ισραήλ δεν πρόκειται να υποστηρίξει αυτού του είδους την πρωτοβουλία μετά από αυτό που συνέβη. Η Χαμάς προκάλεσε τεράστια ζημιά σε κάθε προοπτική ενός κανονικού μέλλοντος μεταξύ Ισραήλ και Γάζας.
