Με την κατάθεση της αδελφής της 34χρονης κατηγορουμένης από την Πάτρα, την οποία χαρακτήρισε άψογη ως μητέρα, συνεχίστηκε η δίκη στο μεικτό ορκωτό δικαστήριο.
«Ήταν άψογη ως μαμά. Ήταν πάντα δίπλα στα παιδιά της. Δεν τα είχε αφήσει ποτέ μόνα τους. Ήταν πάντα φροντισμένα, έπαιζε μαζί τους επιτραπέζια, έβαζαν τραγούδια και χόρευαν. Ασχολιόταν πολύ με τα παιδιά. Ήταν πάντα δίπλα στα παιδιά της. Δεν υπάρχει κάτι άλλο για μια μητέρα» είπε.
Η μάρτυρας αναφέρθηκε στον γάμο της αδελφής της, «με τον οποίο αρχικά δεν συμφωνούσε» όπως είπε.
Πρόεδρος: Το βράδυ πριν το θάνατο της Ίριδας κοιμήθηκε ο γαμπρός σας στο σπίτι;
Μάρτυρας: Εκείνη την ημέρα πήρε τα πράγματά του κι έφυγε. Μετά τον θάνατο της Ίριδας έφερε μόνος του τα πράγματά του πίσω. Του είπε η αδελφή μου «τι κάνεις;» και της είπε «θέλω να γυρίσω πίσω». Μετά από λίγες ημέρες αποφάσισαν ότι θέλουν να χωρίσουν. Κανόνισαν για συναινετικό διαζύγιο, αλλά διαφωνούσαν με τη διατροφή και θα πήγαιναν σε αντιδικία.
Την πήγαμε στο ασθενοφόρο εμείς, γιατί το ασθενοφόρο μπορεί να μην έβαζε σειρήνα.
Αναφερόμενη στο πρώτο επεισόδιο σπασμών της Τζωρτζίνας που την οδήγησε στο Καραμανδάνειο νοσοκομείο, η μάρτυρας είπε:
«Στις 7/4 ήμασταν στο σπίτι μου στην Αλισσό. Η Τζωρτζινα πήρε το τάμπλετ της για να κοιμηθεί, ήθελε κάτι να ακούει. Μετά πήγαμε για ύπνο κι εμείς. Γύρω στις 06.30 ξύπνησε η αδελφή μου και μου λέει «το παιδί δεν είναι καλά, σε ζητάει». Βλέπω τη Τζωρτζίνα καθισμένη στο κρεβάτι μου, μου λέει «δεν είμαι καλά, έχω βόμβα στην πλάτη». Έπειτα ηρέμησε, αλλά μετά από ένα τέταρτο ξαναπετάχτηκε και παραπονέθηκε για πόνο στην πλάτη και στην κοιλιά. Αποφασίσαμε να πάμε στο Καραμανδάνειο. Πήγαμε γύρω στις οκτώ παρά τέταρτο. Αργότερα ήρθε και ο πατέρας της και το παιδί μού είπε «διώξτον». Της είπα «άσε να σε δει ο μπαμπάς» και επέμεινε».
Πρόεδρος: Γιατί δεν καλέσατε ασθενοφόρο;
Μάρτυρας: Θα φτάναμε πιο γρήγορα εμείς.
Πρόεδρος: Από ασθενοφόρο με σειρήνα;
Μάρτυρας: Μπορεί να μη το αξιολογούσαν σωστά και να μην έβαζαν σειρήνα.
Πρόεδρος: Το παιδί σας τα είπε 06.30 και φτάσατε 8, γιατί δεν πήγατε 7;
Μάρτυρας: Μέχρι να πει το παιδί και να ετοιμαστούμε, πήγε 7 και κάτι. Τότε φύγαμε και μέχρι να φτάσουμε πήγε 8 παρά το πρωί.
Η μάρτυρας ανέφερε ότι οι θάνατοι των αδελφών της Μαλένας και Ίριδας αρχικά την είχαν επηρεάσει, «αλλά ήταν παιδί. Ρωτούσε για τη Μαλένα και η μαμά της της είπε ότι είναι «αγγελάκι στον ουρανό». Καμία φορά κοιτούσε τον ουρανό και τη χαιρετούσε. Για την Ίριδα δεν είχε προλάβει να το συνειδητοποιήσει. Μας ρώτησε αν είναι μαζί με τη Μαλένα και της είπαμε ναι. Ήταν στεναχωρημένη στην αρχή. Δεν έπαιζε πολύ, δε χόρευε το ίδιο. Την παρακολουθούσε παιδοψυχολόγος στο σχολείο».
«Η ανιψιά μου ήταν φιλική με όλους…»
Ο θείος της κατηγορουμένης κατέθεσε ότι αρχικά είχε αντιδράσει αρνητικά για τον γάμο της ανιψιάς του, διότι ήταν νέα παιδιά.
«Με τον καιρό κατάλαβα ότι το ζευγάρι ήταν αρκετά δεμένο και μπορούσαν να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της ζωής. Μετά κάπου στράβωσαν τα πράγματα, με τους θανάτους των παιδιών. Όταν χάνεις ένα παιδί, κλονίζονται τα πράγματα. Βέβαια με την απώλεια του πρώτου παιδιού ήταν ακόμα αρκετά καλά για αυτό που είχαν περάσει».
naftemporiki.gr
