Skip to main content

Τ. Γιαννίτσης στη «Ν»: Κοιτάζοντας το αύριο ο μέσος πολίτης δεν αισθάνεται εμπιστοσύνη και αισιοδοξία στους θεσμούς

Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Γιαννίτση στο Naftemporiki TV

«Αυτό που ζούμε τώρα είναι πάρα πολύ σοβαρό, είναι μία κρίση εμπιστοσύνης, είναι μία έλλειψη προς το σύστημα», δήλωσε ο ομότιμος καθηγητής ΕΚΠΑ και πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης, στο πλαίσιο συνέντευξής του στην τηλεόραση της Ναυτεμπορικής και την εκπομπή Rush Hour με τη Νικόλ Λειβαδάρη.

Αναφορικά στον αντισυστημισμό, ο ίδιος είπε πως αναρωτιέται «μήπως ο μέσος πολίτης θέλει να ξαναποκτήσει την εμπιστοσύνη του σε ένα σύστημα και αυτό που έχει μπροστά του δεν είναι σύστημα και είναι κάτι που είναι πολύ χαλαρό, πολύ διαλυμένο, πολύ φλου – να το πω έτσι- θολό και αναζητά κάτι πολύ στέρεο, το οποίο θα ήταν σύστημα;»

«Εμένα μου έκανε εντύπωση κάτι που είδα πρόσφατα παρ’ όλο που είμαι δύσπιστος και επιφυλακτικός απέναντι σε δημοσκοπήσεις αλλά είδα μία δημοσκόπηση της metron analysis του κ. Φαναρά που έλεγε ότι η εμπιστοσύνη , η ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση είναι 15%, στη Βουλή 11% ή 13%, στα ΜΜΕ 8%, στα κόμματα 6%. Πιο κάτω δεν υπάρχει. Η δικαιοσύνη στο 22%, πάρα πολύ χαμηλά. Η Εκκλησία είναι στο 36%, 3 φορές παραπάνω από το ποσοστό των άλλων. Πώς να μην είναι όταν ένας άνθρωπος της εκκλησίας ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με αφορμή απαράδεκτες δηλώσεις ενός Μητροπολίτη για το θέμα των Τεμπών, έδωσε ένα μάθημα ηθικής, ανθρωπιάς και δεοντολογίας το οποίο τα μέσα μαζικής επικοινωνίας το θάψανε στην κυριολεξία».

Τα αίτια της απαξίωσης των θεσμών

Ερωτηθείς πού πιστεύει ότι οφείλεται η απαξίωση των θεσμών, ο πρώην υπουργός σημείωσε: «Τα αίτια είναι πάρα πολύ και δεν έχουμε κάτσει να σκεφτούμε πού βρίσκονται. Βλέπουμε ότι υπάρχουν ευκαιριακές συμπεριφορές, συνωμοσιολογία, συνεχείς δικαιολογίες για πάρα πολλά από αυτά που γίνονται» και πρόσθεσε: «Ο πολίτης κοιτάζει το σήμερα και κοιτάζει το γύρω του τι γίνεται, αλλά κοιτάζει και το αύριο. Δε νομίζω ότι κοιτάζοντας το αύριο ο μέσος πολίτης αισθάνεται εμπιστοσύνη και αισιοδοξία».

Επιπλέον, ανάφερε ότι «υπάρχει μια κουλτούρα απέχθειας στο κράτος και στην κοινωνία για ο,τιδήποτε αφορά πέρα από το αύριο. Όμως, αυτό το αύριο κάποια στιγμή γίνεται το τώρα και τότε βλέπουμε τα αποτελέσματα ότι αδιαφορήσαμε για αυτό που θέλουμε να έχουμε».