Με την κατάθεση της ψυχολόγου Δέσποινας Σαββόγλου, η οποία είχε διενεργήσει την πραγματογνωμοσύνη στις ζωγραφιές της 9χρονης Τζωρτζίνας, μετά τον θάνατό της, συνεχίστηκε η δίκη της 34χρονης κατηγορούμενης.
Η μάρτυρας κατέθεσε ότι εξετάζοντας τους γονείς της 9χρονης, αλλά και τις ζωγραφιές της μικρής, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε επεξεργασία των θανάτων που είχαν συμβεί στην οικογένεια, ενώ αναφέρθηκε στην ανάγκη της Τζωρτζίνας να «πιαστεί» από κάπου μετά τον θάνατο της αδελφής της, Μαλένας.
«Μου έκανε εντύπωση στην έκθεση της νηπιαγωγού της Τζωρτζίνας…Τότε, μόλις είχε χαθεί η Μαλένα. Περιέγραψε ένα παιδί που βίωνε την απώλεια της αδελφής της έντονα, ζητούσε από τη δασκάλα να κρατά το χέρι, της έλεγε για την αδελφή της, την αναζητούσε το απόγευμα στα τηλέφωνα. Για να αναζητά ένα παιδί μια μητρική φιγούρα, ενώ υπάρχει η μαμά και ο μπαμπάς στο σπίτι… Την έπαιρνε για να βρει ανακούφιση στα συναισθήματα που είχε» κατέθεσε η ψυχολόγος, προσθέτοντας ότι η ίδια ένιωθε μοναξιά.
«Μου μεταφέρθηκε από τον διευθυντή ότι η Τζωρτζίνα ένιωθε την ανάγκη να του κάνει παρέα γιατί ήταν μόνος του στα διαλείμματα. Όταν τα παιδάκια βγαίνουν έξω, θέλουν να παίξουν. Αυτό λέγεται προβολή. Η ίδια ένιωθε μοναξιά και σκεφτόταν ότι έτσι νιώθει ο διευθυντής της και ήθελε να του κάνει παρέα» είπε.
«Θέλω τα παιδιά μου να είναι στρατιωτάκια, να έχουν όρια»
Πρόεδρος: Ποια είναι η διεργασία πένθους;
Μάρτυρας: Δεν είναι όλες οι διαδικασίες ετικέτες που θα τις κολλήσουμε σε όλους. Όμως όταν υπάρχουν παιδιά… Και οι δυο γονείς μετέφεραν τον τρόπο που το παιδί αποχαιρέτησε τις αδελφές της. Αυτό ήταν ιδιαίτερα κακό. Επισκέφτηκε τις αδελφές της στα γραφεία τελετών. Αυτό θα ήταν σκληρό για ενήλικα! Από τους δυο γονείς αυτό που περιγράφηκε ήταν να αντικατασταθεί αυτό που χάθηκε και όχι να βιωθεί, αλλά η πρώτη διαδικασία έναρξης του πένθους είναι να βιωθεί. Αν οι γονείς πάνε κατευθείαν σε αντικατάσταση δε μπαίνουμε καν στην είσοδο της επεξεργασίας του πένθους.
Πρόεδρος: Η κατηγορούμενη πώς σας περιέγραψε την καθημερινότητά της με την Τζωρτζίνα;
Μάρτυρας: Μου έκανε εντύπωση ότι δεν υπήρχε χώρος για κάθε παιδί ξεχωριστά. Προσπαθούσαν να συνδυάσουν τις ανάγκες για όλα ενώ υπήρχε ηλικιακή διαφορά. Μου έκανε εντύπωση το πρόγραμμα των παιδιών. Ο πατέρας ήταν αρκετά απών γιατί δούλευε και φάνηκε να έχει τυφλή εμπιστοσύνη στη σύζυγο του και της είχε αναθέσει την καθημερινή επιμέλεια των παιδιών. Το πρόγραμμα των παιδιών ήταν πολύ απαιτητικό. Το πρωί σχολείο, ένα διάλειμμα μεσημεριανό και μετά δραστηριότητες σε κέντρο δημιουργικής απασχόλησης μέχρι τις 8 το βράδυ. Σε τόσο μικρές ηλικίες το παιδί δεν έχει λίγο χρόνο να σταθεί. Μου είπε ότι προτιμούσε να πηγαίνουν κάπου που θα μαθαίνουν πράγματα από το να είναι με ένα ταμπλετ. Της εξήγησα ότι στο χέρι μας είναι τι θα δώσουμε στα παιδιά στο σπίτι. Μου έκανε εντύπωση η φράση της «θέλω τα παιδιά μου να είναι στρατιωτάκια, να έχουν όρια». Όμως το όριο πρέπει να μπαίνει με βάση και τις ανάγκες των παιδιών, όχι μόνο των γονιών.
«Η κατηγορούμενη ήταν συγκεντρωμένη στον σύζυγό της…»
Η μάρτυρας κατέθεσε ότι η 34χρονη αδυνατούσε να συγκεντρωθεί στα παιδιά της εξαιτίας των προσωπικών ζητημάτων με τον Μάνο Δασκαλάκη. «Ήταν συγκεντρωμένη στον σύζυγό της και την πρώην κοπέλα του. Ανέφερε ότι ήταν αναστατωμένη και της κόπηκε το γάλα γιατί ενοχλούσαν τον άντρα της κάποιες πρώην σχέσεις του.
Η κ. Σαββόγλου κατέθεσε ότι κατά τις συναντήσεις της που είχε με την κατηγορούμενη στη φυλακή, της έλεγε ότι βρίσκεται άδικα, «νιώθει μόνη, ότι πνίγεται από το δίκιο. Αναφέρθηκε σε δημοσιογράφους και εκπομπές που προβάλλουν την υπόθεσή της και η ίδια κλεισμένη δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της και τα παιδιά της» είπε.
Ο στραγγαλισμός της γιαγιάς της κατηγορούμενης από τον παππού της
Όπως κατέθεσε η μάρτυρας, η κατηγορούμενη της είχε αναφέρει για τον στραγγαλισμό της γιαγιάς της από τον παππού της.
«Περιέγραψε έναν στραγγαλισμό με έναν τρόπο αρκετά ιδιαίτερο. Τον συνέδεσε με τα τρυφερά συναισθήματα του παππού προς τη γιαγιά και την αγωνία του ότι θα τον εγκαταλείψει. Περιέγραφε τον πνιγμό με τρυφερά λόγια. Τελικά τον συγχώρησε. Κρατούσε έξω ένα κομμάτι της πραγματικότητας γιατί ο πατέρας της έμεινε ορφανός από μητέρα και χωρίς πατρική φροντίδα αφού μπήκε στη φυλακή ο πατέρας του. Αυτός ο τρόπος λειτουργίας της επηρέασε και τον τρόπο που μεγάλωσε τα παιδιά της» ανέφερε η μάρτυρας.
