Διαδηλώσεις, Κίτρινα Γιλέκα, συγκρούσεις, τραυματισμοί, αποτελούν πλέον το τελετουργικό κάθε Σαββάτου. Και μέσα από τη θολή εικόνα που αφήνουν τα καπνογόνα, οι Γάλλοι δεν καταλαβαίνουν προς τα πού βαδίζει η χώρα.
Η πρώτη υπόσχεση των περίπου 12 δισ. ευρώ του περασμένου Δεκεμβρίου, για την ικανοποίηση των αρχικών αιτημάτων των «Κίτρινων Γιλέκων», έγινε με δραματική καθυστέρηση και με συνέπεια να έχει εντελώς ξεχαστεί.
Από μια κρίση σε μια βαθύτερη;
Η φιλόδοξη ιδέα του μεγάλου εθνικού διάλογου, με τη διοργάνωση πάνω από 5.000 συναντήσεων με δημάρχους και πολίτες, με την καταγραφή δεκάδων χιλιάδων αιτημάτων από την πλευρά των πολιτών και την ακούραστη συμμετοχή του Μακρόν, δεν έχουν πείσει τα «Κίτρινα Γιλέκα» να παραμείνουν στα σπίτια τους. Ήδη ετοιμάζονται για την 14η κάθοδο στους δρόμους. Η δυσπιστία παραμένει βαθιά. Ο κόσμος διερωτάται προς τι τόσες ώρες συζητήσεων, αφού ο Μακρόν έχει δηλώσει εκ των προτέρων ότι δεν αλλάζει πορεία στην πολιτική του, είναι η κλασική αντίδραση των διαδηλωτών.
Τα συμπεράσματα της μεγάλης συζήτησης αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα στις 15 Απριλίου, μόλις έναν μήνα από τις ευρωεκλογές. Για την εφαρμογή τους όμως, θα χρειαστεί η σύμφωνη γνώμη του λαού, γι’ αυτό και ο Μακρόν άφησε για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο να ζητήσει άμεσα τη γνώμη των Γάλλων σε δημοψήφισμα για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια. Ένα εγχείρημα που θα μπορούσε να αποδειχθεί ριψοκίνδυνο στην πράξη. Συνταγματολόγος από το Πανεπιστήμιο της Λιλ σχολίαζε ότι «γίνεται προσπάθεια με λίγο απ’ όλα για όλα, αλλά είναι ένα τρόπος να ξεφύγεις από μια κρίση ρισκάροντας να βυθιστείς σε μια ακόμη μεγαλύτερη».
Μαζί με τις ευρωεκλογές
«Κάποια στιγμή ίσως να πρέπει να οδηγηθώ στο να ζητήσω από τους συμπολίτες μας να καταθέσουν τη γνώμη τους στο ένα ή στο άλλο θέμα», είπε ο Γάλλος πρόεδρος, επιβεβαιώνοντας ότι θα μπορούσε να οδηγηθεί σε δημοψήφισμα την ημέρα των ευρωεκλογών, στις 26 Μαΐου. Για την ιστορία ήταν ο Σαρλ ντε Γκωλ, ο αρχιτέκτονας του Συντάγματος του 1958, που εισήγαγε τη δυνατότητα προσφυγής σε δημοψήφισμα για να ισορροπήσει τη συγκέντρωση πολλών εξουσιών στα χέρια του προέδρου της Δημοκρατίας. Ο ίδιος διεξήγαγε τέσσερα δημοψηφίσματα.
Το πιο πρόσφατο έγινε το 2005 και κατέληξε στην απόρριψη του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, μια πικρή ήττα του τότε προέδρου Ζακ Σιράκ. Αυτήν τη φορά όμως, φαίνεται ότι είναι ένα χαρτί στα χέρια ενός Γάλλου πρόεδρου, που έχει μεγάλη δυσκολία να κλείσει τη μεγαλύτερη κρίση της 20μηνης προεδρικής του θητείας. Βέβαια, λέγεται ότι θα επιλέξει να θέσει ως ερωτήματα, θέματα με τα οποία εύκολα μπορεί να συγκεντρώσει τη συναίνεση, όπως μείωση του αριθμού βουλευτών ή μείωση της διάρκειας της συνεχόμενης βουλευτικής θητείας.
