Όλοι το αισθανθήκαμε, άρα πρέπει να είναι αλήθεια: Οι φετινές Κάννες ήταν οι καλύτερες των τελευταίων ετών. Το πρόγραμμα φέτος ήταν ιδιαίτερα πλούσιο. Κατ’ αρχάς, εκεί που ο Άκι Καουρισμάκι είχε δηλώσει πως μετά την «Άλλη όψη της ελπίδας» του 2017 δε θα ξανακάνει άλλη ταινία, να’ τος ξαφνικά στην Κρουαζέτ, και μάλιστα με μια από τις καλύτερες που γύρισε ποτέ. Ο δε Νούρι Μπιλγκέ Τζεϊλάν, επίσης «σιωπηλός» μετά τη βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα «Χειμέρια Νάρκη» του, παρουσίασε ένα νέο, συναρπαστικό φιλμ, που αφουγκράζεται την εποχή μας μέσω της δικής του, προσωπικής γλώσσας.
Από δίπλα, οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι: Ο Μάρτιν Σκορσέζε γνώρισε την αποθέωση του κοινού, δίνοντας επίσης την ευκαιρία στο Φεστιβάλ να υπογραμμίσει ποιο σινεμά πριμοδοτεί (απαραίτητο μετά τον καταστροφικό Χρυσό Φοίνικα στο «Titane»!), o Μάικλ Ντάγκλας ήρθε να παραλάβει τιμητικό Φοίνικα για την καριέρα του, βραβείο που περίμενε και τον Χάρισον Φορντ (στη θέα του οποίου ο ηθοποιός έδειξε βαθιά συγκινημένος), ο Κουέντιν Ταραντίνο εμφανίστηκε για να μας κάνει ένα μικρό masterclass, μέχρι και η Τζέιν Φόντα έκανε την παρουσία της την τελευταία μέρα! Και ενδιαμέσως, ακόμα και σκηνοθέτες που δε βρίσκονται στην καλύτερη περίοδο της καριέρας τους, όπως ο Νάνι Μορέτι και (ιδίως!) ο Βιμ Βέντερς, εξέπληξαν ευχάριστα με τις συνεισφορές τους στο Διεθνές Διαγωνιστικό. Που αλλού στον κόσμο όλα αυτά;
Μιλώντας για τον Βέντερς, να που η ταινία του έφυγε με βραβείο από τις Κάννες: Το χαμηλών τόνων ερωτικό γράμμα του στο σινεμά του Όζου με τίτλο «Perfect Days» χάρισε στον πρωταγωνιστή του, Κότζι Γιακούσο, το βραβείο ανδρικής ερμηνείας. Η αξιαγάπητη Τουρκάλα Μερβέ Ντιζντάρ δεν πίστευε στ’ αυτιά της όταν ακούστηκε το όνομα της, αλλά άξιζε απολύτως το βραβείο – παρά το σκληρό μαρκάρισμα της Σάντρα Χόλερ (που είχε δυο δυνατές ερμηνείες σε δυο διαφορετικές ταινίες του διαγωνιστικού φέτος). Η ερμηνεία της στο «About dry grasses» του Νούρι Μπιλγκέ Τζεϊλάν είναι καταλυτική για το δράμα, και πολύ γενναία επίσης.
Μιλώντας για ηθοποιούς, με πόση αγάπη μίλησε γι’ αυτούς ο Τραν Αν Χουνγκ όταν παρέλαβε το βραβείο σκηνοθεσίας για το «Pot au Feu»! Ο σκηνοθέτης αφιέρωσε τουλάχιστον τα δυο τρίτα του λόγου του στη Ζιλιέτ Μπινός και τον Μπενουά Μαζιμέλ – και καλά έκανε, γιατί παίρνουν όλη την ταινία στη πλάτη τους εδώ. Το γαστριμαργικό του διαμάντι πάντως θα κάνει πολλά εισιτήρια στην Ελλάδα αν οι διανομείς του το χειριστούν σωστά. Το πιστεύω ακράδαντα.
Εντελώς δικαιολογημένα, το βραβείο Σεναρίου πήγε στον Γιούτζι Σακαμότο για το βαθιά ανθρώπινο «Monster» του Χιροκάζου Κόρε-Εντα – μετά την απονομή του όμως ήρθε η κορυφαία στιγμή της διοργάνωσης, όταν δηλαδή ο Κουέντιν Ταραντίνο υποδέχτηκε τον Ρότζερ Κόρμαν στη σκηνή του Grand Lumiere για την απονομή του Μεγάλου Βραβείου. Ήταν η μοναδική μεγάλη έκπληξη της βραδιάς καθώς πήγε στον Μπράιαν Γκλέιζερ για το «The zone of interest» που ήταν και το μεγάλο φαβορί για τον Χρυσό Φοίνικα. Μεταξύ μας, ήταν η καλύτερη ταινία. Ενδιαμέσως ο πάντα αξιόπιστος Καουρισμάκι πήρε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής για τα «Φύλλα που πέφτουν», χωρίς ο ίδιος να είναι παρών στην απονομή. Το παρέλαβαν οι ηθοποιοί του, διαβάζοντας ένα σημείωμα που έκλεινε με τις λέξεις «Twist and shout!».
Αλλά εντέλει ο Φοίνικας πήγε σε μια Γαλλική παραγωγή, που όμως ήταν ομολογουμένως από τις πιο αξιόλογες ταινίες του φετινού προγράμματος. Η «Ανατομία μιας πτώσης» της Τζαστίν Τριέτ, έπαιζε σε διπλό ταμπλό: ένα εξόχως δομημένο δικαστικό δράμα, αλλά ταυτόχρονα και ένα δραματοποιημένο δοκίμιο πάνω στη φύση της αλήθειας – αλλά και των διαπροσωπικών σχέσεων. Αν όμως μιλήσουμε λίγο πιο σοβαρά, δεν μπορούμε να πούμε πως το σινεμά της Τριέτ (που, ας το ξαναπούμε, χειρίζεται άψογα το μέσο) πάει μπροστά την Έβδομη Τέχνη, όχι όπως το κάνει ο Γκλέιζερ δηλαδή. Οπότε, όπως πάντα, το θέμα είναι τι πραγματικά βραβεύει ένα Φεστιβάλ.
Μόνο που τους κινηματογραφόφιλους, ούτως ή άλλως, δεν τους ενδιαφέρουν τα «πρώτα» ή τα «δεύτερα» βραβεία. Ακόμα κι όταν αυτά προέρχονται από το σημαντικότερο κινηματογραφικό Φεστιβάλ του κόσμου. Ήταν όμορφη πάντως η βραδιά τελετής. Οι σταρ είπαν τα χαριτωμένα τους, οι βραβευμένοι τα δικά τους, όλα μέσα σε μια ευχάριστη, καλοκουρδισμένη ωρίτσα. Και η Τζέιν Φόντα μιλά υπέροχα τα Γαλλικά.
