Από τις -ονοματολογικές- και όχι μόνο ρίζες του 1918 και την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος έως την πρόσφατη πρόταση Κασσελάκη, οι κομματικές ονομασίες της ανανεωτικής Αριστεράς έχουν τη δική τους ιστορία.
Το 1968 με τη διάσπαση του ΚΚΕ, προκύπτει το «ΚΚΕ εσωτερικού». Θα διατηρήσει το σφυροδρέπανο αλλά θα προσθέσει περισσότερο γαλάζιο στις -λόγω εποχής- πρωτόγονες ακόμη καμπάνιες που συνήθως περιορίζονται στις αφίσες.
Το ΚΚΕ εσ. διασπάται το 1986 αλλά η κυριότερη τάση του θα είναι αυτή της Ε.ΑΡ του Λεωνίδα Κύρκου. Το σφυροδρέπανο εγκαταλείπεται.
Η Ε.ΑΡ θα αποδειχθεί θνησιγενής καθώς το -ταραγμένο- 1989 θα υπάρξει η ιστορική σύμπηξη του Συνασπισμού τη Αριστεράς και της Προόδου.
Η αποχώρηση του ΚΚΕ, το 1991, από τον σχηματισμό που «ευλόγησαν» οι Χαρίλαος Φλωράκης και Λεωνίδας Κύρκος αφήνει μόνο του τον Συνασπισμό και τον θέτει σε τροχιά εκλογικού μαρασμού.
Τα υπόλοιπα είναι πολύ πιο πρόσφατη ιστορία και συμπυκνώνονται στο παρακάτω γράφημα.
