Skip to main content

Μαργαρίτης Σχοινάς: Η μετανάστευση ως επιχείρημα υπέρ μιας Ευρώπης που δίνει λύσεις

(ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΤΟΛΗΣ/EUROKINISSI)

Έχουμε κάνει ένα τεράστιο βήμα προς την αποδραματοποίηση της μετανάστευσης ως υπαρξιακής κρίσης για την Ευρώπη

Τη βεβαιότητά του ότι το νέο ευρωπαϊκό σύμφωνο που επιτεύχθηκε την Τετάρτη θα φέρει λύσεις στο φλέγον θέμα του μεταναστευτικού εκφράζει ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Προώθηση του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής, Μαργαρίτης Σχοινάς σε συνέντευξή του στην ισπανική El Pais.

«Για πρώτη φορά το σύμφωνο προσφέρει λύσεις για όλες τις καταστάσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη. Μέχρι τώρα, δεν είχαμε ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική· Είχαμε ανόμοια στοιχεία, μπαλώματα. Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, η Ευρώπη έχει μεταναστευτική πολιτική», αναφέρει, τονίζοντας ότι «η μετανάστευση αγγίζει την ίδια την καρδιά της εθνικής κυριαρχίας, η οποία επηρεάζει τις πολιτικές συζητήσεις και τροφοδοτεί πολλές εντάσεις και τριβές μεταξύ κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Στην Ευρώπη, εδώ και χρόνια, δεν είμαστε σε θέση να προσεγγίσουμε το μεταναστευτικό ζήτημα με αντικειμενικό και ήρεμο τρόπο. Το σύμφωνο προσφέρει λιγότερη ιδεολογία και περισσότερες λύσεις».

Όπως λέει,  λαϊκιστικές και ευρωφοβικές δυνάμεις της αριστεράς και της δεξιάς κατασκεύασαν ένα πολιτικό αφήγημα που έλεγε ότι η Ευρώπη είναι ανίκανη να λύσει τα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας, όπως η μετανάστευση. Αυτό που είναι αλήθεια είναι ότι, όταν οι πολίτες είδαν ότι δεν υπήρχε ευρωπαϊκή λύση, ο λόγος τους περί μίσους και διχασμού βρήκε γόνιμο έδαφος.

Απαντώντας στην ερώτηση για το αν θα ήταν το ίδιο αποτέλεσμα χωρίς την πολιτική δύναμη και πίεση της ακροδεξιάς, ο Ευρωπαίος επίτροπος υπογραμμίζει ότι «μάθαμε από τα λάθη του παρελθόντος. Τα τελευταία 15 ή 20 χρόνια, υπήρξαν και άλλες προσπάθειες να βρεθεί ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο για τη μετανάστευση που απέτυχαν. Πολλές από τις προηγούμενες προτάσεις ήταν υπερβολικά τέλειες, υπερβολικά εξιδανικευμένες, αντί να αναζητούν ένα σημείο όπου όλοι θα μπορούσαν να συναντηθούν. Με αυτό το σύμφωνο, δημιουργήσαμε ένα σημείο όπου όλοι μπορούν να συναντηθούν και να καταλήξουν σε συμφωνία. Καθώς απέχουμε πέντε ή έξι μήνες από τις ευρωπαϊκές εκλογές, υπήρξε πρόσθετη πίεση για να προσφέρουμε λύσεις».

Ο κ. Σχοινάς δηλώνει πολύ υπερήφανος που η συμφωνία που επιτεύχθηκε υποστηρίζεται από όλες τις κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτός από την Ουγγαρία του Ορμπαν. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το υποστηρίζει, τα τρία μεγάλα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα (το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές και το Renew, οι φιλελεύθεροι). Ποιος είναι αντίθετος; Λεπέν, Μελανσόν – εννοώ, οι άνθρωποι που επωφελούνται από το αφήγημα μιας Ευρώπης ανίκανης για λύσεις. Ορισμένες ΜΚΟ είναι επίσης αντίθετες, τις απόψεις των οποίων σέβομαι, αλλά θα ήθελα να τις δω να έχουν την ίδια αντίδραση στην απαράδεκτη κατάσταση που λάμβανε χώρα στην Ευρώπη πριν από το σύμφωνο.

Σχετικά με τις κατηγορίες από ΜΚΟ ότι το σύμφωνο περιορίζει το δικαίωμα στο άσυλο και τους διεθνείς νόμους και υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας ενός είδους στρατοπέδων συγκέντρωσης, ο κ. Σχοινάς δεν συμμερίζεται την άποψη αυτή: «Αυτή τη στιγμή, έχουμε ανθρώπους παγιδευμένους σε κέντρα για μήνες. Έχουμε έλλειψη νομικής ασφάλειας, έλλειψη εγκαταστάσεων. Το σύμφωνο θα διορθώσει πολλά πράγματα. Ένα άτομο που διαφεύγει από τον πόλεμο ή τις διακρίσεις και υποβάλλει αίτηση ασύλου στην Ευρώπη θα έχει εγγυημένο το δικαίωμά του να το πράξει. Θα υπάρχουν σημεία ελέγχου ασφαλείας, για ταυτοποίηση και δυνατότητα λήψης ασύλου ή όχι. Και αυτό θα καθοριστεί από τα επόμενα βήματα, τα οποία θα τυποποιηθούν μεταξύ των 27 κρατών μελών της ΕΕ, όχι αυθαίρετα καθορισμένα από κάθε χώρα. Θα έχουμε περισσότερη νομοθεσία, περισσότερη ασφάλεια.

Όπως υποστηρίει ο αρμόδιος επίτροπος μετανάστευσης, δεν χρησιμοποιούμε τη λογική του 2015, όταν υπήρχαν μισό εκατομμύριο άνθρωποι που ήρθαν. Έχουμε προσπάθειες εισόδου που απαιτούν λιγότερες μετεγκαταστάσεις αιτούντων άσυλο και περισσότερα χρήματα, περισσότερη ακτοφυλακή και περισσότερους συνοριοφύλακες. Το σύμφωνο θα αποτελέσει συλλογική εγγύηση για όσους το χρειάζονται. Θα είναι σαν το αμορτισέρ ενός αυτοκινήτου, κατανέμοντας την πίεση ανάλογα με την κατάσταση. Εάν υπάρχει ανάγκη για μετεγκαταστάσεις, θα δούμε πόσες, και αν υπάρχει ένα κράτος που λέει ότι δεν μπορεί να τις δεχτεί, θα πρέπει να συνεισφέρει οικονομικά. Αλλά δεν θα υπάρξει κανενός είδους αλληλεγγύη α λα καρτ.

Οσο για το αν θα συνεχίσει η μετανάστευση να αποτελεί το κεντρικό στοιχείο της ευρωπαϊκής εκστρατείας επισημαίνει:
«Ένα από τα θέματα της ευρωπαϊκής εκστρατείας του Ιουνίου θα είναι ένας αγώνας μεταξύ εκείνων που υπερασπίζονται μια Ευρώπη λύσεων και εκείνων που θέλουν να πείσουν τους ανθρώπους ότι δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα καλό από την Ευρώπη. Αυτό θα είναι το πεδίο μάχης: δεν θα είναι κοινωνικοοικονομικό. Δεν θα είναι δεξιά εναντίον αριστεράς. Και θα ήθελα να κάνω μια εκστρατεία που χρησιμοποιεί τη μετανάστευση ως επιχείρημα υπέρ μιας Ευρώπης λύσεων. Έχουμε κάνει ένα τεράστιο βήμα προς την αποδραματοποίηση της μετανάστευσης ως υπαρξιακής κρίσης για την Ευρώπη».