Τις θέσεις τους για τη λειτουργία των τάσεων στον ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης μέρας διατύπωσαν οι τέσσερις υποψήφιοι για την προεδρία του κόμματος με όλες τις πλευρές να αναγνωρίζουν την ανάγκη πολυφωνίας αλλά και να επισημαίνουν προβληματικές πτυχές στη δράση τους.
Ερωτηθείσα σχετικά σε συνέντευξη στον Κυριακάτικο Τύπο η Έφη Αχτσιόγλου επισήμανε ότι το ζήτημα δεν είναι να κατασταλούν οι τάσεις αλλά να λειτουργούν «ως αυτό που προορίζονται να είναι». «Ο πλουραλισμός, που επιτρέπει την έκφραση διαφορετικών απόψεων και την ύπαρξη διακριτών ιδεολογικών και πολιτικών ρευμάτων και τάσεων, είναι θετικό στοιχείο της πολιτικής μας κληρονομιάς που δεν πρέπει να απεμπολήσουμε.
Ο τρόπος για να μην λειτουργούν οι τάσεις ως μηχανισμοί νομής εσωκομματικής εξουσίας, με αδιαφάνεια και μεροληψία, είναι να δώσουμε προτεραιότητα στο τρίπτυχο: δομές, κανόνες και γνώση» συμπλήρωσε. «Χρειαζόμαστε ένα κόμμα των δομών και όχι των προσώπων. Με σαφές οργανόγραμμα, που θα ξέρουμε ποιος κάνει τι και με ποια ιδιότητα. Ποιος έχει λόγο πού, ποιος ευθύνεται για τι, όχι με βάση τις φιλίες του και τις προσβάσεις του, αλλά με βάση τον ρόλο που του έχουμε συλλογικά αναθέσει και για τον οποίο θα κρίνεται» ανέφερε. Πρόσθεσε, όμως, ότι απαιτούνται και κανόνες «που θα ισχύουν για όλες και όλους, από την πρόεδρο ή τον πρόεδρο μέχρι το πιο νέο μέλος της μικρότερης οργάνωσης».
Παράλληλα σε άλλη συνέντευξή της η κυρία Αχτσιόγλου υπερασπίστηκε την πολυφωνία του κόμματος λέγοντας αφενός ότι «δεν χρειάζεται να δαιμονοποιούμε τις διαφορετικές απόψεις και τα διαφορετικά ρεύματα ιδεών εντός του ΣΥΡΙΖΑ» αλλά προσθέτοντας αφετέρου ότι «δεν πρέπει να δίνουμε την εικόνα της ασυνεννοησίας, της σύγχυσης και εντέλει της αναξιοπιστίας».
Κατάκτηση τα ρεύματα ιδεών
Αναφορικά με το ίδιο θέμα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος σημείωσε ότι «τα ρεύματα ιδεών στο κόμμα μας είναι κατάκτηση, είναι η αποτύπωση των αποχρώσεων των τοποθετήσεών μας για τα πράγματα και, με αυτή την έννοια, δεν είναι δόκιμο ή, καλύτερα, είναι αυταρχικό και επικίνδυνο να προσπαθήσουμε να συγκαλύψουμε τις διαφοροποιήσεις μας».
Αναγνώρισε, όμως, ότι αρκετές φορές οι τάσεις λειτούργησαν ως οιονεί «κόμματα μέσα στο κόμμα» και
συμπλήρωσε ότι «θα πρέπει να λειτουργούν όχι ως διελκυστίνδα που τραβά το κόμμα προς τη μία ή την άλλη ιδεολογική κατεύθυνση, αλλά ως εφαλτήριο ιδεολογικής ζύμωσης και, τελικώς, μιας δημιουργικής σύνθεσης με σκοπό την ηγεμονική ιδεολογική επικράτηση του κόμματος στο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται κάθε εποχή».
Κληθείς να σχολιάσει τη λειτουργία των τάσεων ο Νίκος Παππάς τόνισε αφενός ότι «θέλουμε να είμαστε ένα κόμμα πλουραλιστικό και δημοκρατικό» αλλά πρόσθεσε ότι «δεν μπορεί να υπάρχουν τάσεις που συγκροτούνται και λειτουργούν νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων». «Υπήρξαν λειτουργίες οι οποίες εμπόδισαν την έκφραση της συνεδριακής πλειοψηφίας, τάσεις που συγκροτήθηκαν την τελευταία στιγμή, αλλά και τάσεις που προκρίνουν λύσεις σε θέσεις και σε πρόσωπα ανεξάρτητα από τη συγκυρία και την ιστορική στιγμή, με μια διαχρονικότητα που προσεγγίζει εναλλακτική του κόμματος λειτουργία» κατήγγειλε και συμπλήρωσε «από αυτά τα φαινόμενα πρέπει να πάρουμε διαζύγιο». Ξεκαθάρισε, πάντως, ότι οι τάσεις μέσα σε ένα μεγάλο κόμμα, σε ένα κόμμα πολιτικής και όχι ιδεολογικής ενότητας, είναι αναπόφευκτες αλλά το «ζητούμενο είναι η λειτουργία τους να μην υπονομεύει τη συλλογική μας δράση και την ισότιμη συμμετοχή κάθε μέλους στις διαδικασίες». Υπογράμμισε δε ότι μια ιστορική απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι οι λεγόμενοι «άξονες επικοινωνίας», δηλαδή επιμέρους θέματα στρατηγικής όπου συγκλίνουν απόψεις από διαφορετικά μεταξύ τους ρεύματα ιδεών.
Από την πλευρά του ο Στέφανος Τζουμάκας ανέφερε ότι δεν πρέπει να καθορίζεται η φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ από μειοψηφικές συσπειρώσεις. «Χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ να μετεξελιχθεί σε πολιτικό κόμμα, με πολιτική και ιδεολογική ενότητα στα βασικά» είπε και συμπλήρωσε ότι θα πρέπει να μετεξελιχθεί σε λαϊκό κόμμα, με αναφορά στην κοινωνία, με ανοιχτές πόρτες για φίλους και πολίτες.
