Διευκρινίσεις σχετικά με την εγκύκλιο που αφορά στην εφημέρευση τομέων νοσοκομείων και κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών, η οποία προκάλεσε τις σφοδρές αντιδράσεις των νοσοκομειακών γιατρών, απέστειλε το υπουργείο Υγείας.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο: «σε περίπτωση αποδεδειγμένης αδυναμίας εφημέρευσης τμήματος ή κλινικής νοσοκομείου με το υπηρετούν προσωπικό και προκειμένου να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του νοσηλευτικού ιδρύματος και η υγεία των ασθενών στην εφημερία συμμετέχουν όλοι οι γιατροί του οικείου τομέα, ειδικευόμενοι και ειδικευμένοι, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει σε εφημερία ετοιμότητας διαθέσιμος ειδικευμένος ιατρός της αντίστοιχης ειδικότητας του εφημερεύοντος τομέα».
Όπως σημειώνει το υπουργείο Υγείας, «το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚεΣΥ) που είναι το καθ’ ύλην αρμόδιο επιστημονικό όργανο, γνωμοδότησε ως εξής: Όταν στον οργανισμό προβλέπονται λίγοι γιατροί της ίδιας ειδικότητας, και ο ένας ή δύο απουσιάζουν για οποιονδήποτε λόγο (π.χ. ασθένεια) και προκειμένου οι εναπομείναντες γιατροί να μην εφημερεύουν καθημερινά ή με υπερβάσεις, είναι ασφαλές να εφημερεύει ένας ιατρός συναφούς ειδικότητας μέσα στο νοσοκομείο και όποτε χρειαστεί, να καλείται ο ειδικός ο οποίος θα βρίσκεται σε εφημερία ετοιμότητας.
Η πρόταση του ΚεΣΥ ακολουθεί τα πρότυπα και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών και προφανώς δεν αφορά τα μεγάλα τριτοβάθμια νοσοκομεία με πληθώρα ειδικών όλων των ειδικοτήτων. Επίσης, σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζει τη φροντίδα των επειγόντων περιστατικών για τα οποία παντού και πάντα υπάρχει ιατρικό δυναμικό.
Εξασφαλίζει υπηρεσίες υγείας και την ασφάλεια των ασθενών, δεδομένου ότι προϋπόθεση είναι η εφημερία ετοιμότητας του ειδικού π.χ. παθολόγου ή πνευμονολόγου που καλείται άμεσα.
Εξασφαλίζει παράλληλα την ασφάλεια και τη δυνατότητα ανάπαυσης των ιατρών, μέσα σε ένα καθορισμένο πλαίσιο
Και τέλος η απόφαση του ΚεΣΥ συμβαδίζει με την συνεργατικότητα και την λειτουργία σε ομάδες που διέπει τα σύγχρονα συστήματα υγείας ».
Τι υποστηρίζουν οι νοσοκομειακοί γιατροί
Οι νοσομειακοί γιατροί, σε ανακοίνωσή τους υποστηρίζουν πως «η ‘εφημερία τομέα’ (δηλαδή γιατρός μιας ειδικότητας του Παθολογικού τομέα – π.χ. Παθολόγος – να εφημερεύει για τους ασθενείς όλων των ιατρικών ειδικοτήτων του τομέα – π.χ. ασθενείς καρδιολογικούς, πνευμονολογικούς κλπ. και αντίστοιχα γιατρός μιας ειδικότητας του Χειρουργικού τομέα – π.χ. Γενικός Χειρουργός – να εφημερεύει για τους ασθενείς όλων των ιατρικών ειδικοτήτων του τομέα – π.χ. ασθενείς ορθοπαιδικούς, ΩΡΛ, γυναικολογικούς κλπ.) εκθέτει την υγεία των ασθενών σε ανυπολόγιστους κινδύνους και γυρίζει την ιατρική έναν αιώνα πίσω.
Παράλληλα σε άλλο σημείο αναφέρεται: «Αναφέρει η Αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας ότι «το ιατρικό προσωπικό της χώρας οφείλει να προσδιορίζει, να εκτελεί και να επιβλέπει όλες τις νόμιμες και επιστημονικά τεκμηριωμένες ενέργειες που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της πάθησης του ασθενούς κατά το δυνατό και ασφαλέστερο τρόπο». Μόνο αυτό που μας ζητάει η Αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας είναι το ακριβώς αντίθετο. Γιατί δεν είναι ούτε ο καλύτερος ούτε ο πιο ασφαλής τρόπος ένας ειδικευόμενος Ωτορινολαρυγγολόγος ή ειδικευμένος Ορθοπαιδικός να έχει στην ευθύνη του χειρουργημένους ασθενείς άλλων ειδικοτήτων. Οι αόριστες επικλήσεις στον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας και το ΠΔ 87/86 που ρυθμίζει τα οργανογράμματα των Νοσοκομείων, χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένο άρθρο, υπηρετούν ένα και μοναδικό σκοπό. Τη συνειδητή μετακύλιση κάθε σχετικής ευθύνης στο υγειονομικό προσωπικό και την απεμπόληση των δικών τους ευθυνών.
