Ολοκληρώθηκαν οι απολογίες του καπετάνιου, του ύπαρχου και ενός μέλους του πληρώματος του Blue Horizon, που κατηγορούνται για τον πνιγμό του 36χρονου Αντώνη.
Ανακρίτρια και εισαγγελέας μεταβαίνουν στο Θριάσιο νοσοκομείο για να λάβουν απολογία από τον υποπλοίαρχο του πλοίου, ο οποίος νοσηλεύεται με ισχαιμικό επεισόδιο.
Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία, οι δύο δικαστικοί λειτουργοί θα αποφασίσουν για το εάν οι κατηγορούμενοι θα προφυλακιστούν ή όχι.
Το υπόμνημα του κατηγορούμενου καπετάνιου
Σύμφωνα με πληροφοριες, ο καπετάνιος του πλοίου, κατηγορούμενος για το κακούργημα της επικίνδυνης παρέμβασης στις θαλάσσιες συγκοινωνίες, ο οποίος συνέχισε την πορεία του πλοίου, αν και ο 36χρονος βρισκοταν στη θάλασσα, εμφανίστηκε συγκλονισμένος και συντετριμμένος ενώπιον της ανακρίτριας.
Στο απολογητικό υπόμνημά του ανέφερε ότι εκείνο το βράδυ από τις 20.30 βρισκόταν στην γέφυρα του πλοίου το οποίο θα αναχωρούσε κανονικά στις 21.00, αλλά άργησε περίπου 10 λεπτά λόγω της φόρτωσης οχημάτων. Στις 21.13, ενημερώθηκε, όπως λέει από τους αξιωματικούς πρύμνης ότι το πλοίο είχε αποδεθεί και όταν ο ύπαρχος, ο οποίος βρισκόταν στον καταπέλτη τον διαβεβαίωσε ότι όλα είναι καλά, έδωσε εντολή να σηκώσουν τον καταπέλτη.
Blue Horizon: «Μιλάει» το VDR – Οι διάλογοι καπετάνιου με το πλήρωμα την ώρα της τραγωδίας
«……Περί τις 21.14 μμ άκουσα τον ευρισκόμενο στην πρύμνη Ύπαρχό μου να φωνάζει έντονα μέσω vhf «κάπτεν, κάπτεν», κατάλαβα ότι κάτι ασυνήθιστο συμβαίνει στην πλευρά της πρύμνης του καραβιού, εντελώς ανακλαστικά κοίταξα την οθόνη που απεικονίζει τον καταπέλτη (μόνιτορ 13) και το μόνο πράγμα που ίσα – ίσα, ελάχιστα πρόλαβα να δώ, ήταν ένα άνθρωπο να πέφτει στην θάλασσα. Σας δηλώνω υπεύθυνα ότι εγώ, απασχολούμενος με την διαδικασία απόπλου του πλοίου, η οποία είναι πολυσύνθετη και δαιδαλώδης, αναγκάζομαι να κοιτάω – και μόνο – την πλώρη του πλοίου και να συντονίζω ταυτόχρονα το προσωπικό της γέφυρας, έχοντας εμπιστοσύνη ότι το μεν τα εμπειρότατα στελέχη μου (πρύμνης, καταπέλτη, καταστρώματος) θα πράξουν τα δέοντα, σύμφωνα με τα διεθνώς παραδεδεγμένα στην ναυσιπλοΐα και με βάση την εκπαίδευση και την πείρα τους, το δε η αρμόδια εποπτεύουσα Λιμενική Αρχή θα είχε μεριμνήσει, ως όφειλε, για την διασφάλιση της διακοπής της κυκλοφορίας και της εν γένει προσέγγισης από και προς το πλοίο και μέχρι την απομάκρυνσή του και κατά τούτο ΔΕΝ υπέπεσε στην αντίληψή μου καμία προγενέστερη διαμάχη μεταξύ του προσωπικού καταπέλτη και του θανόντος.»
Όπως αναφέρεται στο υπόμνημά του κατηγορουμένου, αμέσως έδωσε εντολή στον ανθυποπλοίαρχο να μειώσει την ισχύ των μηχανών «και να ενημερώσει άμεσα μέσω vhf ch 13 το Piraeus Marine Traffic και ταυτόχρονα να καλέσει και τηλεφωνικά το Α’ Λιμενικό Τμήμα του Λιμεναρχείου Πειραιά, ως επιτάσσεται από το πρωτόκολλο ενεργειών, πράγμα το οποίο έγινε, ενώ μίλησα και ο ίδιος τηλεφωνικά με το παραπάνω τμήμα. Ειλικρινά, Σας διαβεβαιώ ότι μέχρι εκείνη την στιγμή δεν γνώριζα τι ακριβώς είχε συμβεί και μάλιστα φώναζα στο vhf στους ευρισκόμενους στον καταπέλτη αξιωματικούς «Ρε παιδιά τι γίνεται εκεί…;
Εν συνεχεία κι αφού είχα πράξει lege artis, ήτοι είχα ειδοποιήσει την εποπτεύουσα και προϊσταμένη αρχή μου, ήτοι το Λιμεναρχείο Πειραιά και το Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας Πλοίων, ανέμενα απλώς οδηγίες κι εντολές για την περαιτέρω συμπεριφορά μου, ως άλλωστε επιτάσσει το πρωτόκολλο / μνημόνιο ενεργειών, σύμφωνα με το οποίο τον πρώτο και τελευταίο λόγο εντός του λιμένα τον έχει το κέντρο επιχειρήσεων.»
Ο κατηγορούμενος καπετάνιος, ανέφερε ακόμη ότι έδωσε εντολή στους υφισταμένους του να ορίσουν την ελάχιστη δυνατή πηδαλιουχική ταχύτητα με κατεύθυνση προς την έξοδο του λιμένος, «διότι σε διαφορετική περίπτωση το πλοίο θα έμενε ακυβέρνητο με ορατό και συγκεκριμένο κίνδυνο ζωής του πολυπληθούς πληρώματος και των εκατοντάδων επιβατών τόσο του πλοίου που κυβερνούσα εγώ όσο και λοιπών σκαφών ευρισκόμενων στο λιμένα του Πειραιώς, ένεκα του σοβαρού ενδεχομένου πρόσκρουσης είτε στον λιμενοβραχίονα, είτε στα ελλιμενισμένα σκάφη, είτε στον ντόκο, με περαιτέρω βάσιμο κι ορατό κίνδυνο συνθλίψεως του ανθρώπου που για άγνωστο σε μένα – μέχρι την στιγμή εκείνη – λόγο είχε βρεθεί στην θάλασσα. Ειλικρινά, βρέθηκα εντελώς αιφνιδιαστικά σε πρόδηλη κατάσταση ανάγκης και τραγικό ηθικό δίλημμα, καταληφθείς εντωμεταξύ από ταχύτατα αναπτυσσόμενα αισθήματα αγωνίας, άγχους και απογοήτευσης κι έπραξα αυτό που μού υπέδειξε εκείνη την στιγμή το ένστικτο και η εμπειρία μου, προς αποφυγή διακινδυνεύσεως και βλάβης υπέρτερων ποιοτικά και ποσοτικά εννόμων αγαθών.»
Σε άλλο σημείο του υπομνήματός του , ο κατηγορούμενος αναφέρει ότι 30 λεπτά μετά την επικοινωνία με το Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας Πλοίων και με το Α’ Λιμενικό Τμήμα, έλαβα εντολή για διακοπή πλού και « πράγμα που έπραξα άμεσα δίδοντας τις αντίστοιχες εντολές στο προσωπικό της γέφυρας και περί τις 22.01 μμ, ήτοι περί τα 45’ μετά την αρχική μου επικοινωνία έλαβα τηλεφωνική εντολή από τον ίδιο τον Κεντρικό Λιμενάρχη Πειραιά για επιστροφή του πλοίου στο λιμάνι του Πειραιά, πράγμα το οποίο έπραξα άμεσα.»
