Το 1995 ο 10χρονος Ανδρέας Γιαννόπουλος έγραψε στο ημερολόγιό του την τελευταία του επιθυμία, να δημιουργηθεί ένας Οργανισμός, ώστε όλα τα παιδιά να απολαμβάνουν όσα ο ίδιος είχε σε αφθονία στη ζωή του: φροντίδα, ασφάλεια, αγάπη. «Αν ενωθούμε όλοι, θα τα καταφέρουμε», ήταν τα λόγια του.
Ο μικρός Ανδρέας πάλεψε γενναία με την αρρώστια του μέχρι το τέλος. Κατάφερε να συγκινήσει την Ελλάδα όταν μαζί με τον πατέρα του- και έχοντας αφόρητους πόνους που αντιμετώπισε με ενέσεις μορφίνης- εμφανίστηκε στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη για να πετύχει τον στόχο του!
Το 2021 «Το Χαμόγελο του Παιδιού» γιορτάζει 25+1 χρόνια συνεχούς δραστηριοποίησης για την υποστήριξη περισσότερων από 1.800.300 παιδιών και των οικογενειών τους.
«Ο ιδρυτής του Οργανισμού, ο μικρός Ανδρέας, θα ήταν περήφανος για την πολλαπλασιαστική δύναμη του οράματός του, το οποίο εξακολουθεί να εμπνέει χιλιάδες παιδιά και ενήλικες» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το «Χαμόγελο».
Με αφορμή την 11η Δεκεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού «Το Χαμόγελο του Παιδιού», στα 26 Χρόνια Προσφοράς, μοιράζεται με τον κόσμο πέντε πραγματικές ιστορίες παιδιών που υποστήριξε εξατομικευμένα και ολιστικά στους 4 κρίσιμους άξονες της Βίας, της Υγείας, της Εξαφάνισης, και της Φτώχειας.
Μία Δράση σε Σχολείο έσωσε έφηβη από την κακοποίηση
Ψυχολόγος του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» βρέθηκε σε σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης προκειμένου να υλοποιήσει πρόγραμμα πρόληψης για την κακοποίηση των παιδιών. Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε ανά τμήμα σε όλο το σχολείο.
Με την ολοκλήρωση του προγράμματος, μια έφηβη μαζί με τον φίλο της, πλησίασε τον ψυχολόγο και του ανέφερε ότι όλα αυτά που εκείνος είπε στα παιδιά είναι αλήθεια καθώς τα βιώνει και η ίδια στο σπίτι της. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι οι γονείς της είναι εξαιρετικά βίαιοι, τόσο μεταξύ τους, όσο και απέναντι στην ίδια. Μάλιστα, σήκωσε τα μαλλιά της και έδειξε στον ψυχολόγο τους τραυματισμούς που υπέστη το προηγούμενο βράδυ στην περιοχή γύρω απο το αυτί.
Το παιδί ενδυναμώθηκε και υποστηρίχθηκε και ο ψυχολόγος ρώτησε την μικρή τι θέλει η ίδια να γίνει. Το παιδί τού ανέφερε ότι για πρώτη φορά μετά την παρέμβαση πρόληψης ένιωσε ότι υπάρχει επόμενη μέρα, οτι έχει δικαιώματα και οτι μπορεί και θέλει να ζητήσει βοήθεια. Σε συνεργασία με την Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056, την Ελληνική Αστυνομία και τις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές το παιδί απομακρύνθηκε απο το επικίνδυνο περιβάλλον και οδηγήθηκε στο αρμόδιο Τμήμα για να καταθέσει. Καθόλη την διάρκεια ψυχολόγος του Οργανισμού ήταν δίπλα της ενώ με την ολοκλήρωση της κατάθεσης το απιδί με όχημα άμεσης κοινωνικής παρέμβασης του Οργανισμού μας μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο παρέχοντάς του ταυτόχρονα ψυχολογική αλλά και κοινωνική υποστήριξη.
Όσο διαρκούσε η κοινωνική έρευνα για την οικογένειά της, αλλά και οι διαδικασίες λήψης απόφασης για το πού θα πάει το παιδί, εθελόντριες του Οργανισμού μας ήταν δίπλα της για να την διευκολύνουν στην καθημερινότητά της, αλλά και κρατώντας της συντροφιά 24 ώρες το 24ώρο. Τελικά η εισαγγελία αποφάσισε το παιδί να το αναλάβει η θεία του. Όσο έμενε στην θεία το παιδί το παρακολουθούσε ψυχίατρος απο το Κέντρο Ημέρας του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» .
Παραμονές Χριστουγέννων: Η εξαφάνιση ενός 12χρονου αγοριού
Παραμονές της εορταστικής περιόδου των Χριστουγέννων, βραδινές ώρες δεχθήκαμε κλήση στην Ευρωπαϊκή Γραμμή για τις Εξαφανίσεις 116000 κλήση απο μητέρα η οποία ήταν σε μεγάλο πανικό καθώς είχε χάσει τα ίχνη του 12χρονου αγοριού της. Συγκεκριμένα βρίσκονταν σε μεγάλο Δήμο, πηγαίνοντας σε μια οικογενειακή υποχρέωση. Κατά την διάρκεια της διαδρομής ο μικρός διέφυγε της προσοχής της και η μητέρα δεν μπορούσε να τον εντοπίσει. Η μητέρα ήταν σε εξαιρετικά μεγάλη ένταση και το πρώτο βήμα ήταν να μπορέσει να ηρεμήσει και να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβη στο παιδί, να πάρουμε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και να κινητοποιηθούν όλες οι υπηρεσίες προκειμένου να βρεθεί το παιδί.
Η περίπτωση αξιολογήθηκε και δόθηκε απο την Ελληνική Αστυνομία η κατεύθυνση για ενεργοποίηση του συστήματος Amber Alert Hellas. Παράλληλα κινητοποιήθηκε η Ομάδα Έρευνας και Διάσωσης «Θανάσης Μακρής» οπού τα στελέχη της ομάδας πήγαν στο σημείο που είδαν τελευταία φορά το παιδί οπου μαζί με κατάλληλα εκπαιδευμένα σκυλιά ξεκίνησαν οι διαδικασίες αναζήτησης του παιδιού με βάση την μυρωδιά απο τα ρούχα του.
Παράλληλα ενημερώθηκε η Ομάδα ΔΙ.ΑΣ και η Δημοτική Αστυνομία της περιοχής που εξαφανίστηκε για να συνδράμουν στις διαδικασίες αναζήτησης. Ψυχολόγος του Οργανισμού βρέθηκε άμεσα δίπλα στην μητέρα και στα αδέλφια του παιδιού για να τα στηρίξει ψυχολογικά. Ωστόσο, κατά την διάρκεια της συνομιλίας με τη μητέρα έγινε γνωστό οτι το παιδί αγαπούσε τα λεωφορεία και έτσι ενημερώθηκε άμεσα ο επόπτης στον ΟΑΣΑ και άμεσα όλοι οι οδηγοί που βρίσκονταν στην περιοχή.
Το παιδί βρέθηκε άμεσα χάρη στις πληροφορίες που έδωσε κάποιος οδηγός, στο λεωφορείο του οποίου είχε επιβιβαστεί το παιδί. Ο μικρός ήταν φοβισμένος και δήλωσε οτι έπαιρνε λεωφορεία με στόχο να επιστρέψει σπίτι του αλλά … χάθηκε.
Τις επόμενες ημέρες ψυχολόγος ήταν δίπλα στο παιδί για να το δειυκολύνει να διαχειριστεί την εμπειρία της εξαφάνισης. Παράλληλα, συνεργαστήκαμε με το σχολείο και την εκπαιδευτικό του παιδιού, ενώ υλοποιήθηκε πρόγραμμα πρόληψης εξαφανίσεων στην σχολική μονάδα που φοιτούσε ο νεαρός.
“Από τον σταθμό του Ηλεκτρικού, σήμερα φοιτήτρια στη σχολή που επιθυμούσα”
Ο ίδιος άνθρωπος που με βοήθησε μέσω της Γραμμής να μπω στην οικογένεια του «Χαμόγελου», ο ίδιος άνθρωπος μιλάει για εμένα σήμερα που γιορτάζω τη μεγαλύτερη επιτυχία της ζωής μου
Η Σοφία ήρθε στην Οικογένεια του «Χαμόγελου» το 2008 σε ηλικία 5 ετών.
Τις πρώτες μέρες φιλοξενίας της είχε αναφέρει στους ανθρώπους του Οργανισμού ότι το βράδυ πριν την εγκαταλείψει η μητέρα της στο σταθμό του ηλεκτρικού, είχαν διανυκτερεύσει μαζί, σε έναν φίλο της μητέρας και τα μεσάνυχτα σηκώθηκαν οι δυο τους (μητέρα & κόρη), του έκλεψαν τα χρήματα και έφυγαν τρέχοντας.
Όταν ήρθε στο Σπίτι του «Χαμόγελου» προσαρμόστηκε πολύ εύκολα και χωρίς ιδιαιτέρα προβλήματα. Τις πρώτες μέρες μόνο ήταν λίγο νευρική και έδειχνε αγχωμένη κάτι που με την βοήθεια των ανθρώπων που την φρόντιζαν έδειχνε να έχει ξεπεράσει. Τον πρώτο καιρό ανέφερε συχνά τις καταστάσεις που ζούσε μαζί με τους γονείς της. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι περιπλανιόντουσαν πολλές ώρες της ημέρας στους δρόμους και όταν είχαν χρήματα η μητέρα της, της έπαιρνε φαγητό και διανυκτέρευαν σε διάφορα ξενοδοχεία, ενώ όταν δεν είχαν χρήματα έμεναν όλη την μέρα στο δρόμο και έπαιρναν φαγητό από εκκλησίες ή τους έδιναν περαστικοί. Επίσης, ανέφερε ότι όταν έμενε και ο πατέρας της μαζί τους στα διάφορα ξενοδοχεία που διανυκτέρευαν και εκνευριζόταν μαζί της, την κακοποιούσε σωματικά, βγάζοντας την παντόφλα που φορούσε και χτυπώντας την με αυτή. Ακόμα έλεγε ότι «ο μπαμπάς έπαιρνε πολλά φάρμακα γιατί τον πονούσε το κεφάλι του και ήταν πολύ άρρωστος».
Με την πάροδο του χρόνου, η Σοφία έχει αναπτύξει κοινωνικότητα και συναισθηματικές σχέσεις με τα άτομα που την φροντίζουν καθώς και με τα υπόλοιπα παιδιά που μένουν στον χώρο μας. Αισθάνεται την αγάπη και νιώθει τη ζεστασιά, τη θαλπωρή και την σταθερότητα που τόσο έχει ανάγκη. Η συναισθηματική της ανάπτυξη έχει βελτιωθεί και δείχνει να έχει ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό τις ανασφάλειες που είχε το πρώτο διάστημα.
Η Σοφία γινόταν όλο και πιο δυναμικό παιδί, με ισχυρή άποψη και ισχυρή προσωπικότητα. Μεγάλωνε και μεγάλωνε και όλο και περισσότερο δενόταν με τους ανθρώπους του Σπιτιού, εργαζομένους και εθελοντές. Καλή μαθήτρια, κοινωνική, με σταθερές φιλίες. Είχε όνειρα, στόχους. Τυπική στις υποχρεώσεις της, στα φροντιστήριά της, μέσης εκπαίδευσης και αγγλικών. Πάντα ήταν λίγο ακατάστατη με το δωμάτιό της και τα ρούχα της και κάναμε καθημερινό αγώνα και τσακωμούς για να μάθει να είναι τακτική και να έχει τον προσωπικό της χώρο περιποιημένο.
Η πιο δύσκολη περίοδος ήταν η χρονιά των πανελληνίων. Στόχος της το Πανεπιστήμιο Κοινωνικής Εργασίας. Υπήρχαν φορές που διάβαζε ατελείωτες ώρες, φορές που απογοητευόταν και μας έλεγε ότι θα τα παρατήσει όλα, φορές που έβγαζε εκνευρισμό και φορές που κάναμε ατελείωτες ώρες συζητήσεων για το μέλλον της και για τη στιγμή που θα φύγει από το Σπίτι για να σπουδάσει.
Δεν θα ξεχάσω την ημέρα που ένας άλλος Οργανισμός τη βράβευσε για αυτή την επιτυχία της και μίλησε για εκείνη ο Ψυχολόγος του Οργανισμού, κ. Στέφανος Αλεβίζος. Η Σοφία, φανερά συγκινημένη μας εκμυστηρεύτηκε: «Ο ίδιος άνθρωπος που το 2008 με βοήθησε μέσω της Γραμμής και ήρθα στην οικογένεια του «Χαμόγελου», ο ίδιος άνθρωπος μιλάει για εμένα σήμερα που ενηλικιώθηκα και γιορτάζω τη μεγαλύτερη επιτυχία της ζωής μου»
Η Σοφία τα κατάφερε! Σήμερα είναι φοιτήτρια στη Σχολή που επιθυμούσε. Επικοινωνούμε συχνά τηλεφωνικά και περιμένουμε να έρθει τα Χριστούγεννα να περάσει τις γιορτές μαζί μας. Νιώθει ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία ζωής που της προσφέραμε για την αγάπη και τα εφόδια που πήρε από εμάς.
Η Αντριάννα, μία αληθινή μαχήτρια
Η Αντριάννα, 4 ετών πάσχει από όγκο στη σπονδυλική στήλη, βαριά σπαστική τετραπάρεση. Κατάγεται από την Αλβανία και είναι δίγλωσση. Κατόπιν αιτήματος του Νοσοκομείου Παίδων, φιλοξενήσαμε την οικογένεια της σε διαμέρισμα του Οργανισμού μας στους Αμπελόκηπους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν είχαν συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον στην Ελλάδα. Γίναμε Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ!
Η μικρή μας φίλη χρειάστηκε να νοσηλευτεί αρκετές φορές, να υποβληθεί σε τρία δύσκολα χειρουργεία και σε θεραπείες. Την επισκεπτόμαστε στο νοσοκομείο, την απασχολούμε δημιουργικά και συνεργαζόμαστε με τους θεράποντες ιατρούς της. Παρέχουμε ολιστική ψυχοκοινωνική και υλική στήριξη στην οικογένεια της. Αναλάβαμε τις διακομιδές του παιδιού, όποτε χρειάστηκε το ασθενοφόρο μας. Απαιτείται εντατική υποστηρικτική φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία και λογοθεραπεία, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε Κέντρο Αποκατάστασης του Νοσοκομείου. Παρουσιάζει υπερτονία κάτω άκρων, επακόλουθη χειρουργηθέντος πιλοκυτταρικού αστροκυττώματος αυχενικής μοίρας νωτιαίου μυελού.
Σταδιακά βελτιώνεται. Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που βαδίζει πλέον ανεξάρτητη με τη βοήθεια κνημοποδικών ναρθήκων. Επιπλέον, με την ευγενική χορηγία εταιριών, της εξασφαλίσαμε κορμικό κηδεμόνα, ειδική κατασκευή υψηλού κόστους. Παράλληλα, προσπαθούμε με κάθε τρόπο να κάνουμε πιο ευχάριστη την καθημερινότητα του παιδιού, γιορτάσαμε μαζί τα γενέθλια της με την αγαπημένη της τούρτα, οργανώσαμε την παρακολούθηση παιδικών θεατρικών παραστάσεων και πολλές άλλες εκπλήξεις.
Η μικρούλα απέκτησε και αδελφάκι και η οικογένεια μεγάλωσε. Αναλάβαμε τον εμβολιασμό του μπέμπη και την παιδιατρική του παρακολούθηση. Ο πατέρας πολύ αξιοπρεπής βρήκε εργασία και βελτιώθηκε η οικονομική τους κατάσταση. Διασυνδέσαμε τη μητέρα με φορέα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας. Η τετραμελής οικογένεια κατάφερε να σταθεί στα πόδια της και να νοικιάσει δικό της σπίτι. Τους εξασφαλίσαμε έπιπλα, ηλεκτρικά είδη και όλο τον απαραίτητο οικιακό εξοπλισμό. Κάθε μήνα τους στηρίζουμε σε είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα, απορρυπαντικά, βρεφικά προϊόντα, ρουχισμό και σχολικά είδη από το Κέντρο Στήριξης του Οργανισμού μας.
Πραγματοποιήσαμε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για αξιολόγηση της 4χρονης από το ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. με στόχο την ένταξή της στο νηπιαγωγείο με σχολικό νοσηλευτή και την κατάλληλη πλαισίωση στο σχολικό περιβάλλον. Η μικρή μας φίλη συνεχίζει σταθερά την ιατρική της παρακολούθηση και αποκατάσταση. Κάθε φορά που προγραμματίζεται η μαγνητική της περιμένουμε καλά αποτελέσματα.
Είμαστε στο πλευρό της οικογένειας της. Είναι μία μικρή ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΑΧΗΤΡΙΑ και μας κάνει όλους περήφανους! Της αξίζει ο μεγαλύτερος ΕΠΑΙΝΟΣ!
Πώς μια μικρούλα…στάθηκε στα πόδια της
Σε ένα από τα 14 Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας πανελλαδικά του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» δεχθήκαμε από οικογένεια αίτημα στήριξης με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης λόγω οικονομικών δυσκολιών. Η οικογένεια έχει δυο ανήλικα παιδιά εκ των οποίων το μικρότερο κοριτσάκι είχε σοβαρό πρόβλημα με την καρδιά του και χρειαζόταν να υποβληθεί σε χειρουργείο. Το κοριτσάκι φαινόταν αρκετά αδύνατο και παρά την ηλικία του ακόμη μπουσούλαγε.
Στο μεσοδιάστημα της στήριξής τους πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στο σπίτι στο οποίο διαμένει η οικογένεια, όπου και επιβεβαιώθηκε η ανάγκη που παρουσιαζόταν. Οι γονείς φάνηκαν να μην έχουν καταλάβει πως πρέπει να δώσουν περισσότερη φροντίδα στο παιδί, ωστόσο έδειχναν πρόθυμοι να κινητοποιηθούν. Έπειτα από συζήτηση που πραγματοποιήσαμε και με τους δύο γονείς δίνοντάς τους να καταλάβουν την σοβαρότητα της κατάστασης και αφού δεσμευτήκαμε ότι θα βοηθήσουμε, τόσο υλικά, όσο και συμβουλευτικά φάνηκε να υπάρχει μια καλή συνεργασία μεταξύ μας. Από το Κέντρο Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας δίνονταν σε σταθερή βάση βρεφικές κρέμες, βρεφικό γάλα, τρόφιμα, είδη προσωπικής υγιεινής, παιχνίδια και βρεφικός εξοπλισμός (στράτα, παιδικό κρεβάτι, ρούχα, παπούτσια κ.α.).
Με χαρά παρατηρούσαμε κάθε μήνα στις συναντήσεις με την οικογένεια, η οποία έδειχνε να ασχολείται περισσότερο με τις ανάγκες του παιδιού, πως σταδιακά άρχισε να περπατάει, να παίρνει βάρος και ύψος.
Στο σήμερα και εφόσον πραγματοποιήθηκε και το χειρουργείο που εκκρεμούσε, η οικογένεια συνεχίζει να στηρίζεται με είδη πρώτης ανάγκης, αλλά και συμβουλευτικά και έπειτα από δεύτερη επίσκεψη στο σπίτι τους το κοριτσάκι φαίνεται υγιέστατο και δεν θυμίζει σε τίποτα την πρώτη εικόνα.
