Το 1985 μπήκε στη λίστα με τους «συνήθεις υπόπτους» για κάθε τρομοκρατική ενέργεια εκείνης της εποχής: Μια αιματηρή ληστεία σε Σούπερ Μάρκετ, την δολοφονία του εισαγγελέα Θεοφανόπουλου που ανέλαβε η πρωτοεμφανιζόμενη τότε Αντικρατική Πάλη, και για τη συμπλοκή στου Γκύζη, που είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο τριών αστυνομικών και του αντιεξουσιαστή – μέλους της Αντικρατικής Πάλης – Χρήστου Τσουτσουβή.
Κατηγορείται και για τις τρεις υποθέσεις.
Η στοχοποίησή του από τις αρχές που ακολούθησε, υπό την πίεση και των ΗΠΑ, έγραψε ιστορία
Αποφασίζει να φύγει για το εξωτερικό. Συνολικά παρέμεινε φυγόδικος για 17 χρόνια.
Ο λόγος για τον Αβραάμ (Μάκη) Λεσπέρογλου, που πέθανε σήμερα στο Νοσοκομείο Σπάρτης, από έμφραγμα, όπως έκανε γνωστό με ανάρτησή του ο δικηγόρος Γιάννης Ραχιώτης.
Μάλιστα ο κ. Ραχιώτης, καταγγέλλει ότι, καθώς δεν υπήρχε καρδιολόγος στο στο νοσοκομείο της Σπάρτης, δεν του έγινε στεφανιογραφία , που πιθανόν να του έσωζε την ζωή.
Η ανάρτηση Ραχιώτη
Ο βίος και η πολιτεία του Λεσπέρογλου
Ο Λεσπέρογλου γεννήθηκε το 1955 και ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δραστηριότητα στην Αθήνα, ενώ με τη μεταπολίτευση ανέπτυξε έντονη σχέση με Παλαιστίνιους αγωνιστές.
Όλα ξεκίνησαν στις 24 Οκτωβρίου του 1982, όταν γίνεται απόπειρα διάρρηξης ενός εργαστηρίου οδοντοτεχνικής στα Εξάρχεια, που καταλήγει σε τρυαματισμό ενός αστυνομικού. Συλλαμβάνονται ένας Παλαιστίνιος και ένας Έλληνας, άτομα από το περιβάλλον του Αβραάμ Λεσπέρογλου, ενώ τις επόμενες ημέρες αρχίζει η καταδίωξή του από τις διωκτικές αρχές.
Γνώριζε πως στην υπόθεση είχε εμπλοκή ένας τρίτος Παλαιστίνιος τον οποίο δεν ήθελε για λόγους αρχής να κατονομάσει, ώστε να αποδειχθεί η αθωώτητά του, αποφασίζει να προσφύγει σε φυγοδικία για να μην θέσει σε κίνδυνο γενικότερα το κίνημα των Παλαιστινίων.
Το 1985, ακολουθούν οι διώξεις για τις υποθέσεις, Θεοφανόπουλου, Σκλαβενίτη, Γκύζη.
«Επέλεξα το δρόμο της αυτοεξορίας»
«Μετά τις απίστευτες κατηγορίες που μου αποδόθηκαν το ’85 δεν είχα περιθώρια επιστροφής. Έτσι επέλεξα το δρόμο της αυτοεξορίας λέει ο ίδιος σε συνέντευξή του στην Ελευθεροτυπία. Φεύγει από την Ελλάδα για το εξωτερικό όπου με «επίμονες και πολλές προσπάθειες κατάφερα να δημιουργήσω μια πιο μόνιμη διαμονή, σταθερότερη εργασία και κοινωνικό περιβάλλον..”.
Η σύλληψη.
Θα επιστρέψει στην Ελλάδα, 14 χρόνια αργότερα, όταν η κατάσταση της υγείας της μητέρας του επιδεινώνεται και συλλαμβάνεται στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Καταδικάζεται σε 3,5 χρόνια με αναστολή για παράνομη είσοδο στη χώρα αλλά και από το στρατοδικείο του Ρουφ για ανυποταξία και τελικά οδηγείται στις φυλακές Κορυδαλλού.
Απόπειρες να σπάσουν την σιωπή του
Κατά την πολυήμερη εξέτασή του, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, ο Αβραάμ Λεσπέρογλου, είχε ορθώσει τείχος σιωπής. Λέγεται ότι οι αξιωματικοί της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίαςτου έκαναν δελεαστικές για να «σπάσει».
Σε κάθε τους πρόταση η απάντηση που έπαιρναν ήταν μονολεκτική και πάντοτε αρνητική.
Η απελευθέρωση
Τον Οκτώβρη του 2001 καταδικάζεται για την απόπειρα δολοφονίας του αστυνομικού στα Εξάρχεια το 1982, χωρίς να του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό. Τον Μάρτιο του ίδιου έτους πραγματοποιείται η δίκη σε δεύτερο βαθμό, στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών. Ο Λεσπέρογλου κρίνεται αθώος, με ψήφους 4-3 (και οι τέσσερεις ένορκοι τον έκριναν αθώο). Ακολουθούν μια σειρά απαλλακτικών ή ευνοϊκών αποφάσεων.
Τον Νοέμβριο του 2001 αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από περίπου δύο χρόνια κράτησης.
