Μπορεί να βρισκόμαστε μακριά –ευτυχώς- από τον κίνδυνο ενός πυρηνικού ατυχήματος τύπου «Τσέρνομπιλ» κι αυτό χάρη στα πολύ καλά συστήματα ασφαλείας των σύγχρονων πυρηνικών εργοστασίων, ωστόσο ήδη σε τρεις περιπτώσεις του ουκρανικού πολέμου μέχρι τώρα η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα κράτησε την αναπνοή της και οι δείκτες μέτρησης ραδιενέργειας…χτύπησαν κόκκινο.
Μιλώντας στην «Βεργίνα Τηλεόραση» ο καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ, Δημοσθένης Σαρηγιάννης, είπε μεταξύ άλλων:
«Να έχουμε επανάληψη ενός Τσέρνομπιλ είναι αδύνατο να συμβεί λόγω του σχεδιασμού των πυρηνικών αντιδραστήρων που υπάρχουν στην Ουκρανία. Χρησιμοποιούν νερό υπό πίεση ως ψυκτικό μέσο. Αυτό που μπορεί να συμβεί επειδή ένα εργοστάσιο πυρηνικό είναι ένα σύνθετο σύστημα είναι να υπάρξει διασπορά μετά από χτύπημα πυραύλου σε μια από τις δεξαμενές που διαχειρίζονται τα πυρηνικά απόβλητα του εργοστασίου ή όπως αυτό που έχει συμβεί αυτή τη στιγμή, υπάρχει χτύπημα σε ερευνητικό ινστιτούτο του Χάρκοβο, το οποίο δημιουργεί πρόβλημα στην ασφάλεια του ραδιενεργού υλικού που υπάρχει στην εγκατάσταση. Είναι λίγο, ωστόσο είναι κάτι που όχι μόνο εμείς ως επιστημονική κοινότητα , αλλά και η Διεθνής Επιτροπή Πυρηνικής Ενέργειας το μελετά και το παρακολουθεί συνεχώς.
Στο Τσέρνομπιλ υπήρχε αυξημένη ραδιενέργεια στο περιβάλλον, λόγω της κυκλοφορίας βαρέων οχημάτων όπως τα τάνκς που προκαλούν επαναιώρηση της ραδιενεργής σκόνης στην περιοχή.
Μετά το Τσερνόμπιλ είχαμε την Ζαπορίζια όπου χτυπήθηκε εγκατάσταση δίπλα σε στον πυρηνικό σταθμό προκλήθηκε πυρκαγιά, αλλά όχι διασπορά πυρηνικού υλικού και βεβαίως είχαμε το 3ο χτύπημα σε σταθμό ερευνητικό στο Χάρκοβο, ο οποίος δεν είχε πολύ πυρηνικό υλικό ωστόσο υπάρχει κίνδυνος…»
Δείτε τι είπε ο καθηγητής εδώ
