Με την αναγκαία επισήμανση ότι δεν πρόκειται για κάποια σοβαρή πολιτική ανάλυση, το Politico αποπειράται να απαντήσεις στο εξής χιουμοριστικό ερώτημα:
Τι θα γινόταν αν οι ψήφοι της Eurovision είχαν μεγαλύτερη πολιτική δύναμη; Ποιες χώρες θα είχαν το πάνω χέρι στην Ένωση και τι θα συνέβαινε αν οι νικητές αντί για εφήμερη μουσική δόξα καλούνταν να λάβουν αυτοί τις κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις στην ΕΕ;
Αρχικά, ας δούμε ποια χώρα έχει λάβει μέρος στους περισσότερους διαγωνισμούς τραγουδιού της Eurovision.
Μέχρι σήμερα τον διαγωνισμό έχουν κερδίσει 27 διαφορετικές με τη Σουηδία και την Ιρλανδία να ηγούνται της σχετικής λίστας με επτά νίκες η καθεμία.
Παρά τα διάφορα αντιβρετανικά στερεότυπα, το Ηνωμένο Βασίλειο υπήρξε ιστορικά εξαιρετικά επιτυχημένο, με πέντε νίκες του. Αλλά οι Βρετανοί έχουν επιλέξει το Brexit, επομένως δεν έχουν θέση σε αυτή την κατάταξη.
Όσον αφορά τους πιο βαρύτατα ηττημένους: 18 χώρες έφυγαν από κάποιον τελικό εισπράττοντας τους…τρομακτικούς «μηδέν πόντους» . Η Νορβηγία και η Αυστρία προηγούνται με τέσσερις «μηδενικούς» τελικούς η κάθε μία, και ακολουθεί η Γερμανία με τρεις.
Τι έχει λοιπόν να μας πει η Eurovision για το ποιος θα έπρεπε να είναι επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Το Politico εξέτασε τον αριθμό των πόντων της Eurovision που έχει κερδίσει κάθε χώρα της ΕΕ-27 τα τελευταία 10 χρόνια και από ό,τι φαίνεται η Σουηδία θα έπρεπε να είναι αυτή που θα έχει το πάνω χέρι, με λίγη βοήθεια από μια χώρα του Νότου: Την Ιταλία.
Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι η μικρή Μάλτα και η Κύπρος θα έπρεπε να είχαν πιο κεντρικό ρόλο και η Γερμανία μάαλλον να παραμερίσει από τον ρόλο της στην κεντρική σκηνή.
Μαθήματα ιστορίας
Υπάρχουν βέβαια πολλές ομοιότητες μεταξύ Eurovision και Ε.Ε. Και οι δύο είναι σχετικά κλειστά κλαμπ στα οποία πολλοί θέλουν να ενταχθούν, μέσω αυτού που αποκαλούμε διαδικασία διεύρυνσης.
Η Eurovision ξεκίνησε το 1956 αρχικά με επτά χώρες: Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία και Ελβετία. Με την εξαίρεση της Ελβετίας, πρόκειται για τα έξι ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα – Χάλυβα
Η Ελβετία ήταν η πρώτη νικήτρια του διαγωνισμού αν και η ψηφοφορία δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ (όπως και τα πρακτικά των Συνόδων Κορυφής).
Όμως, σε αντίθεση με την ΕΕ, οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις στη Eurovision προχωρούν γρήγορα και ο διαγωνισμός έφθασε να περιλαμβάνει τραγούδια από 52 χώρες, ακόμη και από την μακρινή Αυστραλία.
Το Politico αναφέρεται επίσης σε διάφορες διαμάχες αλλά και έρωτες του διαγωνισμού. Πέρυσι, για παράδειγμα, η ψηφοφορία του κοινού ήταν υπέρ της Φινλανδίας, αλλά η Σουηδή Loreen κέρδισε λόγω της ψήφου της κριτικής επιτροπής.
Η Σουηδία λαμβάνει αρκετή υποστήριξη από ένα ευρύ μπλοκ «συμμάχων» κυρίως της Βόρειας Ευρώπης. Αλλά αυτές οι φιλίες δεν είναι πάντα ανταποδοτικές: οι Σουηδοί δίνουν σχεδόν το σύνολο των ψήφων τους στη γειτονική Νορβηγία.
Τα στοιχεία δείχνουν επίσης αρκετή υποστήριξη για την Ουκρανία, από φίλους όπως η Λιθουανία, η Πολωνία και η Ιταλία, ενώ στους παραδοσιακούς έρωτες της Eurovision συγκαταλέγονται αυτοί μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, και Ισπανίας και Πορτογαλίας.
Ποιός θα νικήσει;
Και το δημοσίευμα του Politico καταλήγει: Τώρα ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε και να απαντήσουμε στην ερώτηση που απασχολεί όλους… Ποιος θα κερδίσει τη φετινή Eurovision;
«Οι μπουκ… εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο καλό και οι πιθανότητες τους δίνουν σκληρό αγώνα μεταξύ Ελβετίας και Κροατίας.
