Ο τομέας Ιδιωτικού Χρέους του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής εξέδωσε ανακοίνωση αναφορικά με τα κόκκινα δάνεια, κάνοντας λόγο για «υποκρισία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας».
Η Χαριλάου Τρικούπη αναφέρει ότι η Νέα Δημοκρατία «δεν δίστασε να καταργήσει κάθε πλέγμα προστασίας των δανειοληπτών, με αποκορύφωμα την κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας».
Παράλληλα, επικρίνει την κυβέρνηση ότι «δεν άκουσε τις προτάσεις» που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ, υπογραμμίζοντας ότι «ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας έχουν να διαχειριστούν την εντεινόμενη απόρριψη και απογοήτευση εκ μέρους της κοινωνίας».
Αναλυτικά η ανακοίνωση του τομέα Ιδιωτικού Χρέους του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής
«Ότι εκείνο που ενδιέφερε την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν απλά και μόνο να απομακρύνει τα κόκκινα δάνεια από τους ισολογισμούς των τραπεζών, δίχως να ενδιαφέρεται τι θα απογίνει με τους δανειολήπτες, το βίωσαν και το βιώνουν για τα καλά τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν μεγάλες ή ανυπέρβλητες δυσχέρειες στην αποπληρωμή των οφειλών τους. Δυσχερώς όμως κρύβεται πλέον αυτό και στην πρόσφατη απάντηση του Υπουργού Οικονομικών στην ερώτηση βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας για τα κόκκινα δάνεια.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, στη μονόπλευρη αυτή πολιτική της, δεν δίστασε να καταργήσει κάθε πλέγμα προστασίας των δανειοληπτών, με αποκορύφωμα την κατάργηση της προστασίας της κύριας κατοικίας. Επέτρεψε την ασύδοτη δράση των εταιριών διαχείρισης, την περιφρόνηση στην καθημερινή τους λειτουργία στοιχειωδών δικαιωμάτων των δανειοληπτών, την άνευ όρων και ορίων εκμετάλλευση και κερδοσκοπία των funds και των servicers από την πώληση των δανείων. Εισήγαγε έναν πτωχευτικό κώδικα, δίχως κοινωνικό χαρακτήρα, με μοναδική μέριμνα την επιτάχυνση και διευκόλυνση της ρευστοποίησης της ακίνητης περιουσίας των νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μόνα εργαλεία που άφησε για τη ρύθμιση των οφειλών είναι εξωδικαστικοί μηχανισμοί διευθέτησης, όπου οι εταιρείες διαχείρισης και τράπεζες διατηρούν τον πλήρη έλεγχο και δεν αντιμετωπίζουν καμία συνέπεια ή κύρωση για την όποια αδιάλλακτη ή αλαζονική στάση τους.
Όμως τίποτα πλέον δεν κρύβει την αδυναμία και την αποτυχία της Κυβέρνησης στην αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος του ιδιωτικού χρέους. Τα περί παροχής δεύτερης ευκαιρίας αποδείχθηκαν, νωρίς άλλωστε, ένα προκλητικό-επικοινωνιακό ψέμα. Τα ακραία αυστηρά κριτήρια που η Κυβέρνηση θέτει για να ενταχθεί ένα νοικοκυριό στη κατηγορία των «ευάλωτων» επιβεβαιώνει την αδιαφορία της για τη συντριπτική πλειοψηφία. Δίχως ευρύτερη πολιτική ρύθμισης των χρεών, περιορίζεται απλά ανά διαστήματα σε μικροβελτιώσεις στον εξωδικαστικό μηχανισμό, προκειμένου να μετριάζει τις εντυπώσεις αποτυχίας. Μοιραία μόνο ο Υπουργός Οικονομικών μπορεί να καταγράφει ως πρόοδο για έναν εξωδικαστικό μηχανισμό που συμπληρώνει σε λίγο τέσσερα χρόνια, με αφετηρία 87 δις κόκκινων δανείων, ρυθμίσεις με χρηματοδοτικούς φορείς συνολικού ύψους μόλις 2,7 δις (μέσα στις οποίες περιλαμβάνονται και μέρος των ρυθμίσεων με το Δημόσιο και δίχως να παρέχεται κανένα στοιχείο για κάποια έστω βιωσιμότητά τους).
Το ΠΑΣΟΚ, που ως η Κυβέρνηση εισήγαγε στη χώρα μας την προστασία της κύριας κατοικίας και τη ρύθμιση των χρεών των νοικοκυριών που βρίσκονται σε αδυναμία, δεν έπαυσε όλα αυτά τα χρόνια να διατηρεί στο επίκεντρο της πολιτικής του τις ανάγκες των δανειοληπτών, καταθέτοντας επανειλημμένα συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις και τροπολογίες. Ένα σημαντικό μέρος των προτάσεων αυτών επανέφερε, με κατάθεση τροπολογιών μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου της Κυβέρνησης για τους servicers και τα funds (ν. 5072/2023), το τελευταίο δηλαδή νομοσχέδιο της Κυβέρνησης που αφορούσε κόκκινα δάνεια.
Οι βουλευτές της Ν.Δ. όχι μόνο δεν στήριξαν και δεν αξιοποίησαν καμία από τις τροπολογίες του ΠΑΣΟΚ. Απέφυγαν, ακόμη και στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τους servicers, να αναλάβουν ή να εκδηλώσουν έστω οι ίδιοι μία δική τους πρωτοβουλία που θα πρόσφερε κάποια ψήγματα βελτίωσής του και ελάχιστης ανακούφισης στους δανειολήπτες. Δεν δέχθηκαν και δεν υποστήριξαν ούτε καν την ένταξη στο νόμο της θεμελιώδους υποχρέωσης των servicers να ενημερώνουν τον οφειλέτη για το ιστορικό με βάση το οποίο προκύπτει η οφειλή του.
Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας έχουν να διαχειριστούν την εντεινόμενη απόρριψη και απογοήτευση εκ μέρους της κοινωνίας. Το να ενδιαφερθούν όμως πραγματικά για την τελευταία είναι ένας άλλος δρόμος. Είναι ο δρόμος της υιοθέτησης ουσιαστικών νομοθετικών μέτρων και έμπρακτων πολιτικών που να διασφαλίζουν αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης των δανειοληπτών, να προστατεύουν τη διαπραγματευτική τους υπόσταση, να κατοχυρώνουν τα δικαιώματά τους απέναντι στους servicers, να αποτρέπουν την κερδοσκοπική εκμετάλλευση και να προάγουν, με βάση και την πραγματική αξία των δανείων, ρεαλιστικές και βιώσιμες ρυθμίσεις.
Είναι πλέον σε όλους φανερό ότι σε αυτό δεν θέλει και δεν μπορεί να ανταποκριθεί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ο Υπουργός Οικονομικών – δια της παραπομπής στην απάντηση της αρμόδιας Γενικής Γραμματείας – ενημέρωσε άλλωστε τους βουλευτές του, και μαζί με αυτούς εντέλει και τον ελληνικό λαό, πόσο ικανοποιημένος είναι με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο και τις – πολύ μέτριες αν όχι ασήμαντες – επιδόσεις του.
Το ΠΑΣΟΚ έχει σχεδιάσει και διαθέτει ένα ολιστικό σχέδιο για την αντιμετώπιση του τεράστιου κοινωνικού προβλήματος του ιδιωτικού χρέους, το οποίο έχει αναπτυχθεί μέσα και από τις νομοθετικές του προτάσεις και, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει,
· την προστασία της κύριας κατοικίας και της αξιοπρεπούς διαβίωσης των νοικοκυριών που αποδεδειγμένα βρίσκονται σε δυσχέρειες αποπληρωμής,
· την εισαγωγή ενός πτωχευτικού δικαίου με έμφαση στην εξυγίανση και διάσωση των επιχειρήσεων,
· την θέσπιση δεσμευτικών κανόνων που θα υποχρεώνουν τα funds σε ρεαλιστικές και βιώσιμες ρυθμίσεις,
· την προστασία της αγροτικής περιουσίας,
· τη δημιουργία αποτελεσματικών εξωδικαστικών μηχανισμών διευθέτησης των χρεών, με την παραγωγή κινήτρων αλλά και πρόβλεψη κυρώσεων για τους πιστωτές που δεν συμμετέχουν με ουσιαστικές προτάσεις σε αυτές,
· την επιβολή αυστηρών κανόνων στους servicers των δανείων, ώστε να έχουν οι οφειλέτες αξιοπρεπή μεταχείριση και προστασία των δικαιωμάτων τους
· τη χορήγηση στους δανειολήπτες του δικαιώματος προαίρεσης στην αγορά του δανείου τους,
· την ειδική αντιμετώπιση αδικιών και εστιών υπερχρέωσης, όπως με τη δίκαιη κατανομή του συναλλαγματικού κινδύνου στα δάνεια με ελβετικό φράγκο, τη βελτίωση της θέσης των εγγυητών κ.ά.
· πολιτική και μέτρα για την προστασία των δανειοληπτών από αδιαφανείς πρακτικές και υπέρμετρα επιτόκια».