Skip to main content

Γ. Γεραπετρίτης για ροζ σημαία: Τα σύμβολα του κράτους πρέπει να φαίνονται ακέραια στις υπηρεσίες του σκληρού πυρήνα του κράτους

ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΕΜΠΑΠΗΣ/EUROKINISSI

Τι απαντάει ο υπουργός Εξωτερικών για την «υποστολή»
της ροζ σημαίας- Η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης «είναι μια κοινή παραδοχή που δεν αμφισβητείται», σημειώνει

Για το θέμα της ροζ σημαίας τοποθετήθηκε ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, η απόφαση του οποίου να δώσει εντολή να «κατέβει» καλλιτεχνικό έργο από το ελληνικό προξενείο της Νέας Υόρκης μετά από δημόσια προτροπή της «Νίκης» του Δημήτρη Νατσιού που διαμαρτυρήθηκε γιατί απεικονίζει την ελληνική σημαία με το ροζ χρώμα των κακοποιημένων γυναικών, έχει προκαλέσει έντονη πολιτική κριτική προς το πρόσωπό του.

Τα σύμβολα του κράτους πρέπει να φαίνονται ακέραια στις υπηρεσίες του σκληρού πυρήνα του κράτους, ήταν το μήνυμα που έστειλε σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΣΚΑΪ, προσθέτοντας πως η εντολή που δόθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών, ομόθυμα από την υπηρεσιακή και πολιτική ηγεσία, ήρθε πολύ πριν την τοποθέτηση του κυρίου Νατσιού. «’Αρα δεν έχει καμία απολύτως αιτιώδη συνάφεια».

«Είναι πολύ σημαντικό και για την ουδετερότητα του κράτους, εκεί όπου είναι κατεξοχήν ένας χώρος, όπου εξυπηρετούνται πολίτες, να υπάρχει μια ουδετερότητα σε ό,τι αφορά τα σύμβολα και τα εμβλήματα», υπογράμμισε ο κ. Γεραπετρίτης, τονίζοντας, ωστόσο, ότι η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης «είναι μια κοινή παραδοχή που δεν αμφισβητείται».

«Ως άνθρωπος, ως πολίτης και ως ακαδημαϊκός έχω υποστηρίξει και υποστηρίζω κάθε μορφή της ελευθερίας της τέχνης και ελευθερίας της έκφρασης. Η δε ελευθερία της τέχνης περιλαμβάνει και το να είναι αιχμηρή ή και επιθετική, άρα ξεκινάμε από αυτή τη βασική παραδοχή», είπε χαρακτηριστικά. Όμως πρόσθεσε, «πρέπει να διαχωρίζουμε τα πράγματα σε σχέση με το περιβάλλον τους. Εγώ θα δεχόμουν απολύτως να έχω το συγκεκριμένο έργο είτε σε ένα μουσείο, είτε σε μια γκαλερί είτε και στο σπίτι μου. Εδώ όμως μιλάμε για την ανάρτηση ενός εκθέματος στο ελληνικό προξενείο της Νέας Υόρκης».

Πρόκειται, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Γεραπετρίτης, «για τον σκληρό πυρήνα του κράτους και τη δημόσια εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό». «Θέματα που αφορούν εμβλήματα και σύμβολα της χώρας, τα οποία είναι εντός της βασικής λειτουργίας του σκληρού κορμού του κράτους, οφείλουν να φέρονται ακέραια», τόνισε, σημειώνοντας ότι υπάρχουν και άνθρωποι που δεν μπορούν να ανεχτούν αυτού του είδους τα σύμβολα όταν εξυπηρετούνται από το ελληνικό κράτος.

«Εγώ ως πολίτης μπορώ να έχω μια άποψη, ως υπουργός Εξωτερικών όμως οφείλω να διασφαλίζω τη συνέχεια, την ακεραιότητα, την ουδετερότητα των υπηρεσιών του κράτους στο εξωτερικό, γιατί απευθύνεται κυρίως σε ομογενείς», ανέφερε επίσης, εξηγώντας πως αντίθετα με ένα μουσείο ή με μία γκαλερί, που είναι προορισμένα για την έκφραση της τέχνης, «το προξενείο πρώτον, οφείλει αναγκαστικώς να φέρει ακέραια τα σύμβολα και τα εμβλήματα. Αυτή είναι η βασική του αποστολή. Και δεύτερον, οφείλει να εξυπηρετεί τους Έλληνες της διασποράς, ιδίως τους ομογενείς».

«Κατά τούτο», πρόσθεσε, «θα πρέπει να έχει έναν χαρακτήρα όσο πιο ουδέτερο γίνεται. Δεν είναι γκαλερί, δεν είναι χώρος προορισμένος για έκφραση», συνέχισε, τονίζοντας ότι «η ελευθερία της τέχνης και της έκφρασης δεν μπαίνουν σε συμψηφισμούς, είναι αδιαπραγμάτευτες και όλοι οφείλουμε να τις υπηρετούμε».

«Δεν είναι θέμα μηνύματος, είναι θέμα συμβόλου και εμβλήματος», τόνισε επίσης. «Σε ό,τι αφορά τα κομμάτια του σκληρού πυρήνα του κράτους που απευθύνεται σε πολίτες και οφείλει να έχει ουδέτερα χαρακτηριστικά, λειτουργώντας περισσότερο σε μια λογική υπουργού Εξωτερικών και όχι ως πολίτη, νομίζω ότι οφείλαμε να έχουμε αυτή τη στάση».