Ανοιχτα παραμένουν τα ερωτήματα, σχετικά με το τι θα ισχύσει με τους μισθούς των εργαζομένων, στην περίπτωση που αποφασιστεί από τους εμπορικούς συλλόγους να κλείνουν τα καταστήματά τους νωρίτερα λόγω της ενεργειακής κρίσης.
Η κυβερνηση πάντως, πετάει το μπαλάκι στους ίδιους τους καταστηματάρχες, λέγοντας δια στόματος Άδωνι Γεωργιάδη, πως για την κυβέρνηση δεν τίθεται ζητημα αλλαγής του ωραρίου, και ότι κάτι τέτοιο είναι στην ευχέρεια των συλλογικών οργάνων των καταστηματαρχών. Αυτό προφανώς σημαίνει πως και το ζήτημα των μισθών είναι ευθύνη των ίδιων των εμπόρων.
Τι προβλεπει όμως η νομοθεσία;
Σύμφωνα με την ΓΣΕΕ, στην βλαπτική μεταβολή εργασίας, προβλέπεται και η μείωση των ωρών εργασίας με αντίστοιχη μείωση του μισθού.
Ωστόσο, υπάρχει μία άλλη πρόβλεψη στον νόμο για την «ανώτερη βία» των επιχειρήσεων, την αδυναμία τους δηλαδή να λειτουργήσουν λόγω συγκεκριμένων συνθηκών.
Όπως αναφέρει η επιθεώρηση Εργασίας:
« Ανώτερη βία, υπάρχει, όταν η αποδοχή της εργασίας από τον εργοδότη «εμποδίζεται προσωρινώς ή οριστικώς από τυχερό και απρόβλεπτο γεγονός, το οποίο είναι αδύνατο να αποτραπεί και αν ακόμη καταβάλλεται το ανώτατο δυνατό μέτρο επιμέλειας, σύνεσης και πρόνοιας».
Πάντως, αν τελικά κριθεί ότι πρόκειται για μονομερή βλαπτική μεταβολή –αυθαίρετη, παράνομη ή καταχρηστική τροποποίηση- των όρων της σύμβασης εργασίας τότε ο εργαζόμενος έχει τις εξής δυνατότητες:
α) Nα αποδεχθεί την μεταβολή, οπότε συνάπτεται νέα σύμβαση, τροποποιητική της αρχικής, η οποία είναι έγκυρη, εφ’ όσον δεν αντίκειται σε απαγορευτική διάταξη τού νόμου ή στα χρηστά ήθη,
β) να θεωρήσει την ενέργεια/συμπεριφορά αυτή τού εργοδότη ως καταγγελία, εκ μέρους του, της εργασιακής του συμβάσεως και να απαιτήσει την καταβολή της νόμιμης αποζημιώσεώς του,
γ) να εμμείνει στην τήρηση των συμβατικών όρων, προσφέροντας τις υπηρεσίες του σύμφωνα με τους προ της μεταβολής όρους, οπότε, εάν ο εργοδότης δεν τις αποδεχθεί, όπως του προσφέρονται από τον εργαζόμενο, καθίσταται υπερήμερος περί την αποδοχή τής εργασίας και οφείλει μισθούς υπερημερίας και
δ) να εκφράσει την αντίθεσή του προς την επελθούσα σε βάρος του μεταβολή και συνεχίζοντας να παρέχει τη νέα εργασία του, να προσφύγει στο δικαστήριο, ζητώντας να υποχρεωθεί ο εργοδότης του να τον απασχολεί σύμφωνα με τους προ τής μεταβολής όρους.
Η αξίωση του εργαζόμενου γεννιέται και καθίσταται απαιτητή μόνο εφόσον αυτός εναντιωθεί στη γενόμενη μεταβολή μέσα σε εύλογο χρόνο. Διαφορετικά εάν ο εργαζόμενος αποδεχθεί τη μεταβολή ρητά ή σιωπηρά, δηλαδή από πράξεις του που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αποδέχεται την εν λόγω μεταβολή, αυτή είναι έγκυρη και ισχυρή και δεν θίγεται η σύμβαση εργασίας.
Να σημειωθεί ότι για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις θα πρέπει να αποφανθούν οι ειδικοί.
