Η Ελλάδα έχει μία διαφορά με την Τουρκία, τη νησιωτική υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, υπογράμμισε ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας – Ακαδημαϊκός –Επίτιμος Καθηγητής Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ Προκόπης Παυλόπουλος, μιλώντας την Παρασκευή στη «Φωνή της Ελλάδας».
Ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε στα εθνικά θέματα με αφορμή την τρίτη αναθεωρημένη και επαυξημένη έκδοση του βιβλίου του με τίτλο «Μελέτες για τα Εθνικά Θέματα και για το Κυπριακό Ζήτημα».
Όπως τόνισε, επειδή η χώρα μας είναι χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βαδίζουμε και με βάση το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Η συνθήκη της Λωζάνης, είπε, ισχύει στο ακέραιο και είναι πολύ επίκαιρη σε ό,τι μας αφορά γιατί είναι ένα είδος «καταστατικού» χάρτης για τα σύνορά μας και την κυριαρχία μας.
Σχετικά με το θέμα της συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο ξεκαθάρισε ότι δεν τίθεται ως ζήτημα. Διεκδικούμε αυτό που μας ανήκει κατά το Δίκαιο της Θάλασσας, και μάλιστα στο ακέραιο, τόνισε.
Για το Κυπριακό ανέφερε ότι η συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης λέει ποιες είναι οι επτά βασικές προϋποθέσεις για την Κύπρο:
- Πρέπει να έχει Ομοσπονδιακή μορφή.
- Να είναι καθεστώς αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας.
- Να έχει ενιαία Νομική προσωπικότητα.
- Μία Ιθαγένεια.
- Κυριαρχικά Δικαιώματα πλήρως.
- Να αποχωρήσουν τα στρατεύματα κατοχής.
- Και τέλος να φύγουν οι «έποικοι».
Σχετικά με τις γερμανικές αποζημιώσεις ο κ. Παυλόπουλος είπε ότι οι απαιτήσεις μας είναι πάντα νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες και η Γερμανία αυθαιρετεί και στρέφεται κατά του Νομικού Πολιτισμού της Ευρώπης.
Για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στην χώρα μας μίλησε για υποκρισία της Μ. Βρετανίας και πρόσθεσε ότι με την άρνησή της γίνεται συνένοχος «κλεπταποδόχος» για το έγκλημα του Έλγιν.
Επίσης, έκανε έκκληση στην ομογένεια να είναι στις επάλξεις και να διδάσκει την ενότητα γιατί ο διχασμός κατέστρεψε την Ελλάδα.
Ερωτηθείς ποια είναι η θέση η οποία βάζει τη χώρα μας στη σωστή πλευρά της Ιστορίας σε σχέση με τον πόλεμο στη Γάζα, είπε ότι έχουμε χρέος απέναντι στους λαούς του Ισραήλ και της Παλαιστίνης να υποστηρίξουμε τη λύση που διαμορφώθηκε μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που προβλέπει τη δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους με παράλληλη πλήρη αναγνώριση από πλευράς Παλαιστινίων του Κράτους του Ισραήλ.
Τόνισε όμως ότι οι Παλαιστίνιοι πρέπει να καταλάβουν ότι εχθρός τους είναι η Χαμάς και πίσω της η Τουρκία, ενώ στάθηκε στην ανάγκη να υπάρξει λύση στη Μέση Ανατολή για να επέλθει ισορροπία στον κόσμο.
Διευκρίνισε, ωστόσο, ότι διαχρονικά και στις δύο πλευρές υπήρχαν συμφέροντα που δεν ήθελαν τη λύση.
