Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν δίστασαν να διατυμπανίσουν τα δάνεια ύψους 18 δισεκατομμυρίων ευρώ προς την Ουκρανία το 2023 ως εργαλείο για τη “διατήρηση της μακροοικονομικής χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της χώρας”.
Για τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, η βοήθεια αυτή δείχνει ότι οι Βρυξέλλες είναι “ιδιαίτερα προσηλωμένες στο να στηρίξουν την Ουκρανία όσο το δυνατόν περισσότερο”.
Ο αντίκτυπος της οικονομικής στήριξης της Ευρώπης, ωστόσο, μπορεί να αποβεί μοιραίος, σύμφωνα με άρθρο του Politico.
Η πραγματικότητα είναι ότι η – βομβαρδισμένη και οικονομικά ρημαγμένη – Ουκρανία χρειάζεται μια ρεαλιστική συμφωνία για να επιβιώσει μετά το τέλος του πολέμου. Η συμφωνία αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους και την μετατροπή δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ σε μη επιστρεπτέες επιχορηγήσεις.
Στο…τυπογραφείο
Με πληθωρισμό 26%, επιτόκια 25% και μείωση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) κατά ένα τρίτο το 2022, το Κίεβο σύντομα θα πρέπει να καταφύγει στο τυπογραφείο για να χρηματοδοτήσει τις καθημερινές δημόσιες υπηρεσίες φέρνοντας πιο κοντά τα σενάρια της οικονομικής καταστροφής.
Η Ουκρανία έχει ήδη αναβάλει τις πληρωμές για έως και 20 δισ. ευρώ χρέους σε διεθνείς επενδυτές. Αλλά, παρότι τα περίπου 6 δισεκατομμύρια ευρώ που εξοικονόμησε βραχυπρόθεσμα είναι σημαντικά, ωχριούν μπροστά στο αναμενόμενο δημοσιονομικό έλλειμμα ύψους περίπου 40 δισεκατομμυρίων ευρώ, μόνο το 2023.
Η Ουκρανία χρειάζεται διαγραφή χρέους, υποστηρίζει ο αρθρογράφος του Politico.
Τα δάνεια ύψους 18 δισεκατομμυρίων ευρώ από την ΕΕ θα πρέπει να αποπληρωθούν, αρχής γενομένης από το 2033. H επιβάρυνση με περισσότερο χρέος -ακόμη και με μακροπρόθεσμο, πρακτικά μηδενικό επιτόκιο- μειώνει τις δυνατότητες της Ουκρανίας για γρήγορη ανάκαμψη από τον πόλεμο.
H στρατηγική της ΕΕ μοιάζει απλώς με συνταγή για μια μελλοντική ουκρανική κρίση δημόσιου χρέους.
Στον αντίποδα, οι ΗΠΑ έχουν ήδη χορηγήσει πάνω από 13 δισεκατομμύρια δολάρια σε μη επιστρεπτέες επιχορηγήσεις στην Ουκρανία, με άλλα 14,5 δισεκατομμύρια δολάρια να αναμένονται το 2023.
«Κάντο όπως με την Γερμανία»
Όσο άβολο και αν είναι, οι Βρυξέλλες -και το Βερολίνο- γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ελάφρυνση του χρέους που χορηγήθηκε στη Γερμανία στα τέλη της δεκαετίας του 1940 ήταν αυτή που έθεσε τα θεμέλια για το μεταπολεμικό οικονομικό θαύμα της Ευρώπης: Μια επιστροφή στην οικονομική ανάπτυξη, η οποία τελικά οδήγησε στη δημιουργία μιας ευημερούσας Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας το 1957.
Τότε διαγράφτηκαν τα χρέη της Γερμανίας μετά το 1933 κάτι που κ επέτρεψε στη Δυτική Γερμανία να ξεκινήσει με ένα ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ κάτω του 20%, μετά τη Συμφωνία Χρέους του Λονδίνου του 1953. Αρχικά σχεδιάστηκε ως προσωρινή ρύθμιση, αλλά παγιώθηκε μετά την επανένωση της Γερμανίας το 1990.
Εκείνη την εποχή έγινε κατανοητό ότι μια οικονομική κρίση εν καιρώ πολέμου απαιτούσε μια ρεαλιστική και ευέλικτη πολιτική απάντηση
Η απάντηση της ΕΕ στη χρηματοδότηση της Ουκρανίας κινείται σε μία εκ διαμέτρου αντίθετη λογική
Καθώς συνεχίζει να στοιχειώνεται από τα φαντάσματα της Ελλάδας και να καταδιώκεται από την Ουγγαρία, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι απίθανο να εγκρίνει ένα ουσιαστικό πακέτο επιχορήγησης και μείωσης του χρέους για την Ουκρανία.
Κι αν δεν αλλάξει ρότα αυτή η πολιτική, μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες αυτού του πολέμου μπορεί να καταλήξει να είναι η διάλυση της Ουκρανίας από την Ευρώπη.
naftemporiki.gr
