Skip to main content

taz: Συνέντευξη με έναν «σερίφη του Έβρου»

«Αν δεν έχουν χαρτιά, τους προστάζω με δυνατή φωνή να σταματήσουν. Δεν κουβαλάω όπλο. Μια ξεκάθαρη προσταγή είναι αρκετή για να τους τρομάξει» λέει για τους μετανάστες που συλλαμβάνει.

Τον Αύγουστο μαίνονταν ταυτόχρονα πολλές δασικές πυρκαγιές στην Ελλάδα. «Στην περιοχή του Έβρου, στα ελληνοτουρκικά σύνορα, οι ντόπιοι κατηγορούν τους μετανάστες για τις φωτιές – και σε ορισμένες περιπτώσεις αυτοδικούν», γράφει δημοσίευμα στην εφημερίδα taz:

«Όλο και περισσότεροι κάτοικοι στην περιοχή του Έβρου ξεσηκώνονται κατά των μεταναστών, κατηγορώντας τους για εμπρησμούς. Για τους ίδιους τους μετανάστες η περιοχή είναι μόνο μία ενδιάμεση στάση στη διαδρομή τους. Για πολλούς προορισμός είναι η Γερμανία. Ντόπιοι τους σταματούν, προχωρούν οι ίδιοι σε συλλήψεις, ενώ στη συνέχεια τους παραδίδουν στην αστυνομία. Πρόκειται για μία νέα κλιμάκωση του Μεταναστευτικού», αναφέρει ο συντάκτης της γερμανικής εφημερίδας, ο οποίος ήρθε σε επαφή με ανθρώπους στην περιοχή. Πήρε μάλιστα συνεντεύξεις από πυρόπληκτους κτηνοτρόφους μέχρι και «αυτοαποκαλούμενους σερίφηδες» καθώς και από τον πρώην υποψήφιο βουλευτή της Ελληνικής Λύσης, Γιάννη Δερμεντζόγλου, καταγράφοντας τα «αφηγήματά» τους για την ευθύνη των μεταναστών στις φωτιές.

Ο δημοσιογράφος γράφει χαρακτηριστικά για έναν τους «αυτοαποκαλούμενους σερίφηδες του Έβρου»: «Συλλαμβάνει μετανάστες. Στον δρόμο, σε χωράφια, σε δάση, σε σπίτια, σε προσωρινές κατοικίες μεταναστών. Παντού. Στοχευμένα. Με συνέπεια. Όπως λέει, οι «λαθρομετανάστες” (σ.σ. όπως ο ίδιος τους αποκαλεί) εμφανίζονται σε ομάδες. Πέντε, δέκα ή είκοσι ατόμων. Κυρίως νεαροί άνδρες. Αφού περάσουν τα σύνορα, πετούν τα διαβατήριά τους. “Γνωρίζω τις διαδρομές τους. Τους σταματάω, τους ζητάω τα ονόματά τους, τα χαρτιά τους. Αν δεν έχουν χαρτιά, τους προστάζω με δυνατή φωνή να σταματήσουν. Δεν κουβαλάω όπλο. Μια ξεκάθαρη προσταγή είναι αρκετή για να τους τρομάξει: “Δεν θα συζητήσω μαζί σας!” Συμμορφώνονται, πέφτουν στα γόνατα – και το θέμα τελειώνει εκεί. Καλώ την αστυνομία”. Μόνο σπάνια κάποιος αντιστέκεται, λέει. “Ίσως κάποιος από αυτούς να επιχειρήσει να συζητήσει, να διαπραγματευτεί. Αν κάποιος με αγγίξει, τον ρίχνω αμέσως στο πάτωμα και τον δένω”. Με τι; “Με τα κορδόνια των παπουτσιών του”. Οι αστυνομικοί τον γνωρίζουν. Μετά από δέκα ή δεκαπέντε λεπτά, η αστυνομία έρχεται και παίρνει τους μετανάστες, λέει. Δεν γνωρίζει αν τους πηγαίνουν στο αστυνομικό τμήμα ή τους επαναπροωθούν στην Τουρκία. Πόσες φορές έχει συλλάβει μετανάστες; “Περίπου πεντακόσιες φορές τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια”».

Σε κάθε περίπτωση, όπως σημειώνει το δημοσίευμα της taz κλείνοντας το ρεπορτάζ, «Η φωτιά στον Έβρο μπορεί να έχει σβήσει, ο πόλεμος όμως των αφηγημάτων για τις ευθύνες συνεχίζεται».

Πηγή: Deutsche Welle