Τoυ Ιωάννη Χατζηθεοδοσίου, προέδρου του ΕΕΑ και επίτιμου διδάκτορα του ΠΑ.ΠΕΙ.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ φορά η χώρα και οι πολίτες ήλθαν αντιμέτωποι με τεράστιες φυσικές καταστροφές. Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, ζωικό κεφάλαιο, υποδομές, αγροτική παραγωγή είναι τεράστιες, ενώ το οικολογικό αποτύπωμα στη φύση ολέθριο. Δεν είναι η πρώτη φορά. Κρίνοντας από τη συχνότητα των φαινομένων τα τελευταία χρόνια, δεν θα είναι η τελευταία.
ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ πλέον τις πυρκαγιές του παρελθόντος, αλλά megafires. Η ποσότητα του νερού που πέφτει προκαλεί όλο και περισσότερες πλημμύρες. Οι όλο και συχνότερες χαλαζοπτώσεις και οι ανεμοστρόβιλοι δείχνουν ότι το κλίμα στην Ελλάδα έχει αλλάξει. Όσα ακούγονταν τα προηγούμενα χρόνια στον δημόσιο διάλογο περί κλιματικής αλλαγής μοιάζουν ανεπίκαιρα. Γιατί δεν είναι προ των πυλών, όπως λέγαμε. Είναι ήδη εδώ και
επηρεάζει τις ζωές μας. Μπροστά σε αυτή τη νέα πραγματικότητα οφείλει και η πολιτεία να δράσει αναλόγως. Αυτό σημαίνει αλλαγή των δομών της Πολιτικής Προστασίας, περισσότερη έμφαση στην πρόληψη, ενίσχυση των δυνάμεων και των μέσων που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση πυρκαγιών και πλημμυρικών φαινομένων, αλλά και άμεση προσαρμογή στο μείζον θέμα των αποζημιώσεων. Μετά την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων, οι καταστροφές είναι περισσότερες. Το κράτος αδυνατεί να αποζημιώσει στο ακέραιο τις ζημιές που έγιναν, κάτι που το γνωρίζουμε από το πρόσφατο παρελθόν, όπως συνέβη μετά τον «Ιανό». Είναι μια πραγματικότητα και οφείλουμε να την αποδεχθούμε. Αυτό, όμως, που επίσης έχει αποδειχθεί, είναι ο καταλυτικός ρόλος της ιδιωτικής ασφάλισης.
Όποιος είχε προνοήσει να ασφαλίσει την περιουσία του λαμβάνει αποζημίωση, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να γίνει ταχύτερα και αποτελεσματικότερα η στήριξη ενός νοικοκυριού ή η επανεκκίνηση μιας επιχειρηματικής δραστηριότητας. Δεν χρειάζεται άλλη ολιγωρία. Απαιτούνται λύσεις και μέτρα εδώ και τώρα. Αυτό θέλει η κοινωνία. Αυτό χρειάζεται η οικονομία. Είναι ώρα πλέον να σταματήσει η ανελαστική στάση του κράτους απέναντι στη συνεργασία με την ιδιωτική ασφάλιση, ώστε να έλθει ένα αποτέλεσμα που θα είναι και υπέρ της κοινωνίας και της οικονομίας. Είναι ουτοπικό να πιστεύουμε ότι υπάρχουν οι κρατικοί πόροι για αποζημιώσεις τόσο σοβαρών ζημιών. Από την άλλη, σε καμία περίπτωση οι πολίτες δεν πρέπει να μένουν απροστάτευτοι απέναντι σε τόσο ακραία φαινόμενα.
Σχετικά με την κατάσταση στη Θεσσαλία, οι ζημιές, που κατά υπολογισμούς μπορεί να ανέλθουν σε περίπου 2,5 δισ. ευρώ, δεν θα αποκατασταθούν άμεσα και στο ακέραιο. Οι ασφαλισμένες περιουσίες στην ιδιωτική ασφάλιση είναι κάτω του 15%, όταν στην άλλη Ευρώπη φθάνουν στο 75%. Ας δούμε λοιπόν το παράδειγμα και άλλων προηγμένων χωρών και ας αλλάξουμε αντιλήψεις, έστω και τώρα.
Και πρέπει να ισχύουν μέτρα που θα οδηγούν στην αξιοποίηση της ιδιωτικής ασφάλισης προς όφελος των πολιτών. Ενδεικτικά αναφέρω:
Συνεργασία κράτους και ιδιωτικής ασφάλισης, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες
Παροχή φοροαπαλλαγών ως κίνητρο σε όσους ασφαλίζονται
Θέσπιση υποχρεωτικών ασφαλίσεων, όπως σε άλλα κράτη
Περαιτέρω αύξηση του ποσοστού μείωσης του ΕΝΦΙΑ σε όσα κτίρια είναι ασφαλισμένα.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και πολιτικά κόμματα οφείλουν να κινηθούν με γνώμονα το όφελος της κοινωνίας και των επιχειρήσεων. Γι’ αυτό και πρέπει να σταματήσει αυτή η άκαμπτη τακτική που μόνο βάρη προσθέτει στο δημόσιο ταμείο, ενώ δεν διασφαλίζει απόλυτα την κοινωνία, που μένει απροστάτευτη απέναντι στις φυσικές καταστροφές.
