Συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για τα Τέμπη και κινήσεις πολιτικής εκτόνωσης προκειμένου να μην υπάρξουν φαινόμενα γενικής απαξίωσης προτείνει ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νίκος Αλιβιζάτος.
Μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ, ο κ. Αλιβιζάτος σημείωσε: Ένα συμβούλιο πολιτικών αρχηγών. Αυτή είναι η πρότασή μου και μακάρι να μπορούσε να γίνει έτσι ώστε να κατευθύνει την υπόθεση απευθείας στη δικαιοσύνη χωρίς να υπάρχουν όλα αυτά τα φίλτρα τα οποία προβλέπονται και τα οποία κατά τη γνώμη μου, το πολιτικό σύστημα έβαλε στο ίδιο το Σύνταγμα για να προστατευθεί από παγίδες (…). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποιο νόημα έχουν αυτά τα φίλτρα αλλά σε στιγμές σαν και τη σημερινή, ενόψει του τι θα συμβεί αν τα πράγματα αφεθούν ως έχουν, έχω την εντύπωση ότι πρέπει να απλοποιήσουμε πολύ τις διαδικασίες».
Να μην υπάρξει ξανά γενική απαξίωση
Ο κ. Αλιβιζάτος εκτίμησε ότι υπάρχει κρίση εμπιστοσύνης στο πολιτικό μας σύστημα και ζήτησε να υπάρξει πολιτική εκτόνωση προκειμένου να μην επαναληφθούν καταστάσεις του 2008 ή του 2010.
«Είτε πρόκειται για τους κυβερνώντες είτε πρόκειται για τη δικαιοσύνη, υπάρχει ένα ζήτημα, μια κρίση αξιοπιστίας (…). Και για να μη γίνει πάλι γενική απαξίωση του πολιτικού συστήματος, όπως έγινε, κακή ώρα, το 2010 με τα γνωστά τρελά αποτελέσματα όπως πλατείες κτλ, έχω την εντύπωση ότι χρειάζεται η λήψη μέτρων και μάλιστα άμεσα.
Δεν μπορεί να είναι μόνο οι ρυθμοί της δικαιοσύνης που να δίνουν το στίγμα του πού ακριβώς βρισκόμαστε. Διότι, ένας δικαστής εύλογα θα μας πει ότι θέλω να κάνω τη δουλειά μου σοβαρά και δεν μπορεί να με παρασέρνει το αίτημα για ταχεία εκκαθάριση. Δεν μπορούμε να στείλουμε στη φυλακή αθώους ανθρώπους και αντίστροφα. Πρέπει το πολιτικό σύστημα το ίδιο σε ό, τι το αφορά, να δείξει ότι έχει πλήρη συναίσθηση του τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή, σήμερα, στη χώρα μας (…)».
«Εάν λοιπόν, δεν αλλάξουν τα πράγματα και μείνουν ως έχουν, το μυαλό μου, πηγαίνει στο 2008 και στη διετία που ακολούθησε.
Δηλαδή, πώς θα πείσεις έναν πιτσιρικά; Προσπαθήστε να μπείτε στο μυαλό ενός 20άρη πιτσιρικά, ο οποίος πνίγεται από την αδικία γιατί σου λέει μπορούσα να είμαι εγώ μέσα στο τρένο, η αδελφή μου ή ο καρδιακός μου φίλος μου, οι φίλοι μου κτλ. Εάν έχει πειστεί ότι όλα κουκουλώνονται, θα βγει έξω και θα τα σπάσει. Αυτό είναι το κρίσιμο μέγεθος, κατά την προσωπική μου γνώμη», κατέληξε ο κ. Αλιβιζάτος.
