Τελέστηκε το μεσημέρι η ενθρόνιση του μητροπολίτη Ηλείας και Ωλένης Αθανασίου, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου. Παρόντες ήταν, επίσης, αρχιερείς, τοπικές αρχές και φορείς, κληρικοί και πιστοί.
Η επίσημη υποδοχή πραγματοποιήθηκε στην Πλατεία Ιατρίδη, όπου καλωσόρισαν τον νέο ποιμενάρχη, ο τοποτηρητής μητροπολίτης πρώην Ηλείας Γερμανός και ο δήμαρχος Πύργου, και εν πομπή τον συνόδευσαν στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου, όπου ο αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου επίσκοπος Ωρεών Φιλόθεος, ανέγνωσε την Εγκύκλιο της Συνόδου και το Προεδρικό Διάταγμα περί εκλογής, αναγνωρίσεως και καταστάσεως του νέου μητροπολίτη.
Καλωσορίζοντας τον νέο μητροπολίτη, ο τοποτηρητής τόνισε: «Σεβασμιώτατε κ. Αθανάσιε, δεν είναι η πρώτη φορά που έρχεσαι στον Πύργο, αφού είσαι γέννημα και θρέμμα της Ηλείας. Εδώ στον Πύργο έβγαλες το γυμνάσιο και το λύκειο. Εδώ χειροτονήθηκες διάκονος, πρεσβύτερος και επίσκοπος. Εδώ μας διακόνησες και μας έφερες υλικά και πνευματικά αγαθά. ‘Αρα, μας ξέρεις και σε ξέρουμε. Ξέρουμε τις πνευματικές σου γνώσεις, την εργατικότητά σου και την αγάπη σου. Σήμερα, ενθρονιζόμενος ως ποιμενάρχης μας σε υποδέχομαι με χαρά, και εύχομαι έτσι να συνεχίσεις, 40 χρόνια ακόμα. Εύχομαι να ενθρονιστείς στις καρδιές μας. Καλώς ήρθες, αδελφέ».
Στον ενθρονιστήριο λόγο του, ο σεβασμιώτατος ευχαρίστησε κληρικούς και λαϊκούς που τον βοήθησαν με οποιοδήποτε τρόπο. Σε αναφορά του στον μητροπολίτη πρώην Ηλείας Γερμανό, είπε: «Δεν ασπάζομαι μόνο το πρόσωπό σας, αλλά ό,τι είμαι και ό,τι έχω το οφείλω σε εσάς. Σας υπόσχομαι ότι έως το τέλος της ζωής μου θα αγωνιστώ να είμαι ολοπρόθυμος και ευγνώμων. Με διδάξατε πολλά, αλλά κυρίως δύο μεγάλες αρετές: πρώτον, ότι όλα εκπορεύονται από τη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, που είναι η πηγή των χαρίτων, σε μια ανατροπή των στερεοτύπων της λογικής που υπολογίζει σε ικανότητες ανθρώπων, όταν μάλιστα αυτές δεν υποτάχθηκαν στο λειτουργικό γίγνεσθαι και δεν αναγεννήθηκαν εν Χριστώ. Και, δεύτερον, και την αγάπη που δείχνατε καθημερινά και εν σιωπή, ότι ένας άνθρωπος, μπορεί να περικοσμείται από πολλά προσόντα και αξιώματα, χωρίς την αγάπη είναι ένα μεγάλο μηδενικό. Χωρίς αυτήν θα μοιάζει με σώμα όμορφο, αλλά νεκρό».
Σε άλλο σημείο του λόγου του τόνισε: «Για μένα από σήμερα αρχίζει μια οδός μαρτυρίου. Ο σταυρός της επισκοπικής μου ευθύνης γίνεται ακόμα μεγαλύτερος. Αισθάνομαι πολύ αδύνατος στο βάρος του σταυρού, αλλά παίρνω θάρρος από τον εσταυρωμένο Χριστό και από εσάς».
