Τους προβληματισμούς του ότι η κατηγορούμενη 34χρονη θα μπορούσε να έχει το σύνδρομο Μινχάουζεν, εξέφρασε στο δικαστήριο ο Ανδρέας Ηλιάδης, προϊστάμενος της εντατικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου της Πάτρας. Εκεί είχε διακομιστεί το παιδί μετά την ανακοπή καρδιάς που είχε υποστεί όταν ήταν στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο.
«Έχουμε στοιχεία για τα τρία παιδιά. Έχω την πληροφορία της ηπατικής ανεπάρκειας για τα άλλα παιδιά που δεν με πείθει. Η μάνα των παιδιών έχει γνώση νοσηλευτικής. Αρέσκεται στο να έχει γνώσεις σε αυτό το πεδίο. Συνήθως είναι άτομα που έχουν προβλήματα με τον ψυχικό κόσμο τους. Δεν με αφορά, αυτό δεν είμαι ψυχίατρος. Αυτό που γίνεται όμως είναι η κακοποίηση παιδιού. Λέγεται σύνδρομο Μινχάουζεν. Στην οικογένεια υπάρχουν τρία περιστατικά. Ταρακουνήθηκα και με μεγάλη προσοχή έβαλα κάποιες σκέψεις. Το συζητήσαμε με συναδέλφους κι επόμενο βήμα ήταν να μιλήσω με κάποιον θεσμικό φορέα που είναι έξω από τον ιατρικό χώρο, στην ιατροδικαστική υπηρεσία. Απευθύνθηκα στην υπεύθυνη ιατροδικαστικής, την κ. Τσιόλα. Με άκουσε με μεγάλη προσοχή.
Της εξέφρασα τους προβληματισμούς και τις υπόνοιές μου για τους θανάτους. Τη ρώτησα τι με συμβουλεύει. Αυτό που μου συνέστησε ήταν να περιμένω να γίνει γονιδιακός έλεγχος και αν τα δεδομένα είναι διαφορετικά… “περιμένουμε και βλέπουμε”, μου είπε, “θέλω να είσαι κοντά στην οικογένεια.” Ήταν κάτι που κράτησα με ευλάβεια μέχρι το τέλος της Τζωρτζινίτσας. Ένιωσα όχι ότι λυτρώθηκα, αλλά είπα αυτό που έπρεπε να πω».
Ο μάρτυρας ανέφερε στους δικαστές ότι είχε προτείνει στην μητέρα να επισκεφτεί ψυχίατρο, πράγμα που έκανε.
«Έγινε το ραντεβού. Το αποτέλεσμα μάλλον δεν ήταν καλό, διότι την επόμενη μέρα ήρθαν οι γονείς της Τζωρτζίνας. Μου είπε ο πατέρας του παιδιού ότι ο ψυχίατρος ρωτούσε τη μητέρα αν είναι τρελή. Οι γονείς της Τζωρτζίνας μου είπαν ότι “δεν επιθυμούμε τέτοιου είδους παρεμβάσεις. Δεν επιθυμούμε άλλη επαφή. Αντί να μας ρωτήσει για το παιδί, ρωτούσε αν βλέπουμε δράκους φίδια…. “. Έπρεπε να γίνουν αυτές οι ερωτήσεις. Η μητέρα προφανώς άκουσε τους προβληματισμούς μου κι εκεί που περίμενα σαν μαινόμενοι ταύροι να μου πουν ‘κ. Ηλιάδη τι λετε’, ήρθαν με μια πολύ φιλική διάθεση».
Η εισαγωγή στη ΜΕΘ
Ο κ. Ηλιάδης άρχισε την κατάθεσή του περιγράφοντας εκτενώς τι έγινε όταν το παιδί διακομίστηκε από το Καραμανδάνειο Νοσοκομείο στη ΜΕΘ του πανεπιστημιακού νοσοκομείου της Πάτρας.
«Την ημέρα εισαγωγής της Τζωρτζίνας ήμουν σπίτι μου. Δέχτηκα τηλέφωνο από γιατρό εφημερίας και με ενημέρωσε ότι υπήρχε κλήση από Καραμανδάνειο Νοσοκομείο για σοβαρό περιστατικό, ότι έγινε ανακοπή. Ζήτησα κλίνη. Πήρα το αμάξι μου πήγα στο νοσοκομείο. Δεν είχε έρθει το περιστατικό. Γιατροί και νοσηλευτές περιμέναμε το περιστατικό. Το παιδί ήταν διασωληνωμενο. Είχα διακρίνει μεγάλη ένταση στο πρόσωπο του γιατρού που το συνόδευε. Τοποθετήθηκε η μικρή στο κρεβάτι. Μας ευχήθηκε ο γιατρός καλή δύναμη. Είπαμε ότι θα κάνουμε το καλύτερο. Αντιληφθήκαμε ότι επρόκειτο για ένα πολύ σοβαρό περιστατικό. Οι πρώτες πληροφορίες που πήραμε ήταν ότι ήταν κάτι αιφνίδιο και ότι υπήρχαν δύο θάνατοι στην οικογένεια».
Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι οι γιατροί αποφάσισαν να ακολουθήσουν το πρωτόκολλο της υποθερμίας για να αποφευχθεί ενδεχόμενο εγκεφαλικό οίδημα.
«Όταν ρώτησα για τον θάνατο της Μαλένας μου είπαν: ”ηπατική ανεπάρκεια”. Δεν πείστηκα.Μίλησα με παιδοογκολόγο. Μου είπε ότι κι εκείνη δεν είχε πειστεί ότι είναι ηπατική ανεπάρκεια. Ως γιατρός, μου ήταν αδιανόητο να πιστέψω, δεν πεθαίνουν τα παιδιά από ηπατική ανεπάρκεια.
Για το δεύτερο παιδί πήραμε την πληροφορία ότι πέθανε στον ύπνο του. Δεν είναι λίγες οι φορές όπου μας καλούν από εξωτερικά ιατρεία που φέρνουν τα παιδιά νεκρά, δεν ξέρουμε αιτία. Εκεί το μυαλό μου πήγε στον αιφνίδιο θάνατο. Είχαμε δύο θανάτους που έπρεπε να διαχειριστούμε».
Θα με βλέπεις παγοκολώνα….
Σε άλλο σημείο της κατάθεσής του, ο μάρτυρας ανέφερε:
«Όταν το παιδί ήταν στην εντατική, ο πατέρας φάνηκε ότι έκανε πιο πολλές ερωτήσεις για το τι θα γίνει, εάν θα γίνει κάτι διαφορετικό. Η μητέρα πιο πολύ με άκουγε με χαμηλό το κεφάλι. Δεν είχε όμως εκείνη την αγωνία του θρήνου που βλέπω στους γονείς. Κάθε γονιός αντιδρά διαφορετικά. Ήταν μια αντίδραση της μητέρας που δεν ήταν ταυτόσημη με το μέγεθος της σοβαρότητας της κατάστασης. Μιλούσαμε για μεγάλη πιθανότητα θανάτου.
Προφανώς η μητέρα κατάλαβε ότι βλέπουμε τη συμπεριφορά της και μου είπε από μόνη της: ”εμένα θα με βλέπετε παγοκολώνα γιατί έχω περάσει πάρα πολλά και δεν θα βγάλω συναίσθημα”. Η συμπεριφορά αυτή δεν ήταν αναμενόμενη».
Ο κ. Ηλιάδης ανέφερε ότι μετά από μέρες το παιδί αποσωληνώθηκε και στη συνέχεια διακομίστηκε στο Ωνάσειο για να του τοποθετηθεί απινιδωτής.
Τον Γενάρη του ’22 η μικρή όπως ανέφερε ο μάρτυρας εισήχθη στο νοσοκομείο Αγλαΐα Κυριάκου, διότι είχε αρρυθμίες.
«Με πήρε η μητέρα τηλέφωνο και μου είπε ότι η μικρή έπαθε καρδιακή ανακοπή. Της είπα ”να αφήσεις τους γιατρούς να κάνουν τη δουλειά τους”. Μετά από λίγο μου είπε ότι κατέληξε… Έτσι, όπως σας το λέω, με ήρεμο ύφος».
naftemporiki.gr
