Τα απολυμαντήρια της Καλαμαριάς είναι τόπος προσκυνήματος, υπογράμμισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, σε εκδήλωση μνήμης στην παραλία της Αρετσούς.
Η εκδήλωση έγινε στην περιοχή όπου πριν από έναν αιώνα, λειτούργησαν, υποτυπωδώς, ως τόπος πρώτης υποδοχής και καραντίνας τα ιστορικά “απολυμαντήρια”, τα οποία υπήρξαν πρόχειρες και υγειονομικά ακατάλληλες υποδομές φιλοξενίας και περίθαλψης για χιλιάδες ξεριζωμένους από τις πατρογονικές τους εστίες Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, τη Θράκη, τον Πόντο και από άλλες περιοχές της Ανατολίας, με αποτέλεσμα πολλοί να βρουν τον θάνατο από τις κακουχίες και τις ασθένειες.
“Ιδού, λοιπόν, απόψε, όλοι μας προσκυνητές εις τα απολυμαντήρια της Καλαμαριάς. Πίσω, από την εννοιολογικώς ουδέτερη αυτή λέξη, πόσος πόνος, πόση θλίψη, πόσα δάκρυα, πόση πικρία, πόση ταπείνωση, πόση απογοήτευση, πόση δυστυχία, πόσος θάνατος κρύβεται” είπε ο κ . Βαρθολομαίος και συνέχισε:
“Ο τόπος αυτός – πρώτης υποδοχής δεκάδων χιλιάδων ξεριζωμένων πατέρων και αδελφών μας από τον Καύκασο και τη Μικρά Ασία εντελώς εξουθενωμένων από τις ταλαιπωρίες του απαραμύθητου προσφυγικού ταξιδιού, αδύναμων και , όχι σπανίως, αρρώστων, πασχόντων εκ σοβαρών ασθενειών – ο τόπος αυτός δεν διέθετε δυστυχώς ούτε τα αναγκαία μέσα και υποδομάς για την ικανοποιητική περίθαλψή τους. Ετούτο, βέβαια, είναι πλήρως κατανοητό, υπό τας σκληράς γενικότερας συνθήκας που επικρατούσαν τότε εις την Ελλάδα μετά την εθνική καταστροφή”.
Ο κ. Βαρθολομαίος υπογράμμισε ότι από το πρώτο μέλημα των προσφύγων ήταν να χτίσουν ένα μικρό ναό “παράγκα αρχικώς”.
“Πόσο ωραίοι ήσαν εις τα όμματα του Κυρίου οι πτωχοί προσφυγικοί ναοί μας” είπε ο κ. Βαρθολομαίος και αφού αναφέρθηκε στη ζωτική δύναμη, την υπομονή, το “ιερό πείσμα” τη δημιουργικότητα και την προσδοκία των προσφύγων να θεραπεύσουν τις πληγές του παρελθόντος και να ξεκινήσουν μια νέα ζωή, πρόσθεσε:
“Τόπος προσκυνήματος, λοιπόν, εθνικού και θρησκευτικού κοινωνικού προσκυνήματος είναι ο τόπος αυτός και όχι τόπος περιηγητικού ενδιαφέροντος”.
Και ημείς ως προσκυνητές ήρθαμε από την Κωνσταντινούπολη, από το Φανάρι της Ορθοδοξίας και της Ρωμιοσύνης, που είναι το κεντρικόν ταμείο του πόνου και των καημών του γένους”.
Στο σημείο,τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και ο Οικουμενικός Πατριάρχης έριξε στη θάλασσα ένα στεφάνι στη μνήμη των προσφύγων που υπέστησαν την τραγωδία της προσφυγιάς και των απολυμαντηρίων, ενώ ψαράδες από τις βάρκες άναψαν πυρσούς.
Ακολούθησε καλλιτεχνική εκδήλωση στο Κυβερνείο με τίτλο: “Πάρθεν” προς τιμήν της επίσκεψης του Οικουμενικού Πατριάρχη.
