Skip to main content

Δημήτρης Κυριαζίδης: Η δημόσια συγγνώμη μετά… δικαιολογίας

Nick Paleologos / SOOC

Με ανάρτησή του αναφέρθηκε στα χθεσινά του σχόλια στην Βουλή σε βάρος της Ζωής Κωνσταντοπούλου

Δημόσια συγγνώμη… μετά δικαιολογίας ζήτησε ο βουλευτής Δημήτρης Κυριαζίδης, μετά τα σεξιστικά σχόλια που εκστόμισε σε βάρος της Ζωής Κωνσταντοπούλου κατά την συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας.

Ο κ. Κυριαζίδης αναφέρει σε ανάρτησή του ότι τα χθεσινά του σχόλια «δεν εκφράζουν τις αξίες μου ούτε αντιπροσωπεύουν τις αρχές και την πορεία μου».

Απέδωσε μάλιστα την συμπεριφορά του σε «συσσωρευμένο θυμό», αλλά επισημαίνει ότι αυτό δεν δικαιολογεί την αντίδρασή του.

Μοιράστηκε μάλιστα κάτι που ξεκίνησε να λέει στην Βουλή, αλλά δεν το ολοκλήρωσε: ότι ο τέταρτος γιος του ταξίδευε με την επιβατική αμαξοστοιχία εκείνο το βράδυ που σημειώθηκε η τραγωδία των Τεμπών. «Τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου, ο τέταρτος γιος μου, ταξίδευε με το επιβατικό τρένο που έφυγε ελάχιστη ώρα πριν το μοιραίο εμπορικό τρένο της διαδρομής Θεσσαλονίκη – Αθήνα. Όταν ξυπνήσαμε και μάθαμε με τη σύζυγό μου τι συνέβη, νομίζαμε – έστω και προσωρινά – ότι ήταν ανάμεσα στα θύματα. Ήταν ένα συναίσθημα που μας συγκλόνισε και μας έκανε να συναισθανθούμε – έστω και στο ελάχιστο – τον ανείπωτο πόνο των οικογενειών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους», γράφει χαρακτηριστικά.

Η ανάρτηση Κυριαζίδη

«Ως σύζυγος, ως πατέρας τεσσάρων παιδιών, αλλά πρωτίστως ως άνθρωπος που σέβεται και τιμά τη γυναίκα, θέλω να ζητήσω μέσα από την καρδιά μου συγγνώμη για τα όσα είπα χθες στη Βουλή των Ελλήνων.

Δεν εκφράζουν τις αξίες μου ούτε αντιπροσωπεύουν τις αρχές και την πορεία μου. Επιτρέψτε μου όμως να μοιραστώ κάτι που δεν έχω αναφέρει μέχρι σήμερα. επειδή εγώ δεν λειτουργώ επικοινωνιακά.

Τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου, ο τέταρτος γιος μου, ταξίδευε με το επιβατικό τρένο που έφυγε ελάχιστη ώρα πριν το μοιραίο εμπορικό τρένο της διαδρομής Θεσσαλονίκη – Αθήνα. Όταν ξυπνήσαμε και μάθαμε με τη σύζυγό μου τι συνέβη, νομίζαμε – έστω και προσωρινά – ότι ήταν ανάμεσα στα θύματα.

Ήταν ένα συναίσθημα που μας συγκλόνισε και μας έκανε να συναισθανθούμε – έστω και στο ελάχιστο – τον ανείπωτο πόνο των οικογενειών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους.

Η συμπεριφορά μου λοιπόν, ήταν προϊόν συσσωρευμένου θυμού διότι η συγκεκριμένη πολιτικός μας κατηγορεί συνεχώς ως δολοφόνους και εγκληματίες κακοποιούς. Σε κάθε περίπτωση, αυτό δεν δικαιολογεί την αντίδρασή μου και την έκφραση. Ήταν λανθασμένη επιλογή λέξεων την δεδομένη χρονική στιγμή και τίποτα παραπάνω. Εμείς δεν είμαστε ίδιοι με τα συγκεκριμένα πρόσωπα».