Μετά από δεκαπέντε ημέρες σε συνθήκες καύσωνα, δεκάδες πυρκαγιές σε όλη την χώρα, πέντε νεκρούς και σχεδόν 500.000 καμένα στρέμματα, είναι πλέον εκκωφαντικά εμφανής η ανάγκη για μεγαλύτερη επένδυση στην πρόληψη παρά στην καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Αυτό σημειώνουν η επιστημονική και ερευνητική κοινότητα.
Σε αυτό το πλαίσιο η πρόληψη αποτελεί τον βασικό πυλώνα της επόμενης ημέρας με την ανάπτυξη νέων εργαλείων πρόληψης και την αξιοποίηση της τεχνολογίας. Όπως επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας & Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών και πρόεδρος του ΟΑΣΠ, Ευθύμης Λέκκας, χρειάζεται να επαναδιατυπωθούν τα θέματα πρόληψης.
«Θέλει μια πολιτική πενταετίας για να πούμε ότι έχουμε δάση ανθεκτικά. Πρέπει να ολοκληρωθούν οι δασικοί χάρτες, να υπάρχουν διαχειριστικά σχέδια σε κάθε δάσος, πρέπει να υπάρχει μελέτη πυροπροστασίας σε κάθε δάσος, παρεμβάσεις στοχευμένες που αποσκοπούν στη μείωση της τρωτότητας των δασών. Χρειάζεται γενική πολιτική για τα δάση», εξηγεί και προσθέτει ότι χρειάζεται σταδιακή μετατόπιση του βάρους στην πρόληψη.
Από την πλευρά του ο καθηγητής του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, Γιάννης Γήτας, δίνει έμφαση στην ανάγκη να αναθεωρηθούν οι διαχειριστικές μελέτες για τα δάση καθώς αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο για τη δασοπυρόσβεση.
«Στις περισσότερες περιοχές οι διαχειριστικές μελέτες είναι πολλών περασμένων δεκαετιών. Μπορεί δηλαδή κάποιος να τα μελετήσει και να δει πώς διαχειρίστηκαν τα δάση τα τελευταία 100 χρόνια. Αυτά τα διαχειριστικά σχέδια είναι προδιαγραφές της δεκαετίας του ’60 άρα δύο πράγματα πρέπει να συμβαίνουν, να εφαρμοστούν οι καινούριες προδιαγραφές που έχουν σχεδόν τελειώσει- το 2017, 2018 είχαμε ολοκληρώσει τις προδιαγραφές – και δεύτερον να δοθούν χρήματα για να γίνουν οι διαχειριστικές μελέτες έγκαιρα.
Αν υπάρχει διαχειριστική μελέτη και το δάσος διαχειρίζεται με βάση την διαχειριστική μελέτη αυτό σημαίνει ότι θα γίνεται και η απομάκρυνση της καύσιμης ύλης και όλου αυτού του υλικού που μπορεί να καεί. ‘Αρα, χρειάζονται καινούριες προδιαγραφές, να ολοκληρωθούν δηλαδή οι προδιαγραφές, να γίνει βάσει νόμου η υιοθέτησή τους και άμεσα να δοθούν χρήματα ώστε να εφαρμόζονται οι διαχειριστικές μελέτες για να μην υπάρχουν κενά», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Γήτας και προσθέτει ότι οι διαχειριστικές μελέτες αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο για τη δασοπυρόσβεση.
«Επικαιροποιημένα σχέδια, στελεχωμένες υπηρεσίες. Πρέπει να έχουμε δασική υπηρεσία ισχυρή στην πράξη, με καταρτισμένο και νέο προσωπικό», τονίζει.
Σύμφωνα με τον κ. Γήτα η διαχείριση και η δημιουργία ανθεκτικών δασών μπορεί να αποτελέσει και ένα εργαλείο για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.
«Η διαχείριση των δασών είναι το μοναδικό εργαλείο με το οποίο η Ελλάδα μπορεί να δημιουργήσει δάση ανθεκτικά στην κλιματική αλλαγή και με τη σωστή επιλογή μπορεί να απορροφήσει ακόμη περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα απ’ ό,τι το μέσο δάσος. Είναι ένα εργαλείο που μπορείς να κάνεις το δάσος να αποτελέσει σύμμαχο του κράτους για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής, από τα λίγα εργαλεία που έχουμε», υπογραμμίζει ο κ. Γήτας.
Να επεκταθεί η αντιπυρική περίοδος
Η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου καθώς αναμένεται μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης επεισοδίων καύσωνα τα οποία θα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια καθώς και ένταση.
«Η επιστημονική κοινότητα το χει αντιληφθεί και έχει επενδύσει για την ανάπτυξη εργαλείων για τη διαχείριση και αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων. Θα βιώνουμε όλο και συχνότερα περιβάλλοντα όλο και πιο φιλικά προς τη φωτιά. Αυτό παρατηρείται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι μέρες με ακραίες πυρομετεωρολογικές συνθήκες έχουν αυξηθεί ήδη και αναμένεται να αυξηθούν ακόμη περισσότερο στο μέλλον», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διδάκτωρ μετεωρολογίας και ερευνητής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Γιώργος Παπαβασιλείου, και προσθέτει ότι ίσως στο μέλλον χρειαστεί να επεκταθεί η αντιπυρική περίοδος ώστε να υπάρξει προσαρμογή στις νέες συνθήκες.
«Οι μέρες που το περιβάλλον είναι πιο ευνοϊκό οι για την εκδήλωση, δασικών πυρκαγιών που μπορεί να καταστούν ανεξέλεγκτες είναι πιο συχνές και εμφανίζονται πολύ περισσότερες φορές μέσα στο χρόνο. Πρέπει να πράξουμε κάτι για να αποφύγουμε το πρόβλημα. Χρειάζεται να χαραχτεί μια διαφορετική στρατηγική, η οποία θα απαιτήσει να επικοινωνηθεί με πολύ πιο άμεσο τρόπο η επιστημονική γνώση που έχει κατακτηθεί τα διαθέσιμα επιστημονικά εργαλεία με τους επιχειρησιακούς φορείς. Με τις στρατηγικές τις παρούσες δεν θα είναι εφικτό να αντιμετωπιστούν τα μελλοντικά περιστατικά», υπογραμμίζει και συμπληρώνει ότι στις περιοχές όπου οι πυρομετεωρολογικές συνθήκες είναι δυσμενείς χρειάζεται καλύτερη προετοιμασία.
«Για να γίνει αυτό πρέπει να έχουμε την καλύτερη δυνατή πληροφορία που προέρχεται από μετρικά συστήματα, διαθέσιμες παρατηρήσεις πεδίου, ραδιοβολήσεις, να υπάρξει μία καλύτερη συνεννόηση μεταξύ των επιστημονικών φορέων και των επιχειρησιακών φορέων», σημειώνει.
